Small Boss ~Samuel

BÖLÜM 39"DONDURMA" (Final)

"Babaa şu şekeri ver banaaa"

"Veremem yakalaman lazım Isabelcik."

"Yaa annee babama bir şey söyle şekerimi vermiyor."

"Samuel ver şu şekeri aaaa."

"Tamam ya,alsın yemedik."

"Annee,babam şimdi de trip atıyor."

"Bebeksiniz gerçekten,David nerede?"

"Ben en son diğer odada gördüm."dedi Samuel,diğer odaya girdim David ile Eric karaoke yapıyorlardı,gerçekten mi? Kulağımın kanaması..

"Çok iyi söylüyorsunuz qieuqidq."

"Sus be"dedi Eric.

"Anne gel sende söyle,çok eğlenceli."

"Benim sesim güzel değildir "dedim.

"Hadi Vanessa patlat bir şarkı."dedi Samuel.

"Siz istediniz"dedim ve rastgele -çılgın- bir şarkı seçip mükemmel sesim ile ortalığı coşturdum.

"Yoruldum."dedim.

  Etraf dağılmıştı,biraz topladıktan sonra ailecek bir yere çıkmaya karar vermiştik.

"Dondurma yemek isteyen!"dedim. Tabiki çocuklar Been beeen diye bağırdı. Eh Samuel de eşlik etti. Eric desen zaten bir yerleri kalktı sevinçten.

"Teyze sende gelmek ister misin?"dedim.

"Yok,kızım ben biraz dinleneceğim,eh bana da gelirken alırsınız artık."

"Tabii teyzem."dedim ve hep birlikte dondurmacıya gelmiştik.

"Neyli yersiniz?"dedi Samuel.

"Vanilyalı,vanilyalı,vanilyalı,vanilyalı."dedi Isabel.

"Ben vanilya,çikolatalı ve çilekli isterim."dedi Eric.

"Bende şu mavili olan şu turuncu ve şu sarı olandan."dedi David.

"İnsan ismini söyler"dedi Isabel.

"Sanane ya"dedi David.

"Ben de çilekli alayım."dedim.

  Samuel de kendine aldıktan sonra bir yere oturduk ve yemeye başladık,her zamanki gibi sohbet tavana kadar çıkıyordu.

Dondurmadan sonra farklı yerlere gidip de eğlenmiştik. En son çocuklar ve Eric birlikte oyun oynarken benle Samuel de oturup konuşuyorduk.

"Vanessa benimle olduğun için çok mutluyum,seninle güzel bir aile ve güzel bir hayat elde ettim."

"Bende mutluyum,sonuçta kader böyleydi,kim bilebilirdi ki şımarık Samuel ile evleneceğimi ve çocuk yapacağımı."

"Egolu Vanessa ile de evlenmek garip oldu açıkcası. Ayrıca ben çok harika bir babayım,sen de çok mükemmel bir annesin."

"Uf Samuel,biliyorsun böyle şeylere gelemem."

"Utandın mı sen yaa."

"Ne olmamı bekliyorsun ya."

"Tamam tamam,elini ver."

"Hey ne yapacaksın."

"Elini,elime koyuyorum ve seni bir daha hiç üzmeyeceğime,daha doğrusu seni koruyacağıma söz veriyorum.Kabul ediyor musun?"

"Banada kabul etmek düşer Oppaa.."

"Oppa?ah Vanessa inanamıyorum. Asla demeyeceğini söylemiştim,şaşırttın."

"Ehehe bilirsin ben Boom Vanessaa."

"Evet evet bende Boom Samuel."

"Çalıntı şey."

"Memnun oldum."

"Kkkkk."

"Kkkk."

"Özentisin ya,sinirlerimi bozuyorsun."dedim.

"Tamam tamam öpmemi ister misin?"

"Tabi ki hayır."

"Neden Vanessa."

"Çünkü sen sapıksın."dedim o sırada çocuklar da gelmişti.

Beraber eve girmiştik çocuklar resim çiziyordu,Eric yardım ettiğini sanıyordu ama çocuklardan daha kötü çiziyordu.

Teyzem bir şeyler örüyordu. Ben ise telefonla oynuyordum,Samuel de televizyon izliyordu.

Böyle bir aileydik,iç içe bağlı ve kimseyi üzmek istemeyen aynı zamanda şakacı bir aileydik.

Mutlumuyduk? Artık bu soru da size kalsın.