crush | k.yeosang

𝙾𝟺𝟸

༉‧₊˚✧ short narration again ; lowercase intended

park ysa

"buti gising ka na." i turned my head towards yeosang. nakatayo siya sa gilid ng kama. "binisita ka ni kara kanina kaso saglit lang, may pupuntahan pa kasi haha."

"a-ah..." was all i managed to say. "alam na ba ni ku– seonghwa?"

"yes," he answered. he pulled out the nearest chair and placed it on the bedside at naupo. "ang sabi niya ay papunta na siya. let's just wait for him."

napayuko ako. nararamdaman
kong namumula ang tainga ko. tangina, kinikilig ka na naman, self? "t-thank you,"

he plastered out a smile, "no problem. there's nothing wrong with you says the doctor. healthy ka naman daw. kaya hindi ko alam bakit ka nahimatay..."

"ganito lang talaga ako 'pag masaya."
ngayon lang talaga nangyari 'to sa akin.
'yung sobra akong na-excite. puta, sa
crush ko pa.

"kakaiba ka pala 'pag naging masaya, haha." s'yempre ikaw nagpapasaya, eh.

and a minute of silence, please. wala ng nagsalita after. nakayuko lang ako habang siya tinitingnan ako. puta, huwag naman baka matunaw ako, char. hihimatayin na naman ako, eh.

"kapatid mo pala si seonghwa," he finally says, breaking the silence. nagulat naman ako. paano naman niya nalaman? eh sa contacts ko hindi naman kuya ang nakalagay kundi pangalan lang niya? "pareho kayong muntik ng madulas, haha. ayaw niyo bang ipaalam sa iba?"

i sighed, "ako lang naman ang may ayaw, gusto ni seonghwa. pinaki-usapan ko lang talaga siya,"

may narinig kaming pumasok pero hindi
namin pinansin. maybe it's the nurse. "oh, why is that?"

"i... wala lang talaga. mas gusto lang siya ni daddy at mommy pero gusto rin naman ako ni mommy. i just hate the fact that he gets more attention than i do." hindi ko alam bakit ko sinabi sa kanya, it's not also because he's my crush. we're not even close friends gaya ni jisung para sabihin. i feel awkward and a little bit comfortable kaya siguro na-open up ko.

"he's still a part of your family. and i'm sure  your dad loves you, too. he loves you both  equally, he maybe just doesn't know how to show it to you."

"i'm sorry for interrupting your chitchat pero kailangan ko na siya i-uwi, yeosang." andito na si seonghwa. "sabay ka na rin sa amin." anong sinasabi niya?!

i got up from the bed with the help of yeosang. shet, holding hands! tiningnan naman ako ni seonghwa suspiciously. nakakahalata na siya.

nauna ng naglakad palabas si yeosang so si kuya at ako ang naiwan. "narinig ko palapinag-usapan niyo," tahimik lang akong naglalakad sa tabi niya. malamang may ears siya kaya narinig niya. "daddy loves you, too. yeosang's right. nahihirapan siyang i-express pagdating sa'yo."

"by shouting at me?" natahimik naman siya. "ah basta bati na tayo."

"so you really are mad at me." he playfully said. napairap na lang ako. "may tanong lang ako."

"ano naman 'yon?" masungit kong sabi sa kanya. there's a smirk playered in his lips.

"may gusto ka sa tr–" agad kong tinakpan
ang bibig niya at binatukan. bwiset! isa pang maingay!

"will you please shut up, now that you know?" i hissed. nasa harap lang namin si yeosang, baka marinig niya! sarap i-ngudngud sa lupa si kuya! sarap talaga sila ipagsama ni kara! parehong mabunganga!

author's note !

series #𝗢𝗢𝟮 will
be kara and hwa's,
haha! sana abangan
niyo, thank you!