Broken Melody (Editing)

VIII :WORDS.

CEDRIC ROSS COLLINS

Makalipas ng isang oras, nakarecover na ko sa pag-iyak-- Fuck that gay shit thingy!

Nagpakawala ako ng malakas na buntong-hininga at pumikit ng maalala ang mga sinabi niya sa'akin kanina.

"And every time na sinusugod ka sa ospital, unti-unting nawawala ang pag-asa ko na--gagaling ka without operation, and there, I figured out na, maybe the doctor is right... Medicines can't cure your illness, it only lessen the pain."

Fuck those Medicines!

But when I heard,

"And every time na sinusugod ka sa ospital, unti-unting nawawala ang pag-asa ko--"

Parang iba yung meaning na ipinaparating niya eh, parang hindi yung operation ang tinutukoy niya--

Parang Ako... Parang yung relasyon namin ang ipinupunto niya...

And that... Makes my world collides. Those words that I don't wanna hear came from the person who I really love, the person who I want to be with for eternity.

And I have this feeling na she doesn't want to fight for me anymore, na parang ayaw na niya, na parang pagod na pagod na siya sa relasyon at katunguhan namin sa buhay.

Natawa nalang ako ng bahagya ng kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko.

Tumingin ako sa T.V ng nag-iba ang palabas nito at naging HD ang palabas at nagkakulay na.

Si Toni Gonzaga yung bida.

Yung 'My Amnesia Girl' yung title.

Nasa kalagitnaan na ang palabas nung nagpo-photagraphy si Toni dun sa kasal tas biglang umulan tas umiiyak din siya nun... Naawa ako sa kalagayan ni Toni dahil nung sa kasal nila na hindi natuloy.

Hanggang sa may part na may mga sticky notes sa bahay ni Toni tas puro pang banat. Pati din nung birthday niya yung may mga gifts galing dun sa Ex-Fiance niya.

Hanggang sa nalaman nung lalaki na wala talagang amnesia si toni at nung maaksidente yung lalaki at siya naman ang totoong nagkaroon ng Amnesia at hindi niya maalala si Toni.

Naawa ako sa kalagayan ni Toni pero at the same time, hindi pa rin siya sumuko sa relasyon nilang dalawa nung lalaki...

Hanggang matapos ang palabas at biglang namatay ang T.V at narinig ko ang pagbukas ng pinto at hindi ko inaasahang Makita si Mama na masayang may bitbit na yema cake at pizza kasama niya sila Daddy at si Jhoanna at si-- Eli...

Parang lumundag ang puso ko ng Makita silang lahat na masaya na may mga hawak na pag-kain sa kanilang mga kamay.

Napaupo ako sa pagkakahiga at

"What the hell is the meaning of these!?" panimula ko na kunyari na naiinis pero natutuwa kasi ako ng makitang masaya yung parents ko pati na rin si-- Eli.

Yung mga ngiti nila parang walang inaalala at hindi na pilit tulad ng dati... At ang saya ko dahil dun.

"Honey, lalabas ka na ng ospital ngayon mismo! Good news right?" sabi ni mommy na mukang excited pati na rin sila Daddy.

"O M Gee Kuya!!! Are you alright? Why didn't you say to me na may sick ka pala?! You're so nakakainis na person ah! I'm sooo galit to you right now! You are keeping secret on me na ha! But anyways my anger to you right now will not last that long so don't worry I forgive you already." Maarteng sabi ng kapatid kong si Jhoanna.

Kasabay ng pagkasabi niya niyan ay ang maarteng pagkiss niya sakin sa cheeks at pagyakap sa'kin.

So ngayon alam na niya pala pero mukha nga siyang nag-aalala pero hindi siya naaawa sakin. Good dahil ayaw ko ng kinaaawaan ako.