Κάτι πάει στραβά με τα πόδια μου!

Ο Αποχερετισμος.. Όχι?

Το επόμενο πρωί ξύπνησα ξεματη ενέργεια. Δίπλα μου είχα το μοσχάρι που ροχαλιζε. Τον Τζακ φυσικά και κοιμόταν ακόμα στην αγαπημένη του μεριά του κρεβατιού μου. Ναι... Οκ έχει ωραία πλάτη🤤 εμμ Γκουχου Γκουχου... Λοιπόν σηκώθηκα του φίλησα γλυκά το μάγουλο και σηκώθηκα. Πήγα στο μπάνιο πλυθηκα και χτένισα τα μαλλιά μου τα οποία ήταν σαν το αχηρο του σταβλου. Κατέβηκα κάτω έβαλα δημητριακά και έφαγα όσο πιο ήσυχα μπορούσα να μην ξυπνήσω τον Εινταν. Μια ςπου η κουζίνα και το σαλονι ενονονται. Ανέβηκα πάνω πήγα να πλύνω δόντια και μετά να ντυθώ με το μαγιό μου. Έφυγα στην παραλία μόνη μου γιατί ήθελα να κάνω καμιά βόλτα στην Ωκεανία και να μάθω τα λιμερια καλύτερα. Βούτηξα στην θάλασσα αφού δεν υπήρχε κανένας εξερευνητής και έφτασα σε λίγα λεπτά στην Ωκεανία. Είχα 2 μέρες να μπω στην θάλασσα και μου φάνηκε αιώνας. Συνάντησα την Σελίν. Ανεβήκαμε στην επιφάνεια.
Τζεν: Καλημέρα βρε!
Σελίν: Καλημέρα. Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ? Ήρθες με κάποιον?
Τζεν: Όχι μόνη. Γιατί τόσες χαρές. Λάμπες από χαρά!
Σελίν: Δεν ξέρω. Απλά τελευταία κάνουμε πολύ παρέα με τον Τάι και αυτό είναι υπέροχο.
Τζεν: Κάτσε! Σαρεσει?? 😃
Σελίν: Πιο σιγαα!
Τζεν: Ποιος θα μας ακούσει??
Σελίν: Μπορει να μαρεσει λίγο😅
Τζεν: Χαχα, τέλεια!
Σελίν: Λοιπόν εγώ ερχόμουν σπίτι σου τώρα.
Τζεν: Εε οχι😂. Που είναι η Ρενέ?
Σελίν: Κοιμάται ακόμα.
Τζεν: Ωραία πήγαινε εσύ σπίτι μου και εγώ θα πάω καμία βόλτα οκαυ?
Σελίν: Εντάξει να προσέχεις byee😊
Τζεν: Και εσύ μήπως συναντήσεις κανένας εξερευνητή!
Σελίν: Ωχ ναι είναι και αυτοί..
Βούτηξα και καθώς κολυμπούσα ένιωσα κάτι να περνάει με φορά στην ουρά μου. Κοίταξα πίσω μου τίποτα.. Κοίταξα πάλι μπροστά μου.
?? : Μπουυυυ!!
Τζεν: ΑΑΑΑΑ ΑΙ στο διαολο Τάι!
Τάι: Αχαχαχχα! Σπίτι σου ερχόμουν.
Τζεν: Και συ?
Τάι: Ποιος άλλος?.
Τζεν: Και η Σελίν πριν λίγο εκεί πήγαινε. Λοιπόν πηγαίνετε αλλά να προσέχεις τους ξερευνητες όπου νανε θα πάνε στην παραλία.
Τάι: Οκ! Bye🙃
Έφυγα να βρω την Ρενέ για να γυρίσουμε μαζί σπίτι μου μιας και θα ήταν η τελευταία που θα πήγαινε σπίτι μου μετά. Πέρασα από την ανοιχτή εσωτερικά σπηλιά της και την ξύπνησα.
Τζεν: Μαρη!
Ρενέ: Μμ.. Τι κάνεις εσύ εδώ?
Τζεν: Ελα! Πάμε σπίτι όλοι είναι εκεί. Τώρα δεν ξέρω πόσοι ξύπνησαν. Όταν έφυγα κοιμοντουσαν όλοι ακομα.
Ρενε: Η Σελίν και ο Τάι?
Τζεν: Θα έχουν φτάσει λογικά τώρα. Πάμε??
Ρενέ: Ναι πάμε. Μισό να ξυπνήσω λίγο.
Άνοιξε καλά τα μάτια της και βουτήξαμε να βγούμε έξω από την σπηλιά. Μόλις βγήκαμε κοντά στην στεριά μεταμορφωθηκαμε. Ήταν πάλι γεμάτη εξερευνητές. (όταν λέω εξερευνητές εννοώ τους ανθρώπους που είναι σαν τους επιστήμονες και θέλουν να εξερευνήσουν τα πάντα για να είναι σίγουροι ότι υπάρχει κάτι. Ναι δε ξέρω αν έβγαλε νόημα τεσπα αυτούς θέλω να πω😂😂) Μόλις βγήκαμε από την θάλασσα μας κοιτούσαν περίεργα. Δεν δώσαμε σημασία και συνεχίσαμε για το σπίτι μου. Μπήκαμε μέσα και είδαμε τα παιδιά να κάθονται στο σαλόνι. Η Αουρορα, ο Εινταν, ο Πατ και ο Τζακ έτρωγαν δημητριακά και η Σελίν με τον Τάι ντροπαλά μίλαγαν.
Τζεν: Γειά και από μας.
Εινταν: Γειά σας. (είπε και κοκκινησα όταν είδε την Ρενέ και εκείνη το ίδιο)
Ρενέ: Γειά.. ☺️
Τζακ: Μωρέ Τζεν. Με άφησες μόνο μου στο δωμάτιο και ανησύχησα!
Τζεν: Τι θα παρθένα καλέ?
Οι μέρες πέρναγαν εμείς καταφέραμε να χαλάμε όλα τα εργαλεία των εξερευνητών. Δνε είχαν αλλά. Τα παράτησαν και εμείς τα καταφέραμε. Ο Εινταν όμως ήταν ο καιρός να επιστρέψει... Η Μέρα που θα έφευγε ο Εινταν έφτασε και όλοι ειμασταν sad.. Ήρθαν από πρωί η Ρενέ, η Σελίν και ο Τάι για να τον αποχερετησουν και να κάτσουν μαζί του μέχρι την ώρα που θα έφευγε. Σηκώθηκα και εγώ κατά τις 9 και πήρα τον Τζακ να έρθει καταδον. Ο Πατ μετά από λίγο είχε έρθει. Πήγα να ξυπνήσω την αδερφή μου. Κατεβήκαμε μαζί αφού πληθηκαμε. Η Αουρορα μας έφτιαξε ένα πλούσιο πρωινό για όλους μας. Έφτασε και ο Τζακ και έκατσε να φάει και εκείνος. Περάσαμε πολύ ωραία η ώρα πήγε 1:30 και το πλοίο θα έφτανε στις 2. Ο Εινταν είχε έτοιμα τα πράγματα του. Ντύθηκα εγώ και η Αουρορα και  τα αγόρια βοήθησαν τον Εινταν να βάλει τα πράγματα στο αμάξι του μπαμπά για να τον πάμε στο λιμάνι. Ο μπαμπάς μπήκε μέσα η μαμά αποχαιρέτησε τον Εινταν και του ευχήθηκε καλό δρόμο. Μπήκαμε στο αμάξι εγώ ή Αουρορα ο Εινταν και η Ρενέ. Ο Πατ και ο Τζακ είχαν ποδήλατα και απλά θα μας ακολουθούσαν. Ενώ η Σελίν και ο Τάι τον αποχαιρέτησαν από πριν. Φύγαμε. Καθόμουν στη θέση του συνοδηγού. Η Ρενέ και ο Εινταν πιάστηκαν από το χέρι. Το είδα από τον καθρέφτη. Ο Τζακ και ο Πατ μας ακολουθούσαν με τα ποδήλατα από πίσω. Η Σελίν και ο Τάι βούτηξαν στην θάλασσα και περίμεναν στο λιμάνι. Φτάσαμε ο μπαμπάς και τα αγόρια έβαλαν τα πράγματα του Εινταν στο πλοίο. Θα ερχόταν ο πατέρας του με το αμάξι να τα βάλουν στο αμάξι του όταν θα έφτανε. Χαιρέτησαμε τον Εινταν γεμάτη λυπεί για δεύτερη φορά εγώ και η Αουρορα. Το πιο δύσκολο κομμάτι αυτή την φορά ήταν η Ρενέ. Εκείνη έβαλε τα κλάματα αλλά προσπάθησε να συγκρατηθεί. Αγκάλιασε πρώτη την Αουρορα.
Εινταν: Θα μου λείψεις σκιουρε, να σε προσέχει ο Πατ. Αν σε πειράξει πάρε με και θα έρθω να τον σκοτώσουμε.
Αουρορα: Θα μου λείψεις βλακακο..
Μετά αγκάλιασε εμένα.
Εινταν: Και συ θα μου λείψεις ξανθοψιρα. Θα σε προσέξει ο Τζακ η να έρθω να κάνω φόνο? Ξέρω ότι δεν μπορείς να βλέπεις αίματα οπότε θα το κάνω εγώ.
Τζεν: Χα, χα.. Και μένα θα μου λείψεις αδερφούλη..
Μετά τελευταία αγκάλιασε την Ρενέ. Την αγκάλιασε πολύ σφιχτά.
Εινταν: Μικρή... Εμείς θα τα πούμε κάποτε πάλι ναι? Μην στεναχωριέσαι. Χάρηκα για την γνωριμία. Είσαι υπέροχος χαρακτήρας. Πραγματικά θα μου λείψεις μιρκη γοργονιτσα. (της ψυθιρισε και εκείνη γέλασε συγκινημένη)
Ρενε: Και μένα θα μογ λείψεις πολύ.
Ο μπαμπάς έφυγε αφού τον χαιρέτησε. Μόλις μπήκε στο πλοίο ο Εινταν αγκάλιασα την Ρενέ για να σταματήσει να στεναχωριέται. Η Σελίν και ο Τάι του έκανε σήμα στο νερό για να τους δει. Εκείνος τους είδε και τους χαιρέτησε χωρίς να τον δουν. Η Ρενέ κοίταξε γύρω της. Κανένας. Βούτηξε και μεταμορφωθηκε για να πάει με την Σελίν και τον Τάι. Ακολουθούσαν το πλοίο. Εγώ και η Αουρορα κοιταχτηκαμε και βουτήξαμε και εμείς. Ο Τζακ ζήλεψε και ήρθε και αυτός μετά από λίγο αφήνοντας τα ποδήλατα στον Πατ.
Πατ: Ειι! Και εγώ τι θα κανω εδώ?? ☹️
Πήγαμε όσο πιο μακριά μπορούσαμε και χαιρετούσαμε τον Εινταν μέχρι που τα χέρια μας πονεσαν. Η Ρενε και οι άλλοι θα επέστρεφαν στην Ωκεανία. Μιας που λύσαμε το θέμα με τους εξερευνητές έπρεπε να επιστρέψουν. Ο Τζακ θα έπρεπε να τους επισκεφτονται. Τους ζήτησα να έρχονται καμία φορά. Να θυμόμαστε τον καλο παλιό καιρό. Συμφώνησαν και βούτηξαν για την επιστροφή. Εμείς πήγαμε πίσω στο λιμάνι σαν άνθρωποι. Ολοστεγνοι με την βοήθεια των δυνάμεων μας. Ανεβήκαμε δυκαβαλο στα ποδήλατα των αγοριών και φύγαμε για καμιά βόλτα στο βουνό του νησιού. Όταν ήταν πια αργά επιστρέψαμε σπίτι μας. Τα αγόρια πήγαν σπίτι τους και εγώ και η Αουρορα αποφασίσαμε να κοιμηθούμε στον καναπέ στον οποίο κοιμόταν ο Εινταν. Ναι μας έλειπε πολύ. Είδαμε την αγαπημένη μας σειρά και μας πήρε ο ύπνος.

Γειά σας ψαράκια μου!! ❤️❤️ Μμμ.. Ώστε τέλος οι επιστήμονες και οι εξερευνητές. Τέλος και ο Εινταν παιδες:(( Τέλος και η μεγάλη παρέα.. Αλήθεια? Τέλος όλα??. Μμμμ θα το δούμε αγαπημένα μου γοργονακια γιατί δεν τελειώσαμε ακόμα στο επόμενο κεφάλαιο θα τα μάθουμε όλα αυτά 😁😁❤️❤️