Imperfection (Season 1) [Completed]

Chapter 18

ကောကို ရင်ခွင်ထဲပွေ့ပြီး ချော့သိပ်နေလိုက်တာမို့  ခဏအတွင်း ပြန်အိပ်ပျော်သွားရှာတယ်...။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းအုံးပေါ်ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး...ဖုန်းနားကို ပြန်ထလာလိုက်သည်...

ချန်မင်းကို လူကိုယ်တိုင်မတွေ့နိုင်သေးရင်တောင် ဖုန်းနဲ့တော့ တစ်ခုခုပြောရမှ ဒီည ကျေနပ်နိုင်မယ်...။

📱

" ချန်မင်း...မင်း..အခုချိန် အေးဆေးအိပ်နိုင်သေးတာလား..ငါ..."

" ခဏ ခဏ ဘယ်သူလဲ မသိဘူးရှင့်...ချန်မင်းကောက အပြင်ထွက်သွားတာ အိမ်မှာ ဖုန်းကျန်ခဲ့လို့ပါ..."

" ချန်ချင်လား..."

" ဟုတ်...အာ Dr ထင်တယ်... ဟုတ်လားမသိဘူး အသံတူလို့..."

" အင်း...အခု မင်းအစ်ကို ဘယ်မှာလဲ..."

" ဘယ်သွားလဲ ညီမမသိဘူး...။ ကောနဲ့ ပြဿနာရှိလို့လားဟင်...ညီမ ဘာပြောပေးရမလဲ...ရောက်ရင် ပြန်ခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်လေနော်..."

" ချန်ချင်...မင်း အစ်ကိုသူ‌‌တော်ကောင်းကြီးကို ပြောလိုက် ထောင်ထဲမဝင်ခင် ထမင်းဝ‌အောင် စားထားလို့..."

" Dr နဲ့ ဘာတွေဖြစ်ထားကြလို့လဲ...အဲ့လောက်ကြီး ကောကို မပြောပါနဲ့...ကောက အပြောကြမ်းပေမယ့် စိတ်ထားကောင်းတဲ့သူပါ...တစ်ခုခုဆိုလည်း အေးဆေးရှင်းသင့်...."

" ဘာ...စိတ်ထားကောင်းတဲ့သူ...ဟက်..ကြည့်ရတာ အဲ့ကောင်မျက်နှာဖုံးကို ခွာချပေးမှ ထင်ပါရဲ့..."

ကျွန်တော် မမအကြောင်းနဲ့ ဒီနေ့ကောကို ဘာတွေလုပ်ခဲ့တယ်ဆိုတာအထိပါ ပြောချပေးပစ်လိုက်တာ...။ Reply တောင် မ‌ပြန်နိုင်တာမို့ တစ်ချက်တော့ ပြုံးလိုက်မိသား...။ ပြောဦးလေ...မင်းအစ်ကိုက စိတ်ထားကောင်းတဲ့‌ကောင်ကြီးပါလို့...

ကျွန်တော် သူ့အဖြေကိုတောင် ပြန်စောင့်မနေတော့ဘဲ ဖုန်းချပစ်လိုက်ပြီး ကောနားပြန်လျှောက်လာလိုက်တော့သည်...

" ဒါ ပထမအဆင့်ပဲရှိသေးတယ်...ချန်မင်း...။ ကောကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ဒီနေ့က မင်းရဲ့သေနေ့ပဲ...တောက်..."

သတိလက်လွတ် တောက်ခေါက်မိလိုက်တာမို့ ‌ကော ကိုယ်လေးတစ်ချက်တုန်တက်သွားတယ်..