Onweerstaanbare Liefde

Hoofdstuk 4 - deel b

Lúc was naar buiten gelopen om te bellen. Buiten was het een stuk rustiger, waardoor hij de vrouw aan de andere kant goed kon horen.

Guido Fabrizio's vrouw, Sienna, is een succesvolle bruiloft planner in Rome en zij wist vast wel of Villa La Torraccia di Sutri nog beschikbaar was op 26 mei.

Na twee keer overgaan werd de telefoon opgenomen door Sienna.

'Goedemiddag Sienna, met Lúc,' begon hij. 'Weet jij of Villa La Torraccia di Sutri op 26 mei een plekje vrij heeft voor een bruiloft?'

'Poeh Lúc, daar vraag je wat,' zei ze met een diepe zucht. 'Die datum is al bijna, maar ik zal even in de agenda kijken,' zei ze. Lúc bedankte haar en daarna bleef het stil. Ongeduldig bleef Lúc aan de lijn hangen. Zijn gedachten dwaalde weer af naar Esmay. Ze had zo vurig gereageerd vanmorgen. Die reactie had hem verbaasd. Normaal reageerden vrouwen nooit zo op hem. Hij was gewent altijd zijn zin te krijgen, maar Esmay was de eerste die zijn lift had afgewezen en die tegen hem inging. Dat was nieuw voor hem. Net als de gedachten aan haar die continue zijn in zijn hoofd bleven hangen.

'Lúc, ben je er nog?' vroeg Sienna.

'Ik ben er nog,' antwoordde hij.

'Ik heb goed nieuws, vanmorgen is er een bruiloft afgezegd op die datum, dus hij is nog vrij,' legde ze uit.

'Dat is goed nieuws, wil je hem voor mij inplannen?' vroeg hij aan haar. Hij hoorde Sienna grinniken.

'Tuurlijk, ik wist niet dat je een van je vriendinnetjes ten huwelijk hebt gevraagd,' zei ze lachend. Lúc rolde met zijn ogen.

'Het is niet voor mij, maar voor de zus van iemand die ik heb leren kennen,' zei hij met een zucht.

'Dan is het vast een heel speciaal iemand,' zei ze.

'Hoe bedoel je?' vroeg hij terug. Hij had geen idee waar ze op doelde.

'Ik bedoel dat degene voor wie je dit regelt vast speciaal moet zijn, meestal bemoei jij je niet met dit soort zaken,' legde ze uit.

'Ik weet ook niet wat het is, heb je de locatie geboekt?' vroeg hij om een eind te maken aan het gesprek. Hij was zelf al in de war genoeg, hij had geen behoefte aan de mening van een ander.

'Ja, ik heb de villa voor je geboekt, als je wilt kun je het morgen komen bezichtigen,' zei ze. Lúc bedankte haar en hing daarna op, om weer terug naar het gezelschap binnen te keren.

Zodra hij naar het tafeltje liep zag hij dat zowel Kelsey als Esmay hem hoopvol aankeken. Al zag hij dat Esmay haar best deed om het te verbergen.

'Ik heb goed nieuws, jullie kunnen de villa morgen bezichtigen,' zei hij. Kelsey klapte enthousiast in haar handen.

'Dat is geweldig nieuws!' riep ze vrolijk uit. 'Dank je wel Lúc, zonder zou hadden we waarschijnlijk geen locatie kunnen vinden,'

Lúc voelde de ongemak. Hij wist niet zo goed wat hij hier op moest antwoorden en dat is nieuw.

'Wij moeten weer terug naar kantoor,' zei hij uiteindelijk tegen Danilo. Zijn vriend knikte.

'Het was fijn kennis met je te maken Kelsey,' zei Danilo. 'Hopelijk zien we elkaar nog eens.' Beide dames knikte.

'Het was ook leuk om jullie te ontmoeten,' zei Kelsey. 'Bij deze wil ik jullie ook alvast uitnodigen voor de bruiloft.' Dat was onverwacht.

'Dank je wel, dat is erg attent en we zouden het erg leuk vinden om te komen,' antwoordde Danilo meteen. Lúc en Esmay kregen beide niet de kans om erop te reageren.

'De details volgen nog, zodra alles bekend is zal Esmay ze naar jullie toesturen,' zei Kelsey.

'Goed, dan gaan wij nu terug naar kantoor,' zei Lúc. 'Bedankt voor de gezellige middag en tot de volgende keer.' Hij liep samen met Danilo het restaurant uit.

Eenmaal terug in op het kantoor gingen Danilo en Lúc beide hun eigen gang. Lúc had nog een aantal zaken die hij voor het einde van de dag moest afhandelen. Danilo zou regelen dat de koopovereenkomst van het pand in Amsterdam naar hem gemaild zouden worden, zodat Lúc een afspraak kon inplannen. Dat wilde hij het liefst vandaag geregeld hebben. Gianna zat aan haar bureau.

'Hi Lúc, er hebben een aantal mensen gebeld toen je weg was, ik heb gezegd dat je ze terug zou bellen,' zei ze terwijl ze op stond. 'Ik heb hier een blaadje met degene die gebeld hebben, ze wilde niet zeggen waar het over ging,' zei ze. Lúc knikte en pakte het blaadje aan voor hij zijn kantoor in verdween. Hij besloot om eerst alle personen die hadden gebeld, terug te bellen. Tot zijn opluchting was de lijst niet heel erg lang.

Toen hij net klaar was met bellen werd er zacht op de deur geklopt.

'Binnen,' riep hij zonder van zijn werk op te kijken. Gianna kwam het kantoor binnenlopen.

'Sorry Lúc, maar ze stond er op om je te zien, ik kon haar niet wegsturen,' zei ze. Hij keek op van zijn werk en zag dat Natalia achter Gianna stond. Meteen toen ze Lúc zag, liep Natalia het kantoor binnen. Voor het eerst stoorde Lúc zich aan haar brutale gedrag.

'Hi Lúc,' zei Natalia. Lúc gebaarde dat Gianna ze alleen moest laten en ze verliet het kantoor.

'Wat doe jij hier?' vroeg hij verdedigend.

'Oh Lúc, doe nou niet zo,' zei ze met een pruillip. 'Toen ik weg ging, heb je mij niet meer gebeld,' begon ze. Lúc zuchtte.

'Je bedoelt toen ik je ontsloeg?' Natalia rolde met haar ogen.

'Maakt niet uit hoe je het wilt noemen,' zei ze verveeld. 'In elk geval, ik dacht dat ik je nu wel uit je lijden kon verlossen,' zei ze, terwijl ze een aantal stappen naar voren deed. Ze leunde met haar armen op het bureau en boog voorover, waardoor Lúc goed zicht kreeg op haar borsten.

'Wat wil je Natalia?' vroeg hij licht geïrriteerd. Hij stond op en draaide zich weg van de vrouw.

'Wat wil jij?' kaatste ze terug. Lúc sloeg zijn armen over elkaar.

'Ik wil dat jij vertrekt,' zei hij koel.

'Kom op Lúc, ik snap dat je misschien nog boos bent om wat ik heb gedaan, maar ik heb het echt niet bewust gedaan,' smeekte ze. Lúc irriteerde zich aan haar gedram. Hij had nog genoeg andere dingen te doen en hij had geen zin in haar drama. Hij wist niet wie hij meer voor de gek hield, zichzelf? Hij kon zich de hele middag al niet concentreren op zijn werk. Zijn gedachten dwaalde continue af naar een zekere vrouw. Hij had meer genoten van de lunch dan hij had laten blijken.

'Waarom ben je hier echt Natalia?' vroeg hij. 'Wat wij hadden is lang geleden al afgerond,' voegde hij eraan toe. Ineens voelde hij twee handen om zijn schouders.

'Ik ben hier voor jou Lúc,' fluisterde ze in zijn oor. 'Ik weet dat jij mij ook gemist heb,' fluisterde ze er achter aan. Even sloot hij zijn ogen. Misschien was dit de afleiding die hij nodig had. Hij draaide zich om en keek naar de vrouw voor hem. Vergeleken met Esmay stelde ze niet zo veel voor, dacht hij. Snel schudde hij die gedachte uit zijn hoofd. Daar kon hij nu niet aan denken. Hij deed dit juist om even niet aan haar te denken. Hij pakte Natalia ruw beet bij haar nek en drukte zijn lippen op de hare. Dit was de afleiding die hij nodig zou hebben.

—————————-
Hi allemaal!

Hoofdstuk 4 is ook af! Yeah! Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden, dus laat als je wilt laat dan een comment achter en vergeet niet te stemmen alsjeblieft!<3

Liefs,
Iyanla