Το νησί φάντασμα

Κεφάλαιο 11

Πολλές σκέψεις άρχισαν να γυρίζουν στο κεφάλι του Τζεϊσον. Ο Νέστορας θα μπορούσε να είναι τρελός, η τουλάχιστον τα πολλά χρόνια που είναι μόνος του να τον έχουν πειράξει. Ήταν πολύ νευρικός και κοιτούσε συνέχεια σε μια μεριά ενός τοίχου. Ο Τζεϊσον που τον παράτησε κοίταξε και εκείνος εκεί αλλά δεν είδε κάτι. Έπρεπε να βάλει κάτω τα πράγματα. Δεν θα μπορούσε να τους βοηθήσει ο Νέστορας, άρα ξεκινάνε από το μηδέν πάλι. Η μόνη λύση είναι να τους βρουν διασώστες, άρα έπρεπε να μείνουν ζωντανοί στο νησί για όσο μπορούσαν. Εφόσον εξασφάλιζε τροφή ο Νέστορας τόσα χρόνια δεν θα είναι πρόβλημα για εκείνους. Όμως ο Τζεϊσον είχε επιφυλάξεις για τον Νέστορα κυρίως για το περίεργο πράγμα που είπε στο τέλος. Κοίταξε την Τζούλια και εκείνη του ανταπέδωσε το βλέμμα της. Κατάλαβε και εκείνη ότι κάτι ήθελε να του πει. Ο Νέστορας όταν τελείωσε την μπανάνα του σηκώθηκε.
" Θα πάω λίγο στο κάτω μέρος του σπιτιού να κάνω μια δουλειά πολύ σύντομα και ξανά ανεβαίνω" είπε ανέκφραστος.
Μόλις κατέβηκε τα σκαλιά που μόλις παρατήρησε ο Τζεϊσον, βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει με την Τζούλια και τους άλλους.
" Είναι τρελός;" την ρώτησε.
" Πολύ πιθανό, είδες πόσο νευρικός είναι; Σαν να προσπαθεί να κρύψει κάτι. "
" Δεν ξέρω δεν νομίζω ότι είναι καλή να φύγουμε όμως. Δεν υπάρχει άλλο άτομο στο νησι" συμπέρανε ο Ρικ.
" Παιδιά κοιτούσε συνέχεια εκείνον τον τοίχο." παρατήρησε ο Τζεϊσον.
" Όντως και εγώ το είδα, λέτε να έχει κάτι από πίσω; " ρώτησε η Αννίτα.
" Πολύ πιθανό, αφού εκείνος έχτισε το σπίτι λογικά μπορεί να έχει φτιάξει κανέναν κούφιο τοίχο." είπε ο Τζεϊσον.
" Κάτι δεν μου αρέσει όμως, γιατί πήρε μαζί του την καραμπίνα, αφού δεν πρόκειται να μας πειράξει τώρα που μιλήσαμε." παρατήρησε η Τζούλια.
" Μπορεί να ήθελε να την αφήσει κάτω αφού τώρα ξέρει ότι δεν αποτελούμε απειλή. "είπε ο Ρικ.
" Κοιτάξτε παιδιά πρέπει να ήμαστε επιφυλακτικοί απλά. Θέλω να μάθω άμα είναι κούφιος ο τοίχος. Μπορεί κάποιος να κοιτάει από τις σκάλες άμα έρχεται;" είπε ο Τζεϊσον.
" Θα κοιτάξω εγώ αλλά δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα. " είπε ο Ρικ.
" Δεν είναι αλλά θα πρέπει να ξέρουμε άμα μπορούμε να τον εμπιστευτούμε η όχι. "
Ο Τζέισον σηκώθηκε και πήγε προς τον τοίχο ενώ ο Ρικ πήγε στην κορυφή της σκάλας έτσι ώστε να κοιτάει κάτω. Ο Τζέισον έφτασε τον τοίχο και άπλωσε την δεξία παλάμη πάνω στο ξύλο. Το χτύπησε μια δυο φορές αλλά δεν κατάλαβε αν είναι κούφιο λόγω του ξύλου. Τότε βρήκε μια χαραμαδα ανάμεσα σε δύο πλακέτες ξύλου και έβαλε τα δάχτυλα του μέσα έτσι ώστε να πιάσει την μία πλακέτα για να την αφαιρέσει από τον τοίχο. Ξεκίνησε να βάζει δύναμη στο ξύλο όμως τον σταμάτησε η αδελφή του.
" Τζέισον όχι. Αν μας δει ο Νέστορας δεν θα μπορώ να προβλέψω την αντίδραση του."
" Ηρεμίσε Τζούλια. Πάρε το όπλο απλά  από την μέση μου και αν μας έρθει με την καραμπίνα πάλι ρίξε του."
" Δεν μπορώ να τον πυροβολήσω, τι λες;"
" Καλά άμα δεν μπορείς εσύ θα το κάνω εγώ, εξάλλου εκείνος δεν θα διστάσει. "
Ο Τζεϊσον τράβηξε με δύναμη την πλακέτα προσπαθώντας να μην κάνει θόρυβο και τα κατάφερε. Από πίσω υπήρχε όντως χώρος. Ήταν ένα δωμάτιο που ο Τζεϊσον δεν μπορούσε να διακρίνει τις διαστάσεις του γιατί ήταν πολύ σκοτεινά μέσα. Δεν μπορούσε να διακρίνει κάτι άλλο εκτός από σκοτάδι.
" Είδες Τζούλια κάτι μας κρύβει.Υπάρχει ένα δωμάτιο εδώ μέσα."
" Τι έχει μέσα;" ρώτησε η Αννίτα.
" Δεν ξέρω είναι πολύ σκοτεινά, θα πρέπει να βγάλω και άλλο ένα ξύλο."
Η Τζούλια κοίταξε με ανησυχία τον Τζέισον να τραβάει τις ξύλινες πλάκετες και ύστερα έριξε μια γρήγορη ματιά στην μεριά του Ρικ στην σκάλα.
" Τζέισον κάνε γρήγορα νομίζω πως τον ακούω να έρχεται. " του είπε ο Ρικ.
" Τώρα μπορώ να μπω μέσα σχεδόν. "
Αυτό είπε και αφού έκανε αρκετό χώρο για να μπει στην τρύπα που έκανε μπήκε με δυσκολία μέσα καθώς η τρύπα ήταν στο ύψος της μέσης του.
" Τζεϊσον έρχεται! " φώναξε ο Ρικ.
Ο Τζεϊσον άκουσε τα βήματα του Νέστορα στην ξύλινη σκάλα όμως δεν έδωσε σημασία κοίταξε γύρω του και προσπάθησε να ψαχουλέψει στο σκοτάδι μήπως βρει τίποτα.
" Τζέισον βγες γρήγορα!" άκουσε την αδερφή να του φωνάζει.
Όμως δεν της έδωσε σημασία. Τώρα που συνήθησαν τα μάτια του στο σκοτάδι μπορούσε να διακρίνει τι έκρυβε ο Νέστορας. Άρχισαν να έρχονται πολλές ερωτήσεις στο κεφάλι του με αυτά που έβλεπε καθώς είχε ξαφνιάστει. Από έξω άκουγε φωνές όμως και πάλι δεν έδωσε σημασία. Βρήκε ένα κομμάτι χαρτί κάτι ήταν σχεδιασμένο πάνω του. Φαινόταν σαν χάρτης, ίσως του νησιού. Τότε άκουσε έναν ήχο που τον συνέφερε στην πραγματικότητα. Ένας ήχος από έξω έκανε την καρδιά του να χτυπάει πιο δυνατά. Ακουγόταν ένα ελικόπτερο. Φάνηκαν να το ακούνε και οι άλλοι γιατί σταμάτησαν να φωνάζουν. Ο Τζεϊσον πήγε να βγει από το δωμάτιο για να πει στους άλλους τι βρήκε όμως δεν το περίμενε αυτό που είδε. Ο Νέστορας είχε φέρει την καραμπίνα του και πάλι αυτήν την φορά και σημαδεύε τον Ρικ όπου κοίταζε έξω από το παράθυρο.
" ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΙΚΡΕ. Έτσι και κάνεις κανένα αστείο να βγεις καθάρισα τους φίλους σου."
Η Αννίτα ήταν δίπλα με την Τζούλια ενώ ο Ρικ απομακρυνθήκε από το παράθυρο.
" Μα είναι ελικόπτερο μπορούμε να φύγουμε από εδώ. Πρέπει να βγουμε έξω να κάνουνε κάποιο σήμα. "
" Ακόμα δεν καταλαβαίνεις χαχαχ"του είπε ειρωνικά. " Δεν θα πάτε πουθενά, σας το είπα έχετε κολλήσει μαζί μου τώρα. Που είναι ο άλλος;" ρώτησε εννοώντας τον Τζεϊσον.
Ο Τζεϊσον που κοιτούσε από την τρύπα άρχισε να αγχώνεται. Ο Νέστορας κοίταξε γύρω και τον εντόπισε.
" Βλέπω θέλεις να καταστρέψεις και το υπόλοιπο σπίτι Ε βρομιάρη; ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΤΩΡΑ." του φώναξε.
Ο Τζεϊσον υπάκουσε αφού δεν είχε άλλη επιλογή. Βγήκε με δυσκολία έξω από την τρύπα και κοίταξε την Τζούλια να δει εάν κρατάει ακόμα το όπλο πάνω της. Εκείνη το κρατούσε στο δεξί της χέρι πίσω από την μέση της και ο Τζεϊσον παρατήρησε ότι έτρεμε. Ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να πυροβολήσει, πήρε κακή απόφαση που το έδωσε στην Τζούλια. Ο Νέστορας ήταν μπροστά του και σημαδεύε την καραμπίνα πάνω του.
" Ωραία, τώρα που βγήκε και ο αρουραίος από την τρύπα του σφιξτε αυτά στα χέρια σας" είπε και πεταξε κάτω μερικά πλαστικά zippers.
Ο Ρικ ήταν ο πρώτος που έδεσε τα χέρια του και μετά η Αννίτα.
" Πιο σφιχτά" φώναξε ο Νέστορας στον Ρικ.
Όταν ήρθε η σειρά της Τζούλιας ο Τζέισον την κοίταξε με ένα νόημα που σήμαινε ή τώρα ή ποτέ και εκείνη του εγνεψε πίσω. Σήκωσε το δεξί της χέρι και σημάδεψε τον Νέστορα στο κεφάλι. Ο Νέστορας αγρίεψε και σημάδεψε και εκείνος στο κεφάλι την Τζούλια.
" Μην είσαι ανόητη, μικρή. Δεν θα σου αρέσει που θα καταλήξει αυτό."
Η Τζούλια έπιασε και με το άλλο της χέρι το πιστόλι συνεχίζοντας να τρέμει.
" Άσε κάτω το όπλο" του είπε.
Ο Νέστορας γέλασε. Ο Τζεϊσον σκέφτηκε πως έπρεπε να δράσει. Η Τζούλια δεν θα μπορούσε να πυροβολήσει ενώ ο Νέστορας θα το έκανε. Προσπάθησε να φτάσει με μικρά βήματα δίπλα του.
" Έχεις θάρρος βλέπω" είπε στην Τζούλια. "Αν δεν θες να πεθάνει κάνεις άσε σε παρακαλώ το πιστόλι μου κάτω."
Άρα δικό του είναι τελικά, σκέφτηκε ο Τζεϊσον. Όταν είδε την Τζούλια να αφήνει σιγά σιγά κάτω το όπλο εκτινάχθηκε προς τον Νέστορα με ένα μεγάλο άλμα. Πήγε να τον χτυπήσει στην κοιλιά και να απομακρύνει το όπλο όμως εκείνος για την ηλικία του είχε καλά αντανακλαστικά. Γύρισε την καραμπίνα προς τον Τζεϊσον και πυροβόλησε πριν πέσει πάνω του.