crush | k.yeosang

𝙾𝟷𝟿

༉‧₊˚✧ short narration ahead ! lowercase intended

park ysa

matapos kong ibaba ang tawag ni jisung ay nagmadali na akong umuwi sa bahay. nadatnan ko pa si mommy na nakaupo sa sala habang nanonood ng drama sa television.

she gracefully stood up and followed me to my room. hindi ko nga napansin na nakasunod na siya sa akin dahil sa kamadali ko.

nadaanan ko din ang kwarto ng kapatid ko, naglalaro ng ps4. suot pa niya 'yung uniform niya. napaka-dugyot, tamad ba siya magpalit ng damit?

hinihingal akong pumasok sa kwarto at agad na nilagay sa kama ang bag ko, na walang ka-laman laman except for one notebook and a pencil case.

"baby, bakit ka nagmamadali? may pupuntahan ka ba?" she asked as she looked at me rummaging through my closet, looking for something to wear.

"mag-mi-meet up ulit kaming magt-tropa!" masaya kong pagbabalita sa kanya.

"nauna nga palang umuwi si seonghwa, i thought magkasabay kayo?" dagdag pa niya.

"ah, sabay nga kami pero pina-una ko na siya kasi may tiningnan lang ako sa bookstore mommy," i lied. nagsisinungaling ka na ngayon, ysa?

"you could have told him to wait," she told me at nilapitan ako. "at pumayag naman siya?" i bit my lower lip and held the dress, that i was going, tightly.

"m-matagal po akong nagtingin-tingin ng mga books, mommy b-baka mainip siya," i am defending myself... for him na rin, i guess? kahit na hindi naman totoo.

nabitawan ko ang dress ng kuhanin niya sa akin. binalik niya 'yon sa closet at saka inayos ang bangs ko. matapos ay ngumiti siya. i am super thankful na siya ang naging mommy ko.

"huwag ka na magpalit. mag-uniform ka na lang, hindi naman kayo pupunta sa malayo, right?"

tahimik naman akong tumango habang kagat-kagat ko pa rin ang lower lip ko. nagsinungaling talaga ako. i can't imagine myself lying. of all people, kay mommy pa.

"wash your face, that's all. papayagan kita but be right back before 6pm, okay?"

napa-yes naman ako sa isip-isip ko. tuwang-tuwa ko siyang niyakap. she just chuckled at what i did.

she broke the hug and just left at naiwan na lang ulit akong mag-isa sa kwarto.

ginawa ko na mga kailangang gawin. naghugas na ako ng mukha at nag-ayos. simple lang naman. not too much make-up, powder and lipgloss?

nang matapos ay nagmadali na akong umalis ng bahay. on the way na pala sila jisung, eh 'di ko nga sinabi sa kanila kung saan kami magkikita?

or maybe same old place kung saan kami tumatambay araw-araw?

nahuli pa ako ni daddy pero he let me slide because of mommy. kung si seonghwa kay daddy, ako kay mommy.

takbo na lang ang ginawa ko. wala na akong pake kung mahabol pa ng mga aso, ang importante magkita-kita kami.

grabe ang hingal ko pagdating sa tambayan namin. hingal na hingal na ako, napahawak pa ako sa tuhod ko.

i stood straight once i know that i am already fine, no panting and all.

nakikita ko na ang mga likod nila habang nagk-kwentuhan. si jisung ay naka-akbay kay minho; si seungmin naman nakaupo lang sa lupa, siraulo siya baka madumihan ang khaki shorts niya, light brown pa naman! si hyunjin at felix hindi ko makita. akala ko ba sabay sila?

"seungmin!" malakas kong tinawag ang pangalan niya, pumiyok pa nga ako.

nakaharap naman siya sa akin. kaya siya ang tinawag ko na lang. napaangat naman siya ng tingin at kumaway. 'yung dalawa naman ay natatawang lumingon. narinig ata ang pagpiyok ko.

kumaway din ako pabalik at pinuntahan sila. pero bago 'yon ay narinig ko rin ang pangalan ko na tinatawag nila felix.

"miss ko na kayo!" i squealed. pinaupo ako ni seungmin sa tabi niya.

"kwento ka, ah." jisung squinted his eyes at me as i give him a nod. mag-k-kwento talaga ako. i miss them so much.

we're complete!