𝐦𝐲 𝐥𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐡𝐮𝐬𝐛𝐚𝐧𝐝

6| Saatlerce bizim için ağladım ama sen bir kez olsun silmedin gözyaşlarımı.

🐰🐯

Jungkook bugün evdeydi.

Arkadaşları evimize gelmişti. Ona onlarla tanışmak istediğimi söylemiştim ama izin vermemiş odama çıkmamı söylemişti.

Şuan odamda öylece oturuyordum çok sıkılmıştım. Ayrıca 2 saattir buradaydım ve su almamıştım.

Sanırım benden utanıyordu.

Aşaya inersem arkadaşları beni görürdü ama çok susamıştım.

Dolapta sürekli tur arıyordum. Ne zaman gidiceklerdi? Karnım da açıkmıştı.

O beni dinlemiyordu ama ben dinliyordum.

Aptaldım.

Odamın kapısını açtım. Birazcık korkuyorum ama korkmuyacaktım.

Merdivenlerden sessizce inerken onları görmezlikten gelip mutfağa geçerken tanımadığım ses yankılandı.

"Hey"

Yavaşça arkamı dönerken jungkook ile göz göze geldim. Kaşları çatık şekilde bana bakıyordu.

"Uyanmışsın"

Anlamaz gözlerle karşımdaki tanımadığım çocuğa bakarken jungkook'a döndüm gözlerim.

"Seninle tanışmak istiyorduk ama jungkook uyuduğunu söyledi"

Yalancı.

"Üzgünüm uyuya kalmışım. Bu aralar yorgun oluyorum da"

"Anlıyorum, gelsene"

Yavaşça yanlarına giderken elini uzatmıştı.

"Ben jihoon"

Ses tonu sevimliydi, gülümsedim.

"Ben Taehyung"

Daha sonra yanındaki çocuğa bakarken gözleri bütün vücudumda geziyordu.

"Merhaba"

"M-merhaba, mingyu ben"

Gülümseyip jungkook'a döndüm.

"Taehyung senin işin vardı, işini hallet istersen güzelim"

"Hayır, o kadar da önemli değiller. Misafirlerimiz daha önemli"

Gülümsedim, her zaman onun istediği olmamalıydı.

Daha sonra kapı çalmıştı.

Kapıya doğru giderken jungkook kolumu tutmuştu.

"Ben açarım"

Kafamı salladım.

Kapıyı açmaya giderken bende arkadaşlarına dönmüştüm ki kız sesiyle kapıya çevirdim gözlerimi.

Jungkook'a sarılıyordu. Benim bir kez olsun sarılamadığım aşkıma sımsıkı sarılıyordu.

Daha sonra hızlıca geri çekilip yanağını öpmüştü ki jungkook onu itmişti.

Arkadaşları onları görmüyordu.