Onweerstaanbare Liefde

Hoofdstuk 5 - deel b

Lúc was alleen in zijn appartement. Hij dacht even terug aan de gebeurtenissen van de vorige dag. Natalia was langs geweest en hij had de situatie alleen nog maar lastiger gemaakt. Natalia had hem gesmeekt om haar baan terug te geven en hij had uiteindelijk toegegeven. Gianna vond het niet erg en Danilo al helemaal niet.

Lúc knoopte zijn overhemd verder dicht. De hele ochtend en het begin van de middag had hij op kantoor doorgebracht, maar veel had hij niet voor elkaar kunnen krijgen. Zijn gedachten dwaalde continue af naar Esmay en hij wist niet hoe hij het tegen kon gaan. Hij had een afspraak met Esmay en Kelsey om de locatie voor de bruiloft te bezichtigen. Met een zucht pakte hij zijn spullen en verliet zijn appartement. Hij zou de zussen ophalen bij het hotel waar Esmay verbleef. Volgens Kelsey zouden ze daar terugkomen als ze klaar waren met hun andere afspraken. Natuurlijk had Lúc ook wel door dat ze hun probeerde te koppelen en hij had ook door dat Esmay er om een of andere reden niets van moest hebben. Iets wat Lúc wellicht nog meer frustreerde dan het feit dat hij haar persé wilde hebben. Hij stapte in zijn auto en scheurde ervandoor. Het hotel waar ze verbleef lag niet zo heel erg ver van zijn appartement. Lúc trapte het gaspedaal nog wat dieper in en remde pas af toen het hotel in zicht kwam. Hij zag dat Esmay en Kelsey al stonden te wachten samen met een man, vast de verloofde van Kelsey.

Lúc parkeerde de auto op de stoep voor het groepje en stapte uit.

'Goedemiddag,' groette hij. Hij zocht de blik van Esmay en toen hij die gevonden had liet hij haar blik niet gaan. Hij zag dat ze bloosde en hij grijnsde. Het gaf hem een goed gevoel dat hij dat effect op haar had.

'Lúc Ravellini,' zei hij terwijl hij zijn hand uitstak naar de man die naast Kelsey stond.

'Nathan Hofman, de verloofde van Kelsey,' zei hij en nam de uitgestoken hand van Lúc aan.

'Ik waardeer het dat je dit voor ons doet, dank je wel,' vervolgde Nathan.

'Geen probleem, het is een kleine moeite,' antwoordde hij. Lúc gebaarde dat iedereen moest instappen. Zelf opende hij de deur van de bijrijderskant voor Esmay. Ze stapte in en mompelde een bedankje. Na gisteravond had Lúc besloten om het een kans te geven. Het was de enige manier om haar uit zijn hoofd te krijgen. Hij liep naar de bestuurderskant en stapte in de auto.

Eenmaal aangekomen bij Villa La Torraccia di Sutri parkeerde Lúc de auto en stapte uit. Hij opende de deur voor Esmay en wachtte tot Kelsey en Nathan ook waren uitgestapt. Sienna kwam meteen aangelopen.

'Ciao!' begroette ze het gezelschap beleefd. Lúc schudde haar hand en stelde de andere voor aan haar.

'Dit is Sienna, zij zal jullie een rondleiding geven over het terrein,' legde Lúc uit. Sienna gebaarde dat ze haar moesten volgen. Esmay maakte aanstalten om haar te volgen, maar Lúc hield haar tegen. Hij wilde haar graag even alleen spreken en dit was het perfecte moment.

'Kan ik je even spreken?' vroeg hij haar. Ze knikte en bleef staan.

'Laat mij je mee uit nemen,' zei hij zonder na te denken over hoe hij het haar zou vragen. Ze fronste.

'Waarom?' vroeg ze. Lúc moest lachen.

'Een zeer aantrekkelijke Italiaanse man vraagt je mee uit en jij vraagt waarom?' vroeg hij lachend. 'Dit is zelfs mij nog nooit overkomen,' lachte hij weer.

'Voor alles is een eerste keer, maar als je dit vraagt om mij uit te lachen, dan is het antwoord nee,' zei ze, terwijl ze zich omdraaide en aanstalten maakte om weg te lopen.

'Wacht nou even.' Hij pakte haar arm vast en hield haar weer tegen. Dit was nu de tweede keer al dat ze van hem wegliep. Ze zuchtte diep en trok haar arm los.