Κάτι πάει στραβά με τα πόδια μου!

Ένα Καινούργιο Ξεκίνημα.

Λοιπόν.. Αυτό που θα δείτε  παρακάτω.. Δεν είναι κάτι το συνηθισμένο. Ομως ποιος ξέρει. Μπορεί να είναι μόνο κάτι της φαντασίας μου.
Άρχισε κάπως...
Ξύπνησα ένα πρωί. Η μέρα της μετακόμισης!! Ναιι! Θα φεύγαμε από αυτό το μέρος. Ξαφνικά..
Μαμα: Τζένιφερ Τρειβις! Ελπίζω να είσαι έτοιμη αγαπητή μου! Το φορτηγό με τα πράγματα μας μόλις έφυγε φορτωμένο!
Ναι η μητέρα μου όπως πάντα 🤦‍♀️
Ντύθηκα με τα ρούχα που είχα ετοιμάσει, ετοιμάστηκα, αρωματιστικα και πήγα για πρωινό.
Τζένιφερ: Έφαγες όλα μου τα δημητριακά ρε Αουρορα??
Αουρορα: Δεν είχε πολλά φάε κάτι άλλο! Πως κάνεις έτσι?
Παύση εδώ... Η Αουρορα είναι η δίδυμη αδερφή είμαστε 16 και σε έναν μήνα κλείνουμε τα 17. Ωραία συνεχίζω...
Πήρα μια μπάρα δημητριακών και πήγα εξω να βοηθήσω τον μπαμπά στο φόρτωμα δύο τελευταίων βαλιτσών που είχαν περισσέψει.
Μπαμπάς: Τζεν! Αγάπη μου μπορείς να μου φέρεις λίγο εκείνη την τσάντα.
Τζεν: Καλημέρα και από μένα μπαμπά.
Του είπα και γελάσαμε,γιατί από την δουλειά και την βιασύνη είχε ξεχάσει να μου πει καλημέρα.
Μπαμπά: Καλημέρα μικρή, συγνώμη απλά έχω λίγο άγχος. Ελπίζω να σας αρέσει στην Σύρο.
Αουρορα: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Πετάγεται η αδερφή μου βγαίνοντας από το σπίτι. Ξαφνικά βλέπω τον κολλητό μας με την Αουρορα από μακριά. Έτρεξα και τον πήρα μια σφιχτή αγκαλιά. Ένα μου δάκρυ κύλισε και χαμογέλασα.
Τζέν: Θα μου λείψεις τόσο πολύ αδερφούλη μου😿
Αουρορα:Ναι θα μας λείψει ο Έινταν μας😥
Έινταν: Και μένα θα μου λείψετε κορίτσια! Η καθημερινότητα μου χωρίς εσάς δεν θα είναι το ίδιο. Θα αλλάξει όλη μου η ζωή.
Τζεν: Θα μας λείψει ο εξυπνάκιας της παρέας μας.
Η Αουρορα είχε βουρκωσει και κοιτούσε κάτω. Ο Εινταν την πήρε αγκαλιά και την καθυσύχασε.
Εινταν: Θα μου λείψεις χαζό! Και εσύ ξανθό-ψείρα!
Εμένα έλεγε έτσι😅 θα μου λείψει αυτό😣
Τον χαιρέτησαμε για τελευταία φορά και μπήκαμε στο αμάξι. Χαιρέτησαμε το υπέροχο μας δάσος και τα υπέροχα ζωάκια που γνωρίζαμε από την παιδική μας ηλικία. Η μαμά συγκινήθηκε και εγώ για να αλλάξω λίγο το mood έβαλα full την μουσική. Όλοι αρχίσαμε να χορεύουμε και να πηγαίνουμε με τον ρυθμό. Κατά το βράδυ φτάσαμε στο καράβι που θα μας έπαιρνε. Πήρα τον Εινταν να του πω ότι δεν θα έχω σήμα από εδώ και πέρα. Μπήκαμε στο καράβι και με πήρε ο ύπνος πάνω στην αδερφή μου και εκείνη με σκέπασε με μια κουβέρτα που είχαμε αφήσει επίτηδες έξω για αυτήν την περίπτωση. Κοιμάμαι συνέχεια στο αμάξι. Όπως και η Αουρορα αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί λογικά από την αγωνία. Προτίμησε να παίξει ένα παιχνίδι που πορωνόταν τον τελευταίο καιρό. Το πρωί στις 9 φτάσαμε στο πανέμορφο νησί! Ήταν πανέμορφα όλα! Η θάλασσα γαλάζια τελείως! Και ο ουρανός επίσης. Μπήκαμε πάλι στο αμάξι και βγήκαμε από το καράβι. Το φορτηγό ήταν ακριβώς μπροστά μας. Μετά από μια ώρα φτάσαμε στο νέο μας σπίτι. Ήταν απλά υπέροχο.
Αουρορα: Αυτό είναι δικό μας??? 😦😦
Τζεν: Ωρε μάνα μου!! 😦😦
Μαμά: Κορίτσια καλός ήρθαμε στην νέα μας γειτονιά.
Μπαμπά: Ελπίζουμε με την μαμά σας να σας αρέσει εδώ.
Αουρορα: Πλάκα μου κάνεις??😃 Είναι φανταστικό!
Τζεν: Διαλέγω πρώτη δωμάτιο!!
Μπαμπάς: ΧΆΧΑ! Σιγαα προσέξτε μην σπάσετε τίποτα.
Μαμα: Δεν θα ωριμάσουν ποτέ τα μωρά μου.
Μπαμπά: Πίστεψε με. Είναι γυναικάρες. Απλά δεν το ξέρουν ακόμα.
Μαμα: Χαχα...
Αφού κάναμε μια εξόρμηση στον κάτω όροφο είδαμε ότι είχε, μια τεράστια κουζίνα και σαλόνι, τραπεζαρία και ένα μπάνιο για τους καλεσμένους. Αα έχει και μια μεγάλη βεράντα. Ανεβήκαμε πάνω γρήγορα και διάλεξα πρώτη δωμάτιο. Πήρα αυτό που με χαρακτήρισε. Είχε μπαλκόνι και ήταν αρκετά μεγάλο για να χωρέσουν όλα μου τα πράγματα. Η αδερφή μου ήταν ευχαριστημένη με το δωμάτιο που διάλεξε. Και οι γονείς μου πήραν το δικό τους. Υπήρχε επίσης και ένα μπάνιο. Αρχίσαμε κατευθείαν να διακοσμούμε το σπίτι με την βοήθεια τον ανθρώπων που οδηγούσαν το φορτηγό με τα πράγματά μας. Ήταν 5 άνθρωποι οπότε τελειώσαμε το απόγευμα στις 4. Μόλις τελειώσαμε έκανα σήμα στην αδερφή μου να βάλει το μαγιό της και να φύγουμε τρεχάλα στην παραλία. Αγαπάμε και η δύο την θάλασσα. Ξέρουμε να κολυμπάμε από πολύ μικρές και ειμασταν δεμένες μαζί της. Φορέσαμε τα μαγιό και φύγαμε με τα  skateboard μας στην θάλασσα. Σταματήσαμε να πάρουμε παγωτό σε ένα περίπτερο που είχε λίγο πιο έξω από την παραλία. Καθίσαμε και ετοιμάσαμε τα πράγματα. Φάγαμε το παγωτό μας και τρέξαμε στην θάλασσα. Κάναμε βουτιές και τα παλιά μας κόλπα και επιτέλους καταφέραμε να κάνουμε ένα από τα κόλπα που προσπαθούσαμε πολύ καιρό. Σερφινγκ μέσα στο νερό! Ευτυχώς είχαμε φέρει και την αδιάβροχη κάμερα μαζί μας.