ထာဝရအတူ (ျမန္မာဘာသာျပန္)

Part 17

[Zawgyi]

Li singtan ဟာ xiemingအတြက္ ထိုင္ခံုကိုဆြဲေပး၍ "လာထိုင္ေလ" လို႔ေျပာလိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕အျပဳအမူေၾကာင့္ xiemingလည္းဘာမွမေျပာပဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ သူလည္းသူမေဘးမွာထိုင္၍ အေစခံကို စားစရာေတြယူလာဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ စားစရာမ်ား စားပြဲေပၚလည္းေရာက္ေရာ သူမကိုခ်က္ခ်င္းခူးေပး၍ "မင္းကိုျကည္႔ရတာ အ႐ိုးပဲက်န္ေတာ့လို႔ မ်ားမ်ားစားသင့္တယ္ ကိုယ့္ကို တစ္ျခားသူေတြက ကိုယ့္မိန္းမကို ဘာမွမေကြၽးဘူးလို႔ မေျပာမခံဘူးေနာ္"
"ကြၽန္မကို အ႐ိုးလို႔မေခၚနဲ႔"
Singtan ျပံဳး၍ "စား​ေလ" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။

သူတို႔ေတြစားေသာက္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ XieMing ဟာ စားတူကို လက္မွခ်၍ "ကြၽန္မအခုဘယ္​ေရာက္ေနလဲဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာခဲ့လိုက္ဘူး ကြၽန္မရဲ႕အေဖ ကြၽန္မကိုစိတ္ဆိုးေနေလာက္ၿပီ"
"မင္းစိတ္ပူစရညမလိုပါဘူး ကိုယ္လူတစ္ေယာက္ကိုလြတ္ၿပီး ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာခိုင္းလိုက္ၿပီ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တို္႔လက္ထပ္တဲ့အေၾကာင္းေတာ့ သူမသိေသးဘူး ဒီကိစၥေတာ့ မင္းကိုယ္တိုင္ေျပာလိုက္ပါ"

XieMing ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ သူမဒီအေၾကာင္းကို သူမအေဖဆီေျပာျပလိုက္ရင္ သူမအေဖဘယ္လိုေျပာမလဲဆိုၿပီး စိတ္ပူတာတစ္ေၾကာင္း ၊ စိတ္လႈပ္႐ွားေနတာတစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
သူမကို႐ွက္​ေနတာကို သတိထားမိသြားတဲ့ singtanဟာ သူ႔လက္ကိုသူမရဲ႕ေခါင္းေပၚတင္၍ "စိတ္လႈပ္႐ွားဖို႔မလိုပါဘူး အားလံုးအဆင္ေျပမွာပါ"
သူမလည္း ျပံဳး၌ စားတူကို ျပန္ေကာက္ယူ၍ ၾကက္ေတာင္ပံကို ယူကာစားဖို႔ျပင္ေနစဥ္ singtanမွ "ေနဦး" လို႔တားလိုက္သည္။
အိမ္ေစကို ေခၚ၍ "ဒီထဲမွ င႐ုတ္သီးပါလား"
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့"
"ငါေျပာထားတယ္ေလ မင္းတို႔သခင္မေလးက င႐ုတ္သီး နဲ႔ဓာတ္မတည့္ပါဘူးဆိုမွ ဒီမွာ မင္းတို႔အားလံုးကိုေျပာလိုက္မယ္ ဒီေန႔ကစၿပီး ဒီအိမ္မွာ ဘာင႐ုတ္သီးမွမျမင္ခ်င္ဘူး မင္းတို႔ေတြ ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ရတာလဲ" လို႔ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။

ထိုအိမ္အေစလည္း လန္႔၍ငိုေနခဲ့တယ္။ XieMing လည္းအိမ္အေစဘက္က ကူေျပာေပးဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး "ရပါၿပီ ေတာ္ပါေတာ့ ႐ွင္ဒီေလာက္ထိသူတို႔ကိုေအာ္ေျပာဖို႔မလိုပါဘူး သူတို႔ေတြလည္း လူသားေတြပဲေလ စက္႐ုပ္မွမဟုတ္တာ ဘယ္သူမဆို အမွားနဲ႔မွမကင္းတာ" လို႔ေျပာၿပီး အေစခံဘက္သို႔လွည့္၍ျပံဳးျပၿပီး "အမလည္းအထဲကုိသြားပါတာ့ ဒီကိစၥကိုအရမ္းမေတြးပါနဲ႔ေနာ္"
သူမဟာသူတို့ရဲ့ သခင္မေလးရဲ႕ၾကင္နာမႈေၾကာင့္ အလြန္ေပ်ာ္ရြင္သြားတာေပါ့။ ဘယ္သူမွသူတို႔ သခင္ေလးကို ျပန္မေျပာဖူးဘူးလို႔​ေပါ့ သူမလည္း သခင္မေလးေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။