Merhaba! Bu satırları okurken, başka bir dünyaya bodoslama dalan (SEVENLER)...
*Sizlere en içten sevgilerimi dile getirmek isterim*Sizler sayesinde ; bulduğum kalbim ve ruhum için ayrı ayrı teşekkür ederim. ( Teşekkürler bitmez! ) Bu yüzden ben si...
Ferah'dan; -Herşey geçti gibi.Atlattım gibi.Annemde, babam sandığım adamda,.. sanki yaşıyor gibi. Ölmemiş gibi. Bende sanki ölmeyecek gibiyim. Kanserle mücadelem bitecek gibi......
Yeni bir sayfam var önümde. Bu sefer başkaları çizik atmayacak sayfama. Karalayamayacaklar Defterimi acılarla! Yeni bir sayfam var ve ben o sayfaya solgun bir papatya yerine taptaze kırmızı bir gül çizeceğim.....
Ben artık gerçekten hayatı seveceğim. Kaderimi seveceğim. Ben acılarımı seveceğim.hastalığımı,yetimliği,öksüzlüğü seveceğim.Çünkü ben sevmeyi öğrendim! Kim mi öğretti? Arkadaşım.... ferah esen rüzgarım.... Benden bu halde olmama rağmen kalbimi isteyen, bir yaprak gibi savurup yavaşça hayata tutunduran o... arkadaş öğretti.....
Ve ben onun sayesinde artık herşeyi SEVECEĞİM.
Aradan iki veya üç ay geçti. Benim babam iskender miş. Şoka uğramıştım. İliklerime kadar şoka uğramıştım.Babam diye gittiğim mezar meğerse annem tarafından kandırılmış masum bir adamınmış. Annem cennete gitti derdim küçükken. Biliyormusunuz? ben artık büyüdüm ve cennette olduğunu pek sanmıyorum. Allah bilir tabi! Orasına birşey diyemem ama ben artık annesizim. Artık annem diye özleyebileceğim bir kadın yok ! Babam diyede. Benim suçum yokmuş! Hani diyordum ya benim ne suçum varda bunları yaşıyorum diye. İşte herkes kendi suçunun bedelini ödüyormuş. İskender hâla çıkamadı karşıma senin babam benim diye. Çıkmasında zaten ben bir katile baba diyemem...
Neyse kafamı bu şeylerle çürütmeyeyim. Neydi şu çocuğun adı? Hah "kemal" Kemal zorlu... Çok garip biri. Nedenini bilmiyorum ama sürekli bana sataşıyor. Sürekli! Zıt kutup. Hatta kutup ayısı! Neymişde bana bakınca beyin hücreleri eriyormuş! Bakma be o zaman. Allahallah! Sanki ben gel bana bak diyorum... Ay bunları düşünmekte beynimi çürütüyor...
Şirket abime ve bana kaldı. Aslında abime ama yarısı benim üzerimeymiş. Babam intihar etmeden önce üstümüze geçirmiş.. Ne garip değilmi? Babam olmayan bir adama hâla baba diyebilmem ve intihar etmesini günlük yaptığı rutin bir etkinlik gibi söyleyebilmem! Aştım bunları. Albert enistane gibiyim. Delirdim ama hâla zekiyim.hdugvyxjo!
Evet son zamanlarda hep böyleyim. İçimden düşünüp düşünüp dışımdan gülüyorum. Psikolojim normal değil. Doktorumla görüşmelerim azaldı. Ve durumumdan ga-yet memnunumda diyebilirim.
Birşey söylemem gerek! Hep aklıma geliyor. Şaka maka zıt kutup diyorum ama! Son bir kaç gündür aklımdan çıkmıyor. (rüyalarıma) giriyor. tamam anlatacağım. Kocaman bir evdeyim. Kulağıma biri aşık olacaksın! Diyor imalı imalı ama kim? yüzünü görmüyorum. Sonra kemali görüyorum. Elimden tutup benimle merdivenlerden aşağıya koşuyor. Ama elimi tuttuğu an kalbimin atışını duyuyorum. Nefesim kesiliyor. Sonra beni durduruyor gözlerimin içine bakarken uyandım zaten. Ama nasıl terlemişim anlatam. Uyandığımda rüzgar yatağımın başında oturmuş. Bana garip garip bakıyordu. Galiba salak uyurken beni izliyor. Filmim ya bende! Ben film gibi rüyalar göreyim beyfendide beni izlesin! Neyse demem oki bilinç altım "kemal!" diye bağırıyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
