Deniz Yıldızı

Bölüm2:Herşeyi unut ama Deniz Yıldızı sözünü asla unutma

Antremandan çıkıp eve geldim. O kadar bir yorgundum ki yemeğimi yer yemez yatağa geçtim. Uyku tutmamıştı. Bugün olanların hayali bile güzeldi. Keşke o olsaydı. İçimde bir yanda fırtına koptu bir yanda "lütfen o olsun" sözleri. Ama o değildi. Yatakta yorganımı kafamdan atıp tavana baktım. Tavanda parlak yıldızlar asılıydı. Bu yıldızları izlemek çok güzel bir duygu. Bir tanesi bir anda yüzüme düştü. Sinirle yataktan kalktım. Onu asacak halim bile yoktu. Zaten boyumda tavana yetişmiyordu. O yıldızı iki sayfa yazdığım günlüğümün içine sakladım. Deniz gelirse taksın diye. Tabi gelirse. Aslında en çokta kendime kızıyorum onu bulamıyorum diye koskoca on yıl o kadar zaman içinde onu bulmam lazımdı. Telefonda gezerken karşıma bir Alman rapci çıktı. En sevdiğim rapci.Yeni şarkı çıkaracakmış o yüzden "yorumlara şarkı sözü yazın" yazmıştı. Bende yorumları okumak istedim. Almancam beş yılda çok güzel olmuştu. Bende onu test etmek ve eğlenmek için yorumları okudum. Neredeyse binden fazla yorum vardı. Ama o rapci 6 tanesini begenip altına yorum yapmıştı. Onları okurken bir tanesi dikkatimi çekti. "Ben seni unutmadım Deniz Yıldızı ben seni unutamam unutturma bana kendini" yazıyordu. O kişinin sayfasına girdim. Bu kimse adı Ensar'dı. Profil resminde yüzü yoktu. Bende sahte bir hesaptan ona istek attım. Hesabı zamanında söz yazıp paylaştığım için açmıştım sonra söz paylaşmadım ve hesaptan çıkış yaptım. O hesap aklıma gelince ordan istek attım. Kendi hesabımdan atmaya korktum. Yarım saat sonra bir bildirim sesiyle yataktan fırladım isteğimi kabul etmişti. Fotoğraflar oydu. O sırada şok içindeydim. Gözlerim hafif dolmuştu. Oydu Deniz'di benim Deniz'im. Hesabımın adını icimdekibal10y yapmıştım. Biografime "İçimdeki bal 10 yıllık" diye bir yazı yazdım. İçimden bin defa dua ettim "lütfen görsün" diye yalvarıyordum. Hesabında gezindim 3 tane fotoğrafı vardı. Evde "Deniz'i buldum benim Deniz'imi buldum" diye çığlık atasım geliyordu. Buna en çok Ela teyze sevinecekti. Ama bunu şimdi kimseye söyleyemezdim çünkü aklımda harika bir plan vardı. Hemen WhatsApp tan 'En sevdiklerim' grubuna girdim. Grubu Ebru açmıştı. Grupta Enes,Doğan, Ebru ve Almila vardı. Hepsi Deniz'i ne kadar sevdiğimi biliyordu. Bir anda grup araması başlattım. Ebru banyodan çıkmış. Enes uykulu gözlerle. Doğan oyununun başında. Almila ise yemek yiyordu. Görüntülü konuşurken o kadar bir mutluydum ki. Telefonu yere düşürdüm. Görüntülü konuşma kapanmıştı bende mesaj attım.
-"Yetişin çok önemli şeyler oldu. Mutluluktan öleceğim"
-"Kanka anlatsana noldu hadiii çatlama anlat" diye atıldı hemen Enes
Herkes görüldü attı.
-"Hazırsanız anlatıyorum. Beeenn birşey bulduuummm." dedim
-"Ya hadi anlat hadii off kanka anlat delirecem" dedi Enes. Enes hep sabırsızdır ve çok meraklıdır.
-"DENİZ'İ BULDUM!!!! " yazdım.
Herkes bir anda yazıyor oldu.
-"Nasıl yani ciddimisin şaka değil dimi!!" dedi Doğan. Doğan Deniz'i çok severdi. Deniz gittikten sonra o da çok soğudu. Doğan'la aramızdaki bağ çok güçlüydü. Enes anında grup araması başlattı.
-"Yıldız artık anlatırsın Deniz'i nasıl buldun? Ayy lütfen rüyamda falan deme" dedi Enes.
-"Ya Enes bir sus anlatsın kız! Deniz'i nasıl buldun?" dedi Doğan
-"Ya bi susun kız anlatsın noluyoo!" dedi Ebru .
Tam konuşurken bir anda Almila atıldı.
-"Yaa yaşasın sonunda şu meşhur Deniz'le tanışacagım" dedi.
-"Ya bi susun anlatayım!" diye bağırdım. Bütün olanları anlattım hepsi şok oldu. Ama hiçbirine hesabın adını vermedim sadece ona ben bakacağım dedim. Bütün gece sevinçten uyuyamadım. Almanya'da yaşıyordu. Burda saat gece 3 ,orda ise 2'dir. Dayanamayıp Deniz'e mesaj attım.
-"Selam Deniz. Ben bal seni bulduğuma çok sevindim. Bu arada ailen ve arkadaşların seni çok özledi. Seni çok seviyorum" yazdım. Silsem mi silmesem mi diye düşündüm. Tam silecekken o güzel şey gözüktü "yazıyor" kalbim öyle bir attı ki mesajlardan hemen çıktım. Bir mesaj gelmişti korka korka mesajı açtım.
-"Sen kimsin? Deniz kim? Ben Deniz değilim karıştırmış olmalısın. Görüşürüz bal." yazdı. Ama ben buna inanmamalıydım çünkü küçüklüğüyle aynı şekildeydi. Saçları, gözleri ve gülüşü hicbirsey değişmemişti.
-" Sana inanmıyorum Deniz. Ben Bal beni kandıramazsın." Deniz pes etmek üzereydi hadi Deniz pes artık doğruyu söyle.
-"Pardon ama sizi anlamıyorum ve tanımıyorum lütfen uzatmayın görüşürüz." işte bu benim Deniz'im.
-" Herşeyi unut ama Deniz Yıldızı sözünü asla unutma..." dedim ve artık pes etmişti.
-"Kimsin sen Bal! Bu sözü nerden biliyorsun" sonunda itiraf etti o Deniz di.
-"Dedim ya adım Bal gerçek adımı buraya yani ailenin yanına gelince öğreneceksin. Sadece şunu söyleyip uyumanı istiyorum. Seni seviyorum Deniz Yıldızımın en güzel parçası..."
-" Yoksa Yıldız senmisin?" anlamıştı belki ama asla kendimi ele vermeyecektim.
-"Hayır ben Yıldız değilim. Dedim ya gelince öğreneceksin. İyi geceler benim güzel gözlü Deniz'im..." içim o kadar bir rahattı ki Deniz'imi bulmuştum. Ama şimdi sevinçten nasıl uyuyacaktım. Yine de uyumaya çalıştım. Alarmın sesiyle uyanmıştım. Uykusuzluktan o sırada dalmışım ve uyumuşum. Okula gitmek için hazırlandım. Okul da yine sorgu yağmuru vardı. Doğan'da içinde hüzün ve mutluluğun birleştiği garip bir his vardı. O sırada içimden Doğan'a sımsıkı sarılmak geldi. Düşünmeden Doğan'a sarıldım. O da dönüp bana sımsıkı sarıldı. Çünkü artık Deniz vardı onu bulmuştum. Okul bitince Deniz kenarına gitmiştim. Birden telefonum çaldı. Deniz arıyordu. Sahte hesabımdan beni arıyordu. Açtım, açtım ama keşke açmasaydım.