Deniz Yıldızı

Bölüm14:Gitme kal

Herkes bir yerlere dağılmıştı. Zeynep'in gelişi pek iyi olmamıştı umarım herşeyi daha da mahvetmeden gider. O sırada hergece içip şarkı açan komşumuzun şarkı sesi geliyordu. Ahmet Kaya açmıstı. Almila odasında hüngür hüngür ağlıyor. Doğan kapının arkasına yaslanmış ağlıyor. Ben burda yıldızları izliyorum. Deniz orda beni. Enes'te şimdi Dilara'yla konuşuyordur. Ebru'yu da bilmiyorum. Ebru şuan herşeyi yapabilir. Ama hepsini iyi tanıyorum. Annemin bana seslenmesiyle eve gittim. Mutsuz bir yüz ifadem vardı.Yemek bile yememiştim hemen odama gidip yatagıma girdim. Annem anlamıştı yine birşeyler olugunu. Odama gelip konuştu biraz.

-"Yine ne oldu?"
-"Zeynep geldi. Doğan ve Almila'nın arasını bozup gitti. Hepimiz bir yana dağıldık."
-"Saat bayağı geç ama istersen Doğan'ın yada Almila'nın yanına git onlara iyi geleceksin."
-"Bilmiyorum. Almila bana kızgın ona anlatmadığım için. Ama deneyeceğim." Diyerek yataktan çıkıp aşağıya koştum. Pijamalarımın altına ayakkabının giyip Dogan'ın evine gittim. Kapıyı annesi açtı.
-"Meryem teyze nasılsın Doğan evde mi?"
-"Odasında ama biraz mutsuz galiba senin yüzüne bakılırsa birşey oldu galiba."
-"Yok birşey olmadı konuşmamız lazımdı bende unutmuşum hemen gelip söyleyeyim dedim."
-"Peki hadi geç içeriye."
Kapıyı çaldım.
-"Anne yemek istemiyorum yatıyorum şimdi bırak beni lütfen."
-"Ben boşuna sana 'annem' demiyorum." Dediğimde kapıyı açtı. Gözyaşlarını silmiştim belliki.
-"İyimisin?" dediğimde gözleri doldu. Ağladı hatta. Sonra sarıldık.
_"Üzülme. Almila öyle bir kız değil. Hemen sana küsmez. Tamam belki küser ama bir iki güne barışırsınız. Hem Zeynep buradayken Almila seni asla tek bırakmaz." dedim. Onunda içi rahatlamıştı.
-"Neyse ben gidiyorum o zaman."
-"Niye geldin niye gidiyorsun?"
-"Haa ne bileyim niye geldim." diyip gittim. Hemen eve gidip uyudum. Bir an önce sabah olsun istiyordum. Resmen hayatımda Deniz'i düşünmekten ziyade hep bunları düşünüyordum. Deniz'inde okulda ilk günü. Sabah oldugunda hazırlanıp Deniz'e mesaj attım.
-"Hadi çık birazdan gelirler."
-"Asıl sen çık ben çoktan çıktım yazdı."
Dışarı çıktığımda Deniz kapıdaydı. Beraber beklediğimiz yere gittik. Renkli merdivenlerin orada bekledik.
-"Bak şimdi Denizciğim senin sınıfta bir kız var adı Ayşe herkese yürür o yüzden sana yürümesine izin verme başıma bela alamam şunun şurasında on dokuz gün kalmış."
-"Tabi Yıldız hanımcığım çok dikkat ederim yeterki siz kıskanır delirmeyin."  gülerek böyle dedi. Bende yine gözlerimi devirip cevap verdim.
"Ahahhahahah çok komiktin cidden. Aramızda hiç birşey yok bunu biliyorsun değil mi?"
-"Biliyorum ama üzülme yakında olur canım." deyince hem gülüp hem sinir olma arasında kaldım. Sonra Doğan geldi. Almila halen daha yoktu. Hep Doğan'la gelirdi. Umarım küsmemiştir. Ebru ve Enes arkadan geldiler. Ebru yine söyleniyordu.

-"Ya ben her gün sabah akşam hatta gece yarısı bunu çekmek zorundamıyım. Gece saat üç buçukta bana mesaj atıyor yok Dilara'ya mesaj atmış on dakikadır bakmıyormuş."
"Enes iyice abarttım. Gecenin bir yarısı kız nasıl baksın."
-"Sabah yazdı bende bilerek onun mesajına görüldü attım. Neyse okulda alsın gönlümü."
-"Enes yıllardır Dilara ile aynı takımda oynadım. Böyle birşey yapmayacak biliyorsun değilmi onu sen yapacaksın."
-"Doğan aşkım hani Almila kız senden ayrıldı dimi? Şeytan Zeynep nerden geldi."
-"Enes sus istersen şimdi ağzını kırmayayım."
-"Tamam Doğan ağabey sustum."
-"Enes çok kaşınıyorsun kardeşim sus istersen."dedi Deniz. Haklıydı da. Sonra Almila'nın gelmeyeceğini anlayınca tam gidiyorduk ki Almila beni bekleyin dedi. Doğan'a dönüp konuştum.
-"Ben sana ne demiştim."
-"Almiloşum yaa nerdesin seni bekliyordum dedim bunlara bekleyelim diye bunlar gitmeyi tercih etti. İnan bak seni aradı gözüm.Sen neden bu kadar gecikti aşkom?"
-"Enes yalakalık yapma sus." Dedi Doğan.
-"Aa Doğan bey kıskandınızmı sevgilinize yürüdüğüm için."
-"Doğan'ı bekliyordum sonra annesi çıkıp Doğan çoktan gitti dedi. O kadar aradım bir bak."
-"Haa benim telefonum nerde?"
-"Çantana bak." Dedi Enes. Telefonda çantadan çıktı. Okula doğru giderken Enes Almila'yı kolundan tutup hızlıca yürüdü. Enes yine rahat bırakmayıp konuştu.
-"Almiloşum bak şimdi sen bu Doğan'ı boşver bana bak. Güzel kızsın sıkıntı yok."
-"Ya Enes senin sevgilin yokmuydu? Hem geçen gün 'dünyada tek kız sen kalsan yine bakmam' diyen sen değilmiydin?"
-"Aaaa evet doğru hadi git ve yanımdan ben Dilara'ma gidicem." Doğan'da Enes'in arkasında duruyordu. Enes'i kolundan sıkarak tuttu.
-"Allah arkamda Doğan var değilmiş?"
-"Evet evet ben varım."
-"Doğancığım Vallahi yanlış anladın bak şimdi bende bunu test ediyordum seni mi beni mi beğenecek diye. "
-"Kesin öyledir Enes şimdi bitirdim seni."
-" Aaaa Doğan o Sosa'mı? Baksana tam arkamızda?" dedi. O sırada Doğan'ın dikkatini çekip kaçtı. Hepimiz bir an güldük. Enes bu ne yapacağı belli değil. Bana bile yürür ama şakasına yapar bunu hep. Kimin morali bozuksa düzeltsin diye. Okula gittiğimizde zil çalmıştı. Almila'yı tembihleyip Deniz'in koluna takıp sınıfa gönderdim. Doğan'la biz de kendi sınıfında gittik. Doğan ve ben fen sınıfında,Ebru sosyal,Enes'te matematik, Deniz ve Almila yabancı dil sınıfında okuyordu. Ebru'nun sınıfı sadece matematik derslerinde bizim sınıfa geliyordu. Ben ayağım ağrıdığı için antremanlara gitmedim. Deniz kayıtlar için okulda kalmıştı. Doğan ve Enes'te birkaç işleri oldugu için girmiştiler. Almila ve ben okuldan çıkıp eve gidecektik. Ben o sırada ceketimi sınıfta unuttuğum aklıma gelmişti. Almila beni bekledi ben hemen sınıfa gidip ceketimi aldım. Almila'nın yanına giderken birkaç kişinin Almila'nın etrafında toplandığını görünce koşaracak yanlarına gittim. Baran Almila'yı sıkıştırmıştı. Beni dinle diye bağırıyordu. Almila'da bırak beni diyordu. Okuldaki kendini birşey zanneden dört beş tane çocuğun küçük grubuydu. Almila'yı yere ittirmişti.