Merhaba! Bu satırları okurken, başka bir dünyaya bodoslama dalan (SEVENLER)...
*Sizlere en içten sevgilerimi dile getirmek isterim*Sizler sayesinde ; bulduğum kalbim ve ruhum için ayrı ayrı teşekkür ederim. ( Teşekkürler bitmez! ) Bu yüzden ben si...
Uçurumlar ters,sirenler çığlık,su yok ama boğuluyor insanlar,bu şehir fazlasıyla aydınlık ama takılıp düşmekten korkuyorlar...🌟🌟🌟
-O günden sonra maviler, siyah ceket çekmişlerdi üzerlerine.Uçurumlar tersti.O günde kulak çınlatan siren sesleri,bu günde vardı. Aynıydı. O kara günden sonra bu şehir fazlasıyla aydınlık olmasına rağmen ,takılıp düşmekten korkuyorlardı. Kaderleri onlara acı acı gülerken onlar çığlık atıyorlardı ruhlarında. Artık eskisi gibi güzel günler yoktu ,olmayacaktı,olsada engel olanlar olacaktı onlara... ( Mahsun ERSOY)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annesinin numarasını aceleyle tuşlayıp ,telefonu kulağına götürdü.Bir gözüde pencereden dışarı bakan minik kızı( Ferah)' daydı. Her an geri kapatabilirdi telefonu.Kimseyle muhattap olmak istemezken aslında bir çok insana muhtaçtı.O çok kötü şeyler yaşamışdı minik ferahıyla, o bu hayattaki yaşama sebebini kaybetmişdi.(Hüda)sını, hayatım dediği kadını kaybetmişdi .Karşıdan yaşlı ve hüzünlü bir ses geldi.İlk çalmada açılmıştı. -Efendim oğlum!
O yıkılmış adam; -Anne!...dedi ,kaldı.gerisi gelmedi,düğümlendi binlerce kelimesi .sustu dalikalarca konuşamadı... -Oğlum susma! konuş ,asıl senin konuşman , içini dökmen gereken yerde susmaya yeltenme!...içinden yüreğinden geçeni dök ,söyle... -Dilim tutuldu anne ,elim ayağım bağlandı ,nasıl dökeyim içimi ? -Dökeceksin mahsun !ben senin annen isem eğer dökeceksin!Biliyorum yapamıyorsun,yaşayamıyorsun! Biliyorum depresyonlara giriyor,gece nöbetleri geçiriyorsun!Kabuslarla uyanıyor,ölmek istiyor hatta intahara kalkışıyorsun! Biliyorum oğlum hülyalar seraplar gördüğünüde biliyorum! Ama inan ölenle ölünmüyor. Eğerki ölenle ölünseydi dünyada insan kalmazdı. (Başımız sağolsun)! Âbı hayat suyundan içmediki oğlum kimse.herşeyin çaresi var,ölümünde varsa söylesinler! Ama yok ! Yok oğlum işte...artık kabullen bunu. Ferah için kabullen !Senin bir kızın var !Ferah için hayatta kal!... Mahsun o kankırmızı gözlerimi silip derin bir nefes aldı ve titreyen sesiyle ; -Tamam! diyelimki hayatta kaldım , diyelimki ferah için dayandım ,diyelimki kızım için sabrettim bu acıya ... E, o ne olacak !Özlemeyecekmi annesini ? Sormayacakmı bana annem nerde? diye ... Ne diyeceğim anne ben o zaman ? -O zaman sende ona annesini unuttaracak, ona kendini yalnız hissettirmeyecek birini bul! -Anne sen ne dediğinin farkındamısın ? Hüdadan sonra nasıl evlenmemi bekliyorsun? - Oğlum ben sana git evlenmi dedim ? Ona annesini unutturacak birini bul dedim. (Ona bir arkadaş bul oğlum arkadaş! ) ...
"~O konuşma benim hayatımı en derinden etkileyen, beni göremediğim ama her santimiyle iliğime işleyecek kadar hissettiğim girdaplara sokan ilk ve tek konuşmaydı~..."
~İŞTE BENİM HİKAYEM TAMDA BU CÜMLEDEN SONRA BAŞLADI~(*Ona bir arkadaş bul oğlum *)
Hayatımızda bazı dönüm noktaları olur,başlangıçlar bitişler, ilkler ,sonlar .... herkesin bir hikayesi olur. Bir hikayede iyiler,kötüler,fakirler, zenginler,prensler,prensesler olur... bizim hikayede başlangıç biraz farklı! Ama fazla anlam içerir (dikkat! )❕
