Sıradan Adam 🌈

#6

Bu bölümü her zaman yanımda olan biricik dostuma armağan ediyorum..

*****

Yeni gelen çocuğa yönelen hoca, kendini tanıtmasını istedi.

Adım Bilge, İzmir'de oturuyorduk. Babamın tayini nedeniyle buraya geldik. Dedi. Konuşmasının geri kalanını dinleyemiyordum çünkü hareket ettikçe yayılan o güzel koku beni benden alıyordu. Kendime gelmem için birinin beni dürtmesi gerekiyordu ki öyle de oldu.

Teneffüste git konuş.

Ne? Nasıl yani ? Ne konuşulur bilmem ki hem daha adını bile yeni öğrendim.

Yavrucum neden bu kadar kasıyorsun. Seni seviyor zaten bunu biliyorsun.

Oha ! Bu olamaz.

Ne olamaz Efe ne olamaz? Kızın seni sevdiğini göstermesi için ne yapması lazım .

Kız mı?

Evet. Biliyorsun ki Alara'nın cinsiyeti kız.

Haaa Alaraaaa.

Evet çocuğum, evet yavrucum Alara Alara. Başka kim olacaktı ki zaten.

Tabi canım başka kim olabilir. Tamam ben gider konuşurum şimdi hocayı dinleyelim.

Cemre'yi bir şekilde susturmuştum çünkü az önceki saçmalamamı fark etmemesi gerekiyordu. Tanrım! Neler düşündüm bir anda tövbe tövbe. Böyle bir şeyin olması mümkün değil. Hep şu sinir bozucu koku yüzünden. Kafamı allak bullak etti.

İç sesimi bir şekilde susturmayı başardım. Aklımdan geçen her şeyi bir kenara bıraktım. Şimdi düşünmem gereken başka şeyler vardı: Alara...

Ders boyunca ne yapacağımı düşündüm durdum. Sanırım sevgilimin olma zamanı gelmişti hatta belki de geçiyordu. Bu bir işaret olmalı. Evren sanki benden bir hareket gelmeyeceğini bildiği için fırsatı önüme getirmişti.

Teneffüs zili çalmıştı Bilge, Cemre'nin sıra arkadaşı Melisa'ya bir şey sordu ve cevabını alınca sınıftan çıktı. O sırada Melisa yüzünü bize döndü.

Yaaaa çok tatlıııı.

Hiç sanmam. Dedim kıskanır gibi.

Bencede. Diye bir destek geldi Cemre'den.

Kızım saçmalamasana taş gibi çocuk işte. Zaten İzmir'den gelmesi bile yeterli.

Ne olursa olsun kimse benim sırama oturamaz. Dua etsin Afacan beni engelledi yoksa onu yerimden kaldırırdım.

Yahu çocuk boş buldu sırayı oturdu. Hem sen neden beni yalnız bıraktın bakim. Diyerek Melisa bebek gibi dudaklarını büzdü.

Kızım Afacanla uğraşıyorum işte. Naparsın abla olmak zor iş.

Şaşkın şaşkın Cemre'ye baktım. Ne! Abla mı? Ahahah

Tam kahkaha patlatmış gülerken gözüm kapıdan içeri giren Alara'ya takıldı ve gülüşüm birden bire durdu.

Selamm. Naber yakışıklı.

Sınıftakiler birden "ooooooooo" demeye başladı. Ben kıpkırmızı olmuştum. Kendimi topladım ve ona karşılık verdim.

İyidir fıstık senden naber?

Sınıf yeniden "ooooooooo" demeye başladı. Alara'nın yüzü gülüyordu. Bense hala bu cümleyi nasıl kurdum anlamaya çalışıyordum.