Destined (Montenegro Series #1)

20

Matapos ng sinabi ni Salem sa akin ay naging awkward ang atmosphere sa pagitan naming dalawa. Bakit kasi nagsasabi siya ng mga ganon? Ang rupok ko kaya. Nagulat ako ng may kumalabit sa akin. Tiningnan ko ito at nakitang masama ang tingin sa akin ni Irish.

"Alam mo, kunti na lang makukutusan na kita. Kahapon ka pa tulala. Tandaan mo dalawa kayo ni Salem nag-aalaga kay Rainne. Alam niyo yung salitang switching?"

Hindi naman dahil dun kaya ako natulala eh. Masyado lang kasing overwhelming ang mga pangyayari nitong mga nakaraang araw. Everytime feels so unreal. Hindi makatotohanan. Napayuko na lang ako sa sinabi niya at napabuntong hininga naman siya.

"Nagawa mo na ba yung project natin?" she asks and I nodded. "Patingin nga?" Pinakita ko ito sa kanya at tiningnan niya ako matapos niyang makita ito.

"Paano ka nakakagawa ng ganyan kung nagbabantay ka kay Rainne?"

"Inalagaan siya ni Salem buong gabi para matapos ko ng mas maaga yung project. He knows that I don't like the feeling of cramming everything." I said at hinampas niya naman ako. "Ano ba?"

"Para ka kasing tanga."

"Sa tingin mo ba hulog na hulog na ako masyado?" tanong ko sa kanya at tinaasan naman niya ako ng kilay niya sa tinanong ko sa kanya.

"All this time yan lang ikinatutulala mo?"

"Syempre hindi lang yun. Aish." sabi ko at inihiga na lang ang ulo ko sa desk ko. Wala kaming prof ngayon kaya free cut kami. Tinamad akong lumabas kaya heto kami ngayon ni Irish sa loob ng classroom.

Ipinikit ko ang mata ko at bumunting hininga. Sobrang lakas parin ng kabog ng puso ko hanggang ngayon. Ngayon lang ba ako nasabihan ng maganda. I mean, iba kasi ngayon galing ito kay Salem. Galing sa lalaking hindi ko kailanman maexpect na sasabihan ako ng ganon out of the blue.

Habang tumatagal na magkasama kami mas lalo kong kinakatakot talaga ang nangyayari. Mababaliw na ako kakaisip.

"Hoy!"

"Ano?" iritang sagot ko kay Irish ng alugin niya ako. "Magpapahinga lang ako may 30 minutes pa tayo eh."

"Bangon na te. Nandyan yung asawa mo." Napadilat ako at napatingin sa pintuan. Nakita ko siyang iniikot ng tingin ang buong classroom. Gusto kong magtago ngunit huli na ng matagpuan niya ako. Napaiwas ako ng tingin at napatingin ako sa mga kaklase kong hindi nag-free cut ngayon.

Tiningnan ko ulit siya at napatayo ako ng papasok na siya. Bakit ba kasi siya nandito?

"Lalabas ako. Diyan ka na lang." sabi ko at nilapitan siya. Narinig ko ang ilang tukso ng mga kaklase kong lalake. Hinila ko siya palayo sa classroom at hinarap siya. "Bakit?"

"Ano na namang kasalanan ko?"

"Huh? Ano bang pinagsasasabi mo?" tanong ko habang nakakunot ang noo ko.

"Hindi ka na naman namansin kanina." he stated and I look down. Paano ba naman kita papansin kung grabe ka kung makatingin?

"Pinapansin kaya kita. Akala mo lang hindi." sabi ko at tiningnan naman niya ako ng masama.

"I don't like this."

"Anong hindi mo magustuhan?"

"You being awkward and all. I hate it." he blurts out. Medyo malakas ito kaya napatingin sa amin ang ilang mga taong nasa hallway. I smiled apologetically to them.

"Huwag ka ngang maingay. Hindi ako naiilang o ano. Masyado lang maraming gumugulo sa utak ko. Balik ka na sa inyo." sabi ko sabay tulak sa kanya ng unti. Kumunot naman ang noo niya pero agad din siyang ngumiti. Tiningnan ko siya at nagulat ako ng halikan niya ako sa pisngi.