ϙᴜɪᴅᴅɪᴛᴄʜ || oliver wood

20

2 maja 1998 nie zapowiadał się jakoś dobrze. Jestem z Oliverem już 5 lat. Nie dorobiliśmy się jeszcze dzieci, nie teraz. Kiedy wiemy, że Voldemort znów jest między nami. Harry Potter został najbardziej poszukiwanym. Przyszedł do nas tego dnia i powiedział, że potrzebuje się dostać do Hogwartu, ale nie głównym wejściem.

Razem z nim pojechaliśmy do Hogsmeade, do Gospody pod Świńskim Łbem, gdzie mieszkał mój stary znajomy - Aberforth Dumbledore.

Zaprowadził nas do obrazu Ariany, z którego wyszedł Neville, który doprowadził nas do pokoju życzeń. Spotkaliśmy tam starych znajomych. Przybył nawet Percy, a później cały Zakon Feniksa. Harry musiał znaleźć tiarę Roweny Ravenclaw, a my w tym czasie walczyliśmy z armią Voldemorta. Walczyłam z Belatrix, ale dzięki pani Weasley udało mi się wygrać ten pojedynek. Zabiła ją, w mojej obronie. Później było jeszcze wiele walk. Ciągle wypatrywałam Olivera, który dowodził grupą w powietrzu.

Czarny Pan ogłosił, że daje nam na razie czas wolny, mamy godzinę aby oddać mu Harrego, ale nikt tego nie zrobi. Zebraliśmy wszystkich poszkodowanych i opatrzyliśmy im rany. Na szczęście Oliverowi nic nie było.

Percy był zrozpaczony - Fred nie żyje. Wszyscy płakaliśmy, George najbardziej. Może jakoś za bardzo za nimi nie przepadałam, ale teraz wspominałam każdy dowcip jaki kiedykolwiek na mnie zrobili.

To nie powinna być nasza walka. Nikt z nas nie powinien umrzeć. To Voldemort wymyślił sobie, że musi być najpotężniejszy, nieśmiertelny. Już dawno powinien umrzeć, a teraz przyszedł na to czas. Za poległych!

Bitwa znowu się zaczęła. Nikt już nie miał sił, aby kontynuować ten spór. Harry dobrowolnie oddał się w ręce Czarnego Pana. Widzieliśmy jak Hagrid niósł go martwego na rękach. Na szczęście, okazało się, że żyje. Stoczył ostateczny bój i pokonał Voldemorta.

Hogwart został zniszczony, ale dzięki magii dało się go szybko odbudować. Uczniowie nadal mogli uczyć się magii.

Wróciłam z Oliverem do domu i opowiedziałam wszystko Penny. Mała Molly miała już 5 lat. Penny i Percy bardzo ją kochali. Wzięli ślub dopiero gdy dziewczynka miała już 2 lata. Uwielbialiśmy się nią zajmować, chociaż czasem nas denerwowała ciągłym płaczem, lub gdy chciała coś wymusić, ale nadal jest naszą kruszynką.

Teraz czas na kolejnego Wood'a.