-"Beraber dinleyelim yeniden."
-"O zaman çok seveceksin."dedim ve şarkıyı açtım. Gözlerini kapattı. Hiçbirşey olmamış gibi.-"Çok uykum var." dedi.
-"Sabahın beşinde kalkıp gidersen."
Başını omzuna koydu. Beş yada on dakika sonra uyumuştu. O sırada bunu fırsat bilip öyle bir fotografımızı çektim. Aynı şarkıda dediği gibi;-"Ben Mecnun sen şirin tesadüf değil. Biz bize kurulmuş tuzak gibiyiz." sonra devam etti.
-"Bu bir soygundur der gibi bakan gözlerinden artık gider gibiyim. Bahsetme kimselere yaramızda kalsın." Bahsetmem kimselere seni çünkü kimse saklayamaz. Sana olan sevgimi kimse çözemez.
Etraf çok güzeldi. Bulutların üzerindeydik. Uzun bir yolculuk yapacaktık. Deniz daha uyuyordu. En sevdiğim yerdi deniz ve gökyüzü. Mavi renk içime işlemiş gibi. Asla vazgeçemiyordum maviden. Bu kadar zaman ne yapacaktım. Tabii ki uzun yolculuklarda yaptığım o saçma yada güzel hayallere dalacaktım. Ama sorun şuydu ki en büyük hayalim yanda omzuna kafasını yaslamış uyuyor. Tabii birde bundan sonrası var. Okulun bitmesine neredeyse yirmi gün kaldı. Üniversite için ne yapacağım. Almanya'da okumayacaktım tabii ki. Galiba Bizim ordan bir üniversite seçecektim. Trabzon güzel yer. Huzur verici. İstanbul ise hep taş duvar. Güzel yerleri var ama İstanbul'da okumayacaktım. Hep İzmir'de yaşamak istedim. Orası da çok güzel ama sanırsam Karadeniz üniversitesinden birine girecektim en iyisi hangisiyse ona. Doktorluk bölümüne girmeliyim. Bunları düşünürken bayağı bir zaman geçmişti. Pilot iniş için anons yaparken Deniz'i uyandırdım. Uykudan uyanmış bana bakıyordu yarı açık gözleriyle. Uçak indiğinde işlemleri halledip diğer uçağı beklemeye gittik.
-"Keşke gezecek vaktimiz olsaydı. İstanbul'u çok merak ediyordum. Geçende zaten böyle olmuştu. Bir de uçak rötar yapmıştı iki buçuk saat burda beklemiştim" dedi.
-"Ben gezdim hep güzel yerleri var. Ha bir de sokakta çok fazla TikTok çeken görürsen şaşırmamalısın. Ben çok gördüm. Özellikle Galata kulesinin önünde." Dedim hafif gülerek. Sonra devam ettim.
-"Üzülme daha alışverişe falan geliriz" dedim gülerek.-"Ahahahha tamam." Dedi.
Ne alışverişi Denizciğim el ele tutuşup burda gezeceğiz bir gün diyecek değildim. Sonra bir anons daha geldi.
"İstanbul-Trabzon uçağı birazdan kalkmak üzere lütfen herkes sekizinci kapıya doğru ilerlesin."
-"Hadi gidelim." Yine ilk biz gelmiştik. Sonra arkamızdan yine o yaşlı teyzeler geldi. E hani bunlar İstanbul'da kalıyordu. Bir anda gülmeye başladım. Deniz bana bakınca kadınları gösterdim. Yaşlı teyze
-"Dur Hatice bir forograf daha atayımda altına gençlere taş çıkartırız yazayım. Gel gel bir selfie yapalım."-"Ayy Melehat yeter öldüm zaten bütün gün havada uçuyoruz.Artık eve gidelim."
İkimizde gülmeye başladık. Melehat teyze dönüp bize baktı hemen yanımızda oturuyordular. Hatice teyzeye dürtüp
-"Hatice bak yine bu çocuklar."
-"Merhaba yine biz." Dedi Deniz gülerek. Uçak kalktığı sırada Melehat teyze kolumdan dürtüp bizimle konuşmaya başladı.-"Hatice bak bu Yıldız'ı senin oğlana alalım. Bak kız güzel okulunda bitiyormuş. Doktorluk okuyacakmış. Kız su gibi güzel tam senlik gelin."
-"Benim oğlumda mühendis. Dur dur resmini göstereyim." Dedi Hatice teyze. Deniz bir anda gülmeye başlayıp konuştu.
-"Yok Melehat teyze onun kalbi hiç boş dururmu su gibi kız şu gözlere bak, var bununda bir sevdiği." Ben gülerken Melehat teyze atıldı.
-"Hıı Hatice tamam tamam sen onu koy çantana anlaşıldı. Bu ikisinin arasında birşey var." Ben o sırada atılıp:
-"Aaaa ne olacak aramızda sizde canım" dedim.
-"Yok Melehat teyze ben ona göre değilim bence hiç benzemiyoruz zaten." Dedi Deniz dalga geçerek. Melehat teyze ise Deniz'in sunmasını beklemeden konuştu.-"Tamam belki benzemiyorsunuz. Bak bu Yıldız'ın saçı kumral ve kızıl karışımı gibi birşey gözleride açık mavi ama biraz griye kaçmış gibi. Sende kumral ve yeşil gözlüsün. Benzemiyorsunuz belki ama kalpleriniz benziyor." Dedi. Uçak inmişti. Biz hemen çıkışa gittik ve bizi karşılayan tabii ki yine Doğan. O sırada Melehat ve Hatice teyze geldi. Melehat teyze yine durmayıp Doğan'a bakıp konuştu.
-"Ayy bak bu çocuk tam senin toruna göre."
-"Ayy Hatice Almila hiç sevgili yaparmı kendine. Hadi bak neredelermiş. Dur arayayım." Dedi
Doğan atılıp.-"Almila mı adı?" Dedi.
O sırada bizim Almila mı diye sorguladık birbirimizi. Tabi Deniz daha tanımıyordu ama .-Ayy bak çocuk vuruldu hemen. Hatice sen git söyle buraya gelsinler. Ben burdayım gelsin Almila çok beğenecek bu çocuğu" dedi.
Hatice teyze arayıp kapıya gelmelerini söyledi. Tam da tahmin ettiğimiz gibi bizim Almila çıktı.
-"Almila gel kızım bak sana birini bulduk tam yakışırsınız."
-"Melehat teyze zaten onlar benim arkadaşım" dedi Almila
-"Ayy cidden mi neyse. Tanıştığıma memnun oldum çocuklar. Uçakta konuştuklarımızı unutmayın." Dedi.Ama sorun şuydu ki Doğan zaten Almila ile sevgiliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Yıldızı
Подростковая литература"Bir deniz yıldızı denizden başka hiçbir yerde yaşayamaz. Benim kalbim onsuz hiç bir yerde atmıyor."