crush | k.yeosang

𝟷𝙾𝟼

༉‧₊˚✧ long (?) narration ahead ; lowercase intended ; enjoy !

park ysa

"ysa, tingnan mo 'tong si yeosang konti na lang mapapatay na niya ako sa tingin! anong sinabi mo sa kanya?!" natatakot na sabi ni mingi.

nagsisimula na siyang magtago sa likod ni jongho. tinawanan lang naman siya ni jongho at umalis saka lumapit kay yeosang.

napaangat ako ng ulo at saktong nagtama ang tingin namin ni yeosang. inirapan naman niya agad ako at inagaw kay jongho ang tubig saka inubos in one gulp.

aba, siraulo 'to ah! irapan ako? hampas ko sa kanya 'tong bote na hawak ko, eh. pikon nga.

"kawawa si mingi. puntahan mo na baby-babe mo, kung ano-ano kasi pinagsasabi mo sa kanya. alam mo naman kung gaano 'yan ka-pikon gaya mo." iling-iling na sabi sa akin ni kara. chismosa talaga, hay.

"'di pala maka-shoot eh!" nang-aasar na sabi ni wooyoung habang binabasa ang chat namin kanina, tumatawa pa. isa pang chismoso.

dami kong kaibigang chismoso, oo.

"makaka-points din si sang... sa iba nga lang hahaha!" dagdag pa nito. binatukan naman siya ni san. serves him right.

"gusto mo bang sumunod ha?" kalmadong tanong ni yeosang kay wooyoung pero alam kong konting-konti na lang ay sasabog na 'to sa loob.

bakit ba kasi napaka-pikon nito. parang ako lang. meant to be nga talaga kami.

i inhaled a deep breath and then exhaled. lapitan ko na nga baka kung ano pa magawa niya sa dalawa. kawawa, baka magaya kay jisung na may pasa. nga pala... musta na kaya 'yon?

when i finally reached his side, i tugged the hem of his shirt. inagaw ko sa kanya ang bote at inabot ang bago. wala ng laman iinom pa. gusto ba niyang sumakit tiyan niya?

hindi naman niya ako nilingon. masama pa rin ang tingin kay wooyoung. nanginginig pa ang kamay niya sa sobrang gigil. wooyoung din naman kasi alam ng badtrip, dadagdag pa.

"kakalma ka o sasapakin kita?" mahina kong banta pero 'di naman nakinig. hindi naman 'to natatakot sa akin kahit kailan.

natuwa naman ako nang humarap na siya sa akin. akala ko kakausapin niya ako pero hinila niya lang ako palabas ng gym.

huminto kami sa tapat ng locker room. he opened the door and with one hand, he pushed me inside. puta, anong gagawin namin dito?!

"tumigil ka nga diyan. wala akong balak, gaga. kung ano-ano na lang kasi iniisip mo." natatawa niyang sabi nang makita ang expression ko. tumalikod siya at tinanggal ang suot niyang damit.

shutangina, wala raw gagawin pero nagtanggal. pinunasan niya ang pawis niyang katawan. how to be a shirt or sweat?

"i need some alone time with you. damn, i swear. nakakairita sila woo sobra." he then continued, snapping me out of my reverie.

"sus. naiirita daw." i rolled my eyes. ang daming inarte. "gusto mo lang naman ako ma-solo. sana sinabi mo na lang, papayag naman ako." okay, ang rupok mo do'n, park ysa.

tinaasan niya ako ng kilay saka inismiran. "alam mo ang rupok mo." he told as if it's not the obvious thing in the world.

"mas marupok ka naman." i retorted.

how dare he say it to me when in fact, marupok din naman siya. mas nga lang. ngumuso siya at nilapitan ako. i put a hand right in front of him, bawal siyang lumapit. kasasabi pa lang niya na ang rupok ko. i don't wanna commit a sin.

nagtaka naman siya sa ginawa ko. "ano naman ang problema mo ngayon?"

"bawal kang lumapit." i calmly said, stopping myself to look at him. nakatingin na lang nga ako sa kung saan-saan maliban sa kanya.

mas lalo lang siya nagtaka. "and what's wrong with it? bawal ka na lapitan ngayon?" tumawa siya nang mahina.

natampal ko ang sariling noo at pumikit nang mariin. tatawanan lang niya ako for sure kung malalaman niya ano ang reason ko. lame and weird reason.

"magsuot ka muna ng damit bago ka lumapit."

i saw how he gaped at me first before biting down his lip to stop himself from bursting to laughter. sabi na. there's a greek god standing right in front of me, making fun pa nga.

"okay na?" he asked after niya uli masuot ang damit. "pwede na ba kitang lapitan?"

tumango naman ako. masaya siyang lumapit sa akin at niyakap ako sa baywang. he snuggled his face on my neck. shet, sana all mabango pa rin kahit pawis na pawis na.

"you know mommy called this morning, telling me that daddy wants to meet you. hindi ko naman alam na nak-kwento ka na pala ni mommy sa kanya." i froze at what he just said and i am sure naramdaman niya 'yon. "don't worry, mabait si daddy." he assured and pulled me closer. he started to play my hair.

i sighed, "i will yeet myself to another planet kung niloloko mo ako." i will really yeet myself, i am not ready!

he swiftly gave me a peck on the cheek, damn his soft lips. "tanga, huwag. totoo sinasabi ko." he rest his forehead onto mine and stared at my eyes, my brown orbs meeting his perfect sparkling eyes. "pati pagmamahal ko sayo, totoo."

ay puta. bumanat pa. i pursed my lips, "hilig mo bumanat."

a smile was slowly forming on his lips. "don't worry, sayo lang naman babanat."

harot pa.

"fetch you later after class, you better not escape from me again." he said in a low tone voice.

napangiti na lang ako. i won't escape anymore. why would i? ang immature ko pala tingnan that day kung babalikan.

author's note !

woohoo! holishet, nakaabot
na ako ng 106 chapters 🥳
malapit na ang ending yay
ahaha mej cringe ang ending
i'm telling this in advance na