Mos u bej si une!

Pjesa 17

- Duhet te flasim.:- tha ajo.

- Nuk kemi asgje per te folur. Shko ne banken tende dhe nuk dua te kesh me lidhje me mua. Kjo eshte fjala ime e fundit.

- Do pendohesh per kete Emi.

- Pse? Sepse nuk te gjenim dhe u futem ne kerkim tend? Apo se ishim duke vdekur nga meraku nese ti do ishe mire apo jo, dhe kur te pame u cliruam nga cdo energji negative. Ik tani dhe leri kercenimet e tua, nuk te shkojne me mua.

Iku dhe akoma nuk mund ta besoja qe te kapej per dicka koti, ne fund te fundit nuk ishte asgje per tu bere sherr.

Isha ne mesim,pashe rreth e rrrotull,pjesa me e madhe e nxenesve po flinin,te tjere po rrinin me celulare ne duar dhe tek-tuk disa nxenes po merrnin shenime.

Une isha nje "gje e mesme",here i kushtoja vemendje shpjegimit,here te tjera humbja ne mendime . me vjen nje leter. E hap dhe lexon: sot do dalim me 4 ore 2 oret e tjera do shkojme ne kinema.

Duhet te gezohesha per dy gjera e para qe dpo dilnim heret se ky mesim u be i merzitshem, dhe e dyta e dashuroj kinemane.

Arritem ne kinema , dhe per fatin tim te mire ishte dhe Dona. Bukuri tani po do ta shijoj kete filem. Ishte nje filem i bukur, romantik dhe aksion. Gjate gjithe kohes mendoja sikur te isha me Enin do me shijonte me shume ky filem. Pavareshisht cdo gjeje qe ka ndodhur une e dua.

- Perderisa e do pse nuk e fal?:- me tha Ildi.

Mos paskam menduar me ze te larte .

- Cfare? Ke dua? Ca te fal? Ild shif filmin mos me shperqendro.

- Vazhdo fshihu nga realiteti si gjithmone.

- Me ler te shoh filmin per at zot se qenka shume i bukur.

Nuk dua te flas me Ildin per problemet e mi ate "dashurise".

Ashtu mbaroi ai filem, une duke menduar per Enin . Tani duhet ta harroj ate.

Arrita ne shtepi prinderit e mi do te nisen te nesermen ne mengjes kurse une disa dite me mbrapa pasi te mbaronte shkolla. U takova me prinderit, me dhane 1001 keshilla cfare e cfare te beja gjate kohes qe do rriiija vetem ne shtepi. Ne mengjes pasi u takova me prinderit dola per te bere Pazar, bleva vetem fustane, gje qe se bej kurre.

Pa e kuptuar ora per shkolle mberriti, u nisa menjehere ne shtepi te lija qeset dhe me pas per ne shkolle.

Ishte e cuditshme Eni nuk me kishte shkruajtur asnje sms, nuk ka bere asnje perpjekje per tu pajtuar. Ne shkolle sot ja kalova mire, pa asnje zenke Enin e pashe te merzitur por as une nuk reagova bera sikur nuk me interesonte. Oret e mesimit jane te merzitshme me ne fund zilja ra,me shpejtesi futa gjerat e mia ne cante dhe dola nga klasa ishte dita e fundit ne shkolle se morem pushimet e Vitit te Ri.

Nuk takova njeri, kesaj rradhe doja te qendroja vetem.

Vura kufjet dhe u perhumba ne mendime. Pse valle gjithmone do kem konflikte, pse valle gjithmone une sdo kem copeza lumturie ne jete? Nuk e kuptoj jam une gabim apo jane te tjeret te "lige" me mua. Do doja te mbyllja syte dhe kur ti hapja te isha ne shtepi me familjen time, mos te kasha asnje nga kta persona qe kam perreth, te ishin te gjithe persona te rinj. Dhe keshtu me keto mendime te shpifura qe me kishin kapluar mendjen arrita ne shtepi.

Po binte telefoni fiks.

- Me ne fund arrite Emi. :- me tha mami.

- Mam cdo gje mire? Arritet mire ju?

- Po ne arritem mire. Ti bej gati rrobat, pashaporten, dhe budalliqet e tjera. Dhe 4 dite vjen dhe ti, shko te gjyshja sic e lame apo jo

- Neser do i sistemoj te gjitha, sot jam teper e lodhur. Do qendroj ne shtepi te behem gati.

- Ti e di nese ke frike shko menjehere.

.........

Hengra darke, u shtriva dhe pashe qe Eni nuk kishte te shkruajtur.

- Pse duhet te me genjej per dicka kaq apsurde.

- Pse mban meri per kete, ndoshta vertet ai nuk e do me ate dhe tani do te jete me ty.

- Jo po ai harroi qe ka aptur dike ne jeten e tij kur une e pyeta.

- Jepi nje shanc Em mos u bej kokeforte.

- Une ja dhash nje shanc te pare, shank te dyte nuk ka.

Kam thene qe me pelqen te flas me veten time por e teproj, sduhet te vras mendjen per kedo.

U zgjova ne mengjes, bera punet e shtepise sic do vajze,( uff sa I urrej pse djemt smerren me pune shtepie ?) nisa te beja gati valixhen time do merrja vetem fustane dhe funde, do dilja nga vetja. Do perpiqesha te ndryshoja! Ndoshta mund te jete dhe faji im qe zihem me cdo kend por prap nuk e hedh hipotezen qe une mundohem te bej shume per te tjeret dhe gjithmone e pesoj une.

E nejse kaluan ditet, nje dite me pas do te nisesha per ne France. Vendosa te takoja Gesen, Fladian, Ildin dhe te tjeret.

- Sikur te ikja une ne vendin tend: tha Fladia.

- Nder do i beje: thot Gesa.

- Jo mezi po e pres te iki kesaj rradhe, mundesisht dua te mos kthehem per shume kohe, ose dhe fare.

- Heejj cfare i ke bere Emit tiiiiii? Mua afrua Fladia dhe po tallej me mua.

- Emi qe do kthehet nga Franca nuk do jete me e njejta keshtu qe jepinI lamtumiren Emit.

- Emi duhet te flasesh me En.... tha Ildi por e nderpreva une.

- Nuk kam asgje per te folur me asnje!

Rrapatusha ju mungova ndo pak? ndonje gje interesting per te bere keto dite karantine cfare me thoni?