Jinhwan's Life [REVISING]

[13]

Justine's POV

"Jinhwan nasaan yung family mo?" Tanong ko at Sinubo ko yung chichirya.

Nakakacurious kasi.

"Ah ano.. Pwede ba ako maging open sayo?" Tanong niya Kaya nakangiti akong tumango sakaniya.

Sumandal muna siya sa balikat ko at sinimulang magkwento.

"Mahal ko yung pamilya ko. Yung halos nararamdaman ko na sila lang yung nagmamahal sakin. Nararamdaman ko talaga na mahal nila ako Dahil nagiisang anak ako. Pero nung namatay si papa. Pinuna na ni mama ang pagiging tatay at nanay niya sakin, Kaya sobra kong mahal si mama. T-tapos.... Nalaman kong kumabit si mama, Yeah Kumabit siya, Syempre hindi ko tanggap yun, Lalo na nung nalaman kong May kapatid akong babae--Anak ni mama at ni papang kabit--, Saksakan niya ng landi, Tapos a-ano... Namatay si mama at hindi ko kinaya yun-- Tinry ko namang mahalin yung tatay-tatayan ko at yung kapatid kong puta!. Pero leche! Wala eh, Ipinagtatabuyan nila ako, Kaya simula nun tinry kong magtiwala sa iba-- At ate mo yun!--, Nagtiwala ako dun Pero Gago! Napakalandi niya! Kaya lahat ng babae para sakin ay malandi!" Inis niyang sabi.

Kaya pala :(

Akala ko si ate ang may kasalanan kung bakit naging ganun si jinhwan.

Pero naiinis pa rin ako kay ate! Kasi kung tutuosin, Napaka masayahin nitong si jinhwan tapos Lalandi lang siya.

Tinignan ko si jinhwan at umiiyak siya.

"Shhh Jinhwan" Sambit ko at pinunasan ko yung mga luha niya.

"Tsk! Kalalaki kong tao, Ang iyakin ko" Sambit niya at ningitian niya ako.

"Wag mo ko iiwan ah?" Nakangiti niyang Sabi kaya nakangiti rin akong tumango.

Niyakap niya ako ng mahigpit kaya niyakap ko rin siya pabalik.

P-parang nagsisi akong makipaghiwalay dito....

-----------------------

K Short update ahuehue.

Vomments :))

Thanks for reading :D