Onweerstaanbare Liefde

Hoofdstuk 2 - deel a

De telefoon weerklonk luid in de hotelkamer. Esmay rekte zich uit en zocht haar telefoon onder een van de vele kussens op het bed. Toen ze haar telefoon had gevonden nam ze snel op.

'Met Esmay,' zei ze zonder te kijken wie haar belde.

'Goedemorgen Es!' klonk de vrolijke stem van haar zusje via de telefoon. Esmay kon de opkomende geeuw niet onderdrukken en Kelsey grinnikte.

'Goedemorgen Kels.' antwoordde ze terug. De vlucht naar Rome was vermoeiender geweest dan ze had voorspeld. Nadat het vliegtuig was geland, had ze zo snel mogelijk haar koffer opgehaald en een taxi geregeld die haar naar het hotel zou brengen. Hoewel de reis zelf niet zo lang had geduurd, was ze toch uitgeput in het hotel aangekomen.

'Zullen we zo samen lunchen?' hoorde ze Kelsey vragen. Lunch? Dacht ze verward. Ze had nog niet eens ontbeten. Ze vroeg zich af hoe lang ze had liggen slapen.

'Kels, hoe laat is het?' Ze hoorde wat gerommel aan de andere kant van de lijn voor haar zus de vraag beantwoorde.

'Het is nu elf uur.' Esmay was verrast dat ze zo lang had geslapen. Normaal was ze altijd vroeg wakker. Ze besloot het maar aan de vlucht te wijten en niet aan de koffie die ze voor de vlucht nog had gedronken.

'Waar wil je lunchen?' vroeg Esmay, terwijl ze opstond uit het bed.

'Er is een erg leuk restaurantje in het centrum, de broodjes daar zijn zo lekker,' Het enthousiasme was duidelijk te horen in de stem van haar zus. 'Daar moet je gewoon een keer gegeten hebben en als pluspunt ligt het ook nog eens vlakbij de Trevifontein,' Esmay voelde haar buik borrelen. Het maakte haar niet uit waar ze zouden eten, als ze maar kon eten.

'Klinkt goed,' zei ze iets afwezig. Ze had haar koffer opengeritst en zocht alvast iets om aan te trekken.

'Mooi, zullen we daar over een uur afspreken? Ik moet nog even langs de bakkerij om nog wat mogelijkheden door te geven,' zei Kelsey. 'Ik heb beloofd dat vandaag te doen, zodat ze nog de tijd hebben om wat dingen aan te passen.' Esmay keek al uit naar de lunchafspraak, ze had behoorlijke trek.

'Ik zal je het adres sturen, tot straks,' riep Kelsey nog vrolijk voor ze ophing. Esmay keek op het klokje op haar telefoon, het was inmiddels kwart over elf en over een uur hadden ze afgesproken. Dat werd dus opschieten. Ze besloot meteen onder de douche te springen en haar tanden te poetsen. Na het douchen keek ze op de klok en zag ze dat het al vijf over half twaalf was.

Ze besloot het bovenste jurkje van de stapel in haar koffer aan te trekken. Het was een donkerblauw jurkje met korte mouwen dat tot boven haar knieën kwam. Het was een van de jurkjes die ze speciaal voor de reis had gekocht. Bij het jurkje trok ze haar favoriete bruine leren ballerina's aan. Ze had de ballerina's inmiddels al zo lang dat de eerste slijtageplekken al te zien waren, maar toch kon ze het niet over haar hart verkrijgen om ze weg te doen. Nadat ze haar schoudertasje met haar telefoon, portemonnee en sleutels had gepakt sloot ze de deur van haar hotelkamer en deed hem op slot.

Rome was een grote stad, er was zo veel te zien en te doen. Esmay kon niet wachten om de stad te ontdekken. Gelukkig had Kels beloofd dat ze daar genoeg tijd voor zou hebben en daar zou ze haar zusje zeker aan houden. Ze pakte haar telefoon uit haar tasje voor de locatie van het restaurant waar Kelsey het over had. Ze voelde zich een beetje teleurgesteld dat Kelsey haar zelf de weg liet zoeken in een stad waar ze nog nooit was geweest, maar aan de andere kant had ze ook niet anders verwacht. Soms kon Kelsey zo opgeslokt worden door haar eigen leven, dat ze alleen oog had voor haarzelf. Esmay houdt van haar zusje, maar dat was wel de eigenschap die ze het minst leuk vond aan haar. Ze bestudeerde het kaartje op haar telefoon en begon te lopen. Voor het oversteken keek ze op, maar er kwam niks aan. Ze stond midden op de weg toen er vanuit het niets ineens een auto kwam aangescheurd. De auto kwam vlak voor haar tot stilstand, het scheelde millimeters of hij had haar aangereden. Haar hart klopte luid in haar keel. Ze keek verontwaardigd naar de auto. Hij had haar gewoon echt bijna aangereden.