Onweerstaanbare Liefde

Hoofdstuk 9 - deel a

Esmay kon het nog steeds niet geloven. Ze had de hele nacht wakker gelegen en liggen piekeren over wat er was gebeurd. Ze zuchtte en keek uit het raam van haar hotelkamer. Ze verbleef op de laatste verdieping waardoor ze een mooi uitzicht op de stad had. Het geluid van haar telefoon weerklonk luid door de hotelkamer. Ze stond op en keek wie haar belde. Het was Kelsey. Ze drukte op het groene hoorntje en nam op.

'Goedemorgen Kels,' zei ze vermoeid.

'Goedemorgen, gaat alles goed?' vroeg haar zusje bezorgd. 'Ik heb je gisteravond ook geprobeerd te bellen, maar je nam niet op.' Esmay ging op de bank zitten.

'Het gaat prima,' zei ze.

'Je klinkt anders niet prima,' antwoordde Kelsey vrijwel meteen. 'Wat denk je ervan om samen te lunchen?' Esmay wilde het aanbod van haar zusje afslaan, maar daar kreeg ze de kans niet voor.

'Ik kom naar je toe, dan gaan we eerst lunchen en daarna de jurken ophalen,' zei Kelsey nog voor ze ophing. Met een zucht legde Esmay haar telefoon weg en liep naar de badkamer. Kelsey zou er niet lang over doen om bij haar te zijn.

Na gedoucht te hebben pakte Esmay een zwart jurkje uit haar koffer en trok het aan. Ze was net aangekleed toen er op de deur geklopt werd. Dat was vast Kelsey. Esmay opende de deur en al snel kwam haar zusje naar binnen gestormd.

'Ook hallo,' mopperde Esmay.

'Is er iemand chagrijnig?' vroeg Kelsey met een grijns. Esmay haalde haar schouders op.

'Valt wel mee,' zei ze nors.

'Wat is er aan de hand?' vroeg Kelsey na een korte stilte.

'Ik wil het er gewoon niet over hebben.'

Kelsey en Esmay waren samen naar Silvano's gereden om te lunchen. Ze namen plaats aan een tafeltje op het terras. De hele weg naar het restaurant had Esmay weinig gezegd. Het liefst had ze in haar hotelkamer gebleven. Ze hoorde Kelsey iets voor hun beide bestellen.

'Hoe gaat het met de bruiloft?' vroeg Esmay uiteindelijk. Kelsey haar ogen lichtte helemaal op. Over iets minder dan een week zou de bruiloft plaatsvinden en inmiddels was alles helemaal geregeld.

'Oh Es, het wordt zo mooi!' zei ze enthousiast. 'De locatie wordt schitterend versiert en mijn jurk is helemaal klaar.' Esmay glimlachte.

'Dat is erg fijn om te horen, ik ben erg benieuwd,' zei ze.

'Jouw bruidsmeisjesjurk is ook erg mooi geworden,' zei haar zusje. Esmay herinnerde zich nog wel toen ze de jurk voor het eerst aan had, dat was al een tijdje geleden. Kelsey had besloten dat de bruidsmeisjes een salie groene jurk zouden dragen. Ze had de jurken bij een kledingmaker in Rome besteld en blijkbaar waren ze helemaal klaar. Vandaag zouden ze de jurken voor een laatste keer passen, zodat als de jurken ingekort moesten worden, hun moeder daar nog de tijd voor zou hebben.

'Ik kijk er al naar uit,' zei Esmay met een glimlach.

'Ciao dames,' hoorde ze een vrolijke stem achter haar zeggen. Even sloot Esmay haar ogen. Ze hoefde zich eigenlijk niet om te draaien om erachter te komen wie daar stond, maar ze deed het toch. Het was Danilo en schuin achter hem stond Lúc. Lúc stond er een beetje verloren bij. Ze had hem nog nooit zo gezien. Hij leek altijd zo vol van zichzelf en erg zelfzeker, maar dat beeld van hem was nu compleet verdwenen. Ze wilde weg.

'Goedemorgen!' groette Kelsey vrolijk. Esmay keek recht voor haar uit en negeerde Lúc compleet.

'Moesten wij niet weg om de jurken te halen?' vroeg Esmay aan haar zusje. Eerst leek Kelsey het niet te begrijpen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes, maar leek uiteindelijk de hint toch te begrijpen.

'Ja klopt, anders komen we te laat,' speelde Kelsey mee. Ze stonden beide op.

'Zie ik jullie op de bruiloft?' vroeg Kelsey nog voor ze achter Esmay aan liep. Esmay hoorde Danilo haar vraag bevestigen.

Pas toen ze uit het zich waren van Danilo en Lúc durfde Esmay weer normaal adem te halen.

'Wat was dat ineens?' vroeg Kelsey. Esmay wilde adem halen om te antwoorden, maar Kelsey was haar voor met een waarschuwing.

'Waag het om te zeggen dat het niets is, want er is duidelijk iets gebeurd tussen jou en Lúc,' zei ze in één ademteug. Esmay zuchtte en knikte uiteindelijk.

'We hebben een date gehad,' begon ze. Kelsey's ogen werden goot.

'Wanneer is dat gebeurd? En waarom heb je niks verteld?' vroeg ze enthousiast. Esmay zuchtte.

'Juich nog maar niet te vroeg, want er zit een keerpunt in het verhaal,' zei ze bitter. Kelsey fronste.

'Lúc is niet te vertrouwen, hij zag dit gewoon als een uitdaging,' zei ze. 'Hij zag mij gewoon als een uitdaging,' fluisterde ze erachteraan.

'Heeft hij dat tegen je gezegd?' vroeg Kelsey. Esmay schudde haar hoofd.

'Hij hoefde niks te zeggen.'

'Oh Es, soms zou ik je willen slaan,' begon Kelsey. Wacht, wat? Esmay was in de war.

'Lúc is gek op je, zie je dat nou nog niet?' vroeg haar zusje. 'Wie heeft je dit aangepraat, want het kan niet anders zo zijn dan dat iemand iets tegen je heeft gezegd.' Kelsey leek boos. Niet op Esmay, eerder op de situatie. Esmay haalde haar schouders op.

'Wie heeft je dit verteld?' herhaalde Kelsey.

'Een vrouw die voor Lúc werkt, ik geloof zijn secretaresse,' mompelde ze uiteindelijk.

'Oh Es, je moet niet alles geloven wat een ander zegt,' zei Kelsey. Haar zusje leek geïrriteerd om het feit dat ze zo snel een conclusie had getrokken en misschien moest Esmay haar wel gelijk geven. Ze had Lúc ten slotte nooit de kans gegeven om iets uit te leggen. Ze had geluisterd naar wat de vrouw had gezegd en dat terwijl ze haar niet eens persoonlijk kende! Esmay snoof. Misschien was ze inderdaad te voorbarig geweest.

'Wat moet ik nu doen Kels?' vroeg Esmay wanhopig.

'Ga met hem praten en leg de situatie uit,' antwoordde haar zusje simpel.

'Maar wat nou als zijn secretaresse gelijk heeft? Wat als hij dit echt zag als een spelletje?' vroeg ze angstig. Kelsey glimlachte en gaf haar zus een korte knuffel.

'Wat als het niet zo is?' Esmay zuchtte. Zo had ze het nog niet bekeken.

'Het is duidelijk dat je gevoelens voor hem hebt Es, maar het wordt nu tijd dat je die gevoelens aan hem laat zien,' zei Kelsey.

'Sinds wanneer ben jij zo wijs geworden?' vroeg Esmay grappend. Kelsey grinnikte en haalde haar schouders op.

'Ik heb het een en ander opgestoken van mijn grote zus,' zei ze met een knipoog. Uiteindelijk werd Kelsey weer serieus.

'Ga alsjeblieft met hem praten,' smeekte ze. Esmay knikte. Dat zou ze zeker doen.