Deniz Yıldızı

Bölüm16:Deniz sakin olur fırtına kopmasın yıldızlar kaybolmasın diye

-"Almila kafan kanıyor."
-"Nasıl kafam kanıyor?"
-"Dur bak Doğan Almila'nın saçını çek ordan kaldır bak kıpkırmızı."
-"Yere düşünce oldu heralde." Dedi Ela teyze. Gel de şimdi Doğan'ı tut.
-"Çocuklar tamam sakin olun okulun revirine götürün Almila'yı orda hemşire bir baksın." Doğan hemen Almila'yı götürdü. Bizde onları bekledik. Almila'nın kafasına bir yara bandı takmıştılar. Enes yine susmayıp konuştu.

-"Ay Almiş çok havalı gözüküyor bu." Enes'i kimse takmasa bile biraz gülüp eve doğru ilerledik. O sırada bir parkta oturduk. Doğan konuştu hemen.

-"Almila bu soruyu sadece bir kere soracağım ama doğru söyle lütfen."

-"Yaptı"

-"Ay kız bir dur daha soruyu sormadı."

-"Yani sana bulaştı önceden ama söylemedin öyle mi? Neden peki?"

-"Doğan eğer söyleseydim kavga çıkacaktı. Ela hoca gelmeseydi olay daha da büyüyecekti. Eğer sen disipline gidersen doktorluk için de çok zorlanacaksın."

-"Doğan Almila çok haklı. Bırak kardeşim bak son günler." Dedi Deniz.

-"Tamam"

-"Aaaa Eboş geliyor." Enes'in isimleri izi kısaltış şekli hepimizin diline takılıyordu yavaş yavaş. Mesela Ebru'ya Eboş, Almila'ya Almiş, Doğan'a doğiş, bana hiçbir şey diyemiyordu.

-"Ayy Ebru ne kavga kaçırdın. Baran'ı bir dövdüm bir dövdüm."

-"Hıhıı Enes kesin öyle olmuştur. Anlattı okuldakiler."

-"Ayy sanada şaka yapılmıyor."

-"Sus Enes ya yoruldum zaten."

-"Sizin maçlar bitmedimi niye antreman yapıyorsunuz."

-"Bitti ama hoca işte bugün vedalaşmak için yapalım dedi. Aa bu arada yarın madalya takacaklarmış hadi Yıldız yine iyisin gol kralı olarak kupayı kaptın."

-"Sen niye kapmadın da Yıldız aldı? Ay zaten sen ne bilirsin top oynamaktan."

-"Enes Ebru kaleci ne diyorsun."

-"Aa doğru evet. Hadi eve gidelim ."

Eve doğru giderken hepimizin yolu ayrılmıştı. Deniz'le beraber giderken Ela teyze aradı.

-"Anne ne ekmeği?"

-"Tamam tamam alırım ben."

-"Ooo Deniz bey sizi ekmek alırken de görmek varmış."

-"Aa Yıldız hanımcığım siz hiç almadınızmı?"

-"Aldım. Bak market hemen şu aşağıdan sağa dönünce ilk yer ordan alıver ekmeğini."
Deniz gitmişti. İki yada üç dakika sonra karşıma Berk çıktı. Onu görmemezlikten gelip telefonda oynadım . Yanıma gelip konuştu.

-"Biliyorsun değil mi sen onlarla arkadaşlığın boyunca hep onları düşündün. Ama onlar seni belki bir defa düşünmüştür."

-"Berk senin bu saçma lafına kanacak değilim git başımdan."

-"Noldu?"dedi Deniz.

-"Yok birşey hadi gidelim."diyip gittik.
Deniz çok sorguladı bende anlattım . Çünkü artık kimseden birşey saklamak istemiyordum.

-"Deniz sen neden bu kadar sakinsin? Yani her olayda ses çıkartmıyorsun."

-"Yani ne bileyim ben öyle büyüdüm çok fazla olaylara karışmam. Rahat birisiyim."

-"Bu benim sinirimi çok bozuyor. Mesela Doğan kadar sessiz ama sinirli bir tip olabilirsin."

-"Sende Almila kadar sessiz olabilirsin herşeye tamam diyen tiplerden." İkimizde kahkahaya basmıştık o sırada.

-"Ama üzülme yıldızlar asla değişmez. Hep aynı şekilde parlarlar. Bir fırtına gelip onları yok edebilir sadece. İşte o zaman deniz sakin olur fırtına kopmasın yıldızlar kaymasın diye."

Anlamsız bir yüz ifadesiyle Deniz'e bakarken eve kadar gelmiştik. İkimizde eve girdik.