Broken Melody (Editing)

II :MEMORIES.

"Hey, Are you alright? You're quiet." He asks dahilan upang mabalik ako sa reyalidad.

"Huh?" Pag-uulit ko dahil hindi ko masyado naintindihan yung sinabi niya dahil sa malalim kong pag-iisip.

"What are you thinking?" He ask once again. Napangiti naman ako, at napaharap sakanya. Naka-kandong kasi ako sa kanya dito sa couch habang nanonood nang T.V. Nakatingin lang siya sa TV habang sinagot ko siya.

"Wala. Naalala ko lang yung araw na nakilala kita." sabi ko at ngumiti ng napakalaki sa kanya. Nanlaki yung mata niya parang nawalan na nang gana at napatingin sakin na naka-kunot ang noo.

"The Fuck, Eli. Stop thinking about it. That is a serious scene." Sabi niya na medyo parang nagagalit na at umiwas nang tingin, naramdaman ko naman yung pag-iba ng aura niya.

Sa lahat lahat ng mga panahon namin sa isa't isa yun ata ang pinaka aayaw niya, seryoso. Ewan ko nga kung bakit eh.

I chucked, "It may not be as Romantic as others love stories, but it is the best part of my life for me" naramdaman ko ang isang malakas na buntong hininga at ang matiim na pagpikit ng kanyang mga mata bago ang pag iwas ng tingin sa'kin.

"Just— Just quit thinking about it. It doesn't change the fact that you've almost got raped that day, Eli. Fuck." Mapapansin mo ang pagbabago ng kanyang emosyon sa pananalita niya, naramdaman ko ding ang pag lalim ng bawat pag hinga niya.

Naramdaman kong gumalaw siya at inalis yung kamay niya saakin.

Hinawakan ko ang dalawa niyang braso at taas baba kong hinaplos iyon para mapakalma siya.

"I know, Ross. I know. 'Di ko lang talaga maiwasang 'di maisip yon eh. You are the reason why I am still here, and I'm thankful that you came, Ross. Really." ngumiti ako ng nang makita ko siyang kumalma at naging maamo ang mukhang nakatingin sakin.

Naramdaman ko ang pagbabalik ng kamay niya sa bewang ko nang sinasabi ko iyon.

"Why it is so hard for me to get angry at you?" inosente niyang tanong at hinawakan ang pisngi ko gamit ang dalawa niyang kamay at hinaplos ito ng mahinahon.

"Because you love me, very much." I concluded with a wide grin flattered on my face.

Nakita ko ang munti niyang pag-iling nang nakangiti sa akin at unti unti niyang nilapit ang mga noo namin sa isa't isa.

"You really know me too well." he said while he closes his eyes when our head meets. Ganon din ang ginawa ko at ngumiti ako sa kanya nang sobrang lapad kahit parehas kaming naka-pikit.

Naramdaman ko nalang ang munting paghalik niya sa aking noo dahilan upang mapahawak ako sa dalawa niyang kamay na nakahawak sa aking pisngi.

"I'm so damn in love with you, Eli. So damn much that I will do anything— everything just for you." nakatinging ani niya nang matapos niyang halikan ang anking noo.

Hindi pa naman kami kinakasal pero naiiyak na ko sa mga banat niya. Pano pa kaya pag nagsasabi na siya ng vow niya sakin, baka di ko kayanin maubos ang make up sa mukha ko kakaiyak.

Masaya ko siyang niyakap ng sobrang higpit. Yung higpit na parang di na kami magkakasama sa susunod na mga araw...

"Mahal na mahal din kita, Ross. Kahit makalaban man natin ang mundo, hinding hindi akong magsasawang sabihin sayo yan."