mask(마스크)✔️ |liskook

❇↪0.1

Kollarımdan tutup beni bir atlı arabaya bindirmişlerdi. Oturdum ve camdan havadaki dolunay'ı izlemeye başladım , bir yandanda düşünmeye.

Hiçbirşeye anlam veremiyordum.
Bunca zaman beni koruyup kollayan biri , nasıl olduda yanan bir ateşin içine attı ?
Yoksa bunu yapmak için mi bana iyi numarası yapıyordu ?

Benimle ne derdi olabilirdi ?
Bilmiyordum...

Belkide Kraliçe'nin adamlarından biriydi , ve bunca şeyi beni kandırmak için yapmıştı. Eğer bunu yapmaya çalıştıysa gerçektende başarmıştı.

Kurtarılmak isterken tekrar yalnız olduğumu hatırladım. Bu kadar çaresiz ve yalnız hissetmem normal miydi ?
Keşke sevdiklerim tekrar yanımda olabilseler...

Onları çok özledim fakat nerede olduklarını bile bilmiyordum. Bu yüzden kendimden nefret edeceğim. Benim sorunlarım yüzünden onlarında başı belaya girmişti ve benim elimden hiçbirşey gelmiyordu.

Araba durduğunda geldiğimizi anlamıştım.
Kraliçe saray'ın balkonundan beni gözetliyordu , ben ise o'nunla göz teması kurmamaya çalışıyordum.

Bütün halk buradaydı ve beni izliyordu.
Bu benim dahada gerilmeme ve korkmama yol açıyordu , neden herkes bana böyle bakıyor ? , oysaki ben onlara hiçbirşey yapmadım. Herhangi bir zararımda dokunmadı...

Ellerim kelepçeliydi ve bu yüzden kollarım morarmıştı , aynı zamanda acıyordu. Kraliçe çırpındığımı görünce daha bir mutlu oluyordu.
Nereden mi anladım ?
Yüz ifadesinden anlaşılıyor zaten.

Gülerek içeri gitti , büyük ihtimalle buraya gelecekti. Biraz etrafıma baktığımda o'nu farkettim.

O...
Yine gelmişti.
Ağacın arkasına saklanmış beni izliyordu.
Gerçekten buraya acı çekişimi izlemeyemi gelmişti ?

Bana tuzak kurmuştu ve kurduğu tuzağı izliyordu. O'nun için eğlenceli olsa gerek.

Halk saygı ile eğilmeye başlayınca Kraliçe'nin buraya geldiğini anlamıştım.
Gözümü kaçırıyor olmama sadece gülmüştü.

"Demek sonunda elimize düştün , Lalisa Manoban."

"Ne istiyorsun benden ? , ben sana hiçbirşey yapmadım. Senin sorunların başkalarıyla!"

Dediklerime karşı tekrar gülmüştü.
Yanıma doğru yaklaşıp el'i ile saçlarımı okşadı.

"Çok yazık olacak..."

Acıma numarasındada iyi olduğunu gördüm. Neden bu kadar kötüydü bu kadın ?
Geçmişte her ne oldu gerçekten çok merak ediyordum.
Bu kadar kötü olması normal değildi.

"O'nu götürün! yarın ne yapacağımıza bakarız."

"Peki efendim."

Kraliçe'nin adamları tekrar kollarımdan tutmuş , beni saraydaki biryere götürüyordu.
Bir yandanda etrafımızı saran Halk evlerine dağılıyordu.
Saraya girmeden tekrar baktım o'na...
Hayla oradaydı , ve birden koşarak gitti.
Neler oluyordu..

Hiçbirşey anlamıyordum.

❤