Park Jimin'den;
Salonun ortasında bir oraya bir buraya yürürken Eun noona cırladı.
"Ya! Park Jimin otur artık! Midem bulandı!"
"Ya noona! Elimiz kolumuz bağlı oturamayız. Kızı resmen kandırıp götürdüler!"
Jihoon hyungun telefonu çaldığında özel bir numara arıyordu. Açıp hoparlöre aldı.
"Alo? Oğlum! Kız kardeşin güvende! Merak etme."
"A-aane!? Anne! Sen..sen hangi cehennemdesin!? Ne demek KARDEŞİN GÜVENDE!?"
"oğlum! Sakin ol dayın ilk onu aldı aranızdan. Amcanın planı tıkır tıkır işliyor şuan. Jungkook felan yanında mı?"
"Evet anne,ne diyorsun anlamıyorum."
"Jihoon,hemen ilk uçak ile İngiltere'ye uçuyorsunuz. Bak bizde amcan tarafındayız. Barışmak istiyoruz. Kavgalara son."
"Sana güvenmeli miyim?"
"Lütfen Jihoon,ben senin annenim. Yanında pek bir süre olmasam da, lütfen Jihoon. Geldiğinizde amcanı ara." Telefon kapandığı anda. Sinirle güldüm.
"Harika,bir İngiltere'ye gitmediğimiz kaldı. Ben eve gidiyorum,bavul hazırlamaya. Heol teyze annemden sonra 2. Güvendiğim kişilerden biri. Şimdi herkes kendini toplayıp hazırlanıyor. Havaalanında buluşalım." Deyip onlardan onay alıp evden çıktım.
İçimde biraz sinir biraz mutluluk biraz da heyecan vardı.
Sevdiğim kıza kavuşacaktım. Arabayı park edip kilitlediğimde eve girdim. Kendimi hemen duşa attığımda aklımda Danbi ile karşılaşma anı vardı.
Banyodan çıkıp kıyafetlerimi giyip bavul hazırladım. Saçımı kurutup evdeki tüm fişleri, ışıkları kapatıp kapıyı kilitledim ve arabaya geri binip havaalanına sürdüm.
Sabret Danbi. Geliyoruz. Geliyorum.
Saatler sonra indiğimizde burada akşam çoktan olmuştu. Jihoon hyung amcasını aradı. Yaklaşık 5 dakika sonra gelen arabalara bindik.
Jihoon adama nereye gideceğimizi sorduğunda adam yanıtladı.
"Şimdilik size tuttuğumuz bir eve. Sizi burada okula yazdıracağım. Yani Eun ile seni üniversiteye. Ama tek şartımız şu. Taehyung, Jungkook, Yoongi ve Jimin. Sizin hafızanız yok tamam mı? Yani onu cidden unuttunuz. Lütfen zorluk çıkarmayın. Olur mu?" Dediğinde zor da olsa hepimiz onayladık.
Lanet olsun! Annem ile babamı çok güzel süründüreceğim.
