ZEVAHİR (Çirkin Ağa) ASKIYA ALINDI!

7. Bölüm

Merhaba ballar. Lütfen beğeni ve yorumlarınızı unutmayın.
⭐️'a dokunmayı unutmayalım.

SINIR: 145 beğeni 180 yorum

⭐️⭐️⭐️

Bazı vazgeçişler yürek burkuyordu. Nefesimi tıkıyordu, bazen ağlatıyordu. Ama bu kadar acıtmamıştı hiçbir zaman.

Canım bu kadar yanmamıştı. Ve ben hiçbir zaman böylesi bir acıya boyun eğmemiştim.

Bir zamanlar hayaliyle avunduğum adamın gerçeğine kavuşmak, hayalinin arkasından savrulmak kadar beter değildi.
Bunu şimdilerde yavaş yavaş, acıta acıta anlamak öylesine zor geliyordu ki.

Bazen kaburgalarımın arasına yuva yapmış bu acıları çıkarıp atmak istiyorum. Kalbimi söküp onun eline vermek, ona olan tüm sevgimi canlı canlı görebilmesini istiyorum.

Ama o kadar kör kalmış ki sevgiye. Ona kalbime versem sadece kana bulanmış bir organ göreceğinden eminim.

Ne yazık değil mi? Uğruna canımı bile vereceğim adamın, canımı bu kadar yakması.

Eksiliyorum yavaş yavaş.

Kalbim eksildi önce.

Sonra mantığımı, aşkın arkasında kaybettim.

Şimdi ise çocukluğuma dair tek anım eksildi.

Hayır şikayetçi değilim bunlardan. Tek sitemim bu eksikliklerin, sevdiğim adama bir şeylerin katamıyor oluşu.

Ne yapsam elime yüzüme bulaştırmaktan çok yoruldum.

Beş yaşındayken en son anneme okşattığım saçlarımdan vazgeçtim dün gece.

Sırf annem saçlarımın uzun olmasını çok istediği için uzattığım, en son annemin dokunduğu saçlarımı kör bir bıçakla keserken aklımda sadece tek bir adam vardı.

Ah, benim sevda nedir bilmeyen yaralı sevdiğim.

Şimdi yazık olmadı mı tüm bu vazgeçişlere?

Ah, benim tek derdim.

Tek çarem.

Ağlamaktan başka hiçbir şey gelmiyor elimden şu sıralar.

Ne acı değil mi?

Girdiğim ilk savaşta mağlup oldum. Her köşesi acı kokan düştüğüm bu yolda her şeye bile isteye razı olup teslim oldum.

Şimdi çarmıha gerilmiş ruhumun, kırık parçalarını toplamaya çalışıyorum.

Bu kadar güçsüz olduğumu bilemezdim. Sevdiğim adamın her yanı yara olmasına rağmen ışığına kapılmış bir pervane böceğinden farkım yok.

Umutsuzca peşine düştüğüm bu ışık o kadar güzel ki. Gözlerimi kör ediyor bu güzellik.

Ama o farkında değil.

Güzel gözlerinin hüznünü gidermeyi deli gibi istesem de olmuyor. İzin vermiyor buna.

Neyse ben yine çok doldum sanırım, ondan bu gevezeliğim.

Ha birde dün geceden beri içimi ezen başka bir şey var.

Anne. Hep uzun görmek istediğin saçlarımı kestiğim için affet bu kızını olur mu?

Bunca sene saçlarımda yaşattığım seni artık kalbime almak isterdim ama orası çok kırık.

Ama hep içimde olacağını sakın unutma.