OPPOSITE: We Are Enemy

Opposite 44: I'm here.

Xienna's POV

Bumalik na naman ako sa lugar na lagi kong pinupuntahan. Isang silid na naman at isang salamin.

Pero sa pagkakataong ito, alam kong ako na talaga ito.

Ako na ito. Nawasak na nga ako.

Babangon na ang bagong ako.

Sa bawat sakit may nakakubling pagbabago.

Parang nabasag na plato lang. Once you drop and broke it, there's no way na maibalik pa sa dati. Maybe you can fix it, but the scar will remain there, forever.

Ang repleksyon ko ay tunay na ako na nga. Itim na itim ang mata. Walang reaksyon na nalilikha. Malamig na ang gabi at lalamig na din ang dating ako.

Babangon ang bagong ako. Mas magiging matatag at mas magiging masahol pa sa inaasahan mo.

Sa pagbalik ko sa mundo ko, hindi na ako marunong magmahal. Tanging galit ang mararamdaman ko at puro paghihiganti ang nasa isip ko.

Gagawin ko ang tungkulin ko. Gagawin ko ang dapat kong gagawin. Hahanapin ko ang dapat ko hanapin. Papatayin ko ang dapat patayin. Ang humarang sa daan ko, kamatayan ang ihahatol ko.

Hindi ako magdadalawang isip na pumatay dahil sila ba nagdalawang isip na patayin ang Ina at kapatid ko?

I will have no mercy. A demon can't have mercy. A demon is a demon.

They killed Xienna.

I am now Demmi, ang nalikha pagkatapos ng pagkawasak ko.

Nagmulat ako ng mata at isang pamilyar na amoy at kapaligiran ang naamoy at nasilayan ko.

I'm in his room, laying in his bed. Memories in my head. Pain in my chest.

Umupo ako at pinagmasdan ang kabuuan ng silid na ito.

Walang nagbago, pero wala na ang may ari nito.

Ikaw na lang ang mayroon ako, Xienno. Dad is not even care of me. Always the freakin' business and missions. Mom is not here.

Lahat kayo, bakit? I want to spend more time with you. I want to but I can't.

Lumabas na ako ng kwarto at nagtungo na sa sala. Doon ko natagpuan si Ama, Khyler, Eduard, at si Mr. Gelilirio.

Nag-uusap sila ng seryoso ng makita nila ako at hinintay na maka-upo sa sofa.

Tinignan ko silang lahat. "Where is he?"

"His body is cremated."

My eyebrows knot.

"We found him burning in the house he's resting in." -Mr. Gelilirio.

"Why did not you tell me?"

"I'm sorry, young lady. I thought you will past out if you knew." -Mr. Gelilirio

"But I fucking deserves to know!"

"Shut up, Xienna." -Dad.

How can he? How can he be this calm kung ang anak n'ya ay namatay?!

Kahit minsan naman, sana naman iniisip n'ya ang anak n'ya hindi lang puro ang putanginang organisasyon!

"Ehem! Here. It's his necklace, young lady." May inabot sa akin ito at kinuha ko.