Deniz Yıldızı

Bölüm17: Hayat

Aradan onlarca saat geçmiş sabah olmuş ve yine Deniz ile ben o rebkli merdivenlerde digerlerini bekliyorduk.
Enes ve Ebru geldi.
-"Ebru sen niye hep bu şekilde yorgunsun?" dedim. Çünkü hiç iyi gözükmüyordu.

-"Ay acaba neden. Enes bey sabaha kadar uyutmuyo."

-"Yürü git be senin moodun hep böyledi. Sekiz yaşındayken okula hep gözünün altı mosmor gelirdin. Hiç uyumuyorki" Enes'i asla suçlayamazdık.

Doğan ve Almila gelince okula gittik.

Bütün dersler bitmisti.

Okuldan tam çıkarken Baran karşımıza dikildi. Doğan ve ben o sırada diğerlerini bekliyorduk. Baran'ı takmamıştık bile. O sırada üstümüze yürüdü. Baran tam Doğan'a yumruk atacaktı ki bir anda Yusuf abi geldi. Baran'ın elini tuttu. Baran korkudan geri gitti.

-"Demek kardeşime sataşan sendin."
Yusuf abi Almila'nın abisi. O gün Almila'yı üzgün görünce Doğan'a sormus öğrenmisti kavgayı.

-"Yusuf abi dur. Lütfen bak okuldayız. Zaten bu da uzaklaştırma aldı. Bırak ne hali varsa görsün." Doğan Yusuf abinin birşey yapacağından çok korkmuştu.

-"Abi napıyorsun?" Almila koşarak yanımıza gelmişti.

-"Tamam yok birşey hadi gidelim."dedim. Hemen hepsiyle uzaklaştık. Yusuf abi Almila'yı alıp gitmişti.

-"Zeynep'ten haber varmı?" diye sordu Enes.

-"Bilmiyorum numarasını da almadım. Bugün sabah gitmiş olması lazım."dedim.
Hepimiz evlere dağılmıştık.
Aklımda halen daha bu Baran olayı vardı. Acaba ne olacaktı? Umarım bir daha bize bulaşmaz. Akşam yemeğini yiyip duşa girdim. Su o kadar bir sıcaktı ki insanın hiç çıkası gelmiyordu. Çıkınca saçlarımı kurutup hemen uyudum.

4 gün sonra:

-"Oh ve bugün de bir gün bitti."

-"Aynen ya akşam oluyor."

-"Ayyy o çilekli? Yaaa çok güzel. Alalımlı?"dedim. Tabii benim çileğe alerjim var.

-"Doğan tut şunu çabuk."dedi Enes. O sırada Doğan gözlerimi kapatıp beni eve kadar yürüttü.

-"Yaa nolur bir tane yesem."

-"Olmaz. Alerjin var." Deniz bile unutmamış.

Hepimiz bizim eve geçtik. O sırada kardeşim İlyas yanımıza koşarak geldi.

-"Abla markete gidiyorum birşey istiyormusun?"

-"Senin asıl niyetin benden para almak gibi ama git kumbarandan al."

-"Bana bak İlyas bir daha bu ablana çilek alırsan seni keserim." İlyas Enes'i de beni de hiç sevmezdi. Hatta hiçbirimizi sevmezdi. Birtek Almila'yı severdi. Zaten İlyas daha yedi yaşında. Biz onu hiç takmazdık bu yüzden ağlardı.

-"Enes sana gıcıklığına yine alıcam. Ağla."

-"Bana bak eğer alırsan yazın dondurma, soğuk içecek, abur cubur, telefon, tablet, televizyon, bilgisayar bunların hiçbirini göremezsin. Ha birde Almila'yı da." işte Enes'in bu son sözü İlyas'ı bayağı üzmüştü.

-"Annee."diye ağlayarak gitti. Hepimiz bir anda güldük.

-"Abi geçen bu Yıldız İlyas'a para vermiş. Bu da gidip çilekli dondurma almış. Yıldız'da hep yemiş kız komalık oldu. Beş altı gün hastahanelerde süründük." Enes hiç susarmı bunu da söyledi.

-"Yok artık Yıldız."Deniz delirmişim gibi baktı. Haklıydı bence.

Saat altı buçuğa geliyordu. Herkes evine gitti. Bizde eve geçtik. Yarın ki sınav için Doğan'la görüntülü konuşarak ders yapıyorduk ki saat dokuz olmuştu. Dersi bırakıp yattım.

Sabah her zaman yaptığımız gibi buluşup okula gittik. Şükür ki son 10 günümüz kalmıştı. Yani tam bir hafta. Bu dört günde çok birşey olmadı. Tabi şu Ayşe Deniz'le aramızda birşey olduğunu öğrenince delirene kadar. Bu da çok hoşuma gitti. Tenefüste kantindeydik.
-"O çilekli kek mi?"dedim.
-"Yıldız saçmalama."Deniz beni öldürecek gibi baktı.
-"Tamam ya. Hem bak yeni bir tatlı getirmişler sütlü ben ondan alacağım."
Hepimiz birşey sipariş verip masaya oturduk. Hepimizin siparişi gelmişti. Enes ise Dilara ile mesajlaşmaktan tabağına dokunmamıştı bile.

-"Bu sütlü kek harikaymış. Çilekten daha güzel. Burası beni bastı ya nefes alamıyorum dışarı mı çıkacak?"dedim. Deniz endişeli bir şekilde konuştu.

-"Yıldız iyisin değilmi?"
Çok begendigim o kekin ortasındsn bir dilim aldım.

-"Çilek bu."diye bağırdım. Nefes alamıyordum o sırada ve panik atağım tutmuştu.

-"Ne çileği?" dedi Doğan şok içinde.

-"Çilek var bunda."dedim

-"Nasıl çilek var sütlü değilmi bu?"

Nefes alamıyorum diye bagırıyordum korkudan.

-"Abi bu resmen çilek kokuyor. Çilek suyu falan vardı galiba."Enes kekimin tadına bakıp öyle dedi.
O sırada kendimi yerde buldum. Uyandığımda ise hastahanedeydik.

-"Uyandı bu."o sırada ilk Enes'in sesini duydum. Sonra Deniz'in
-"Yıldız iyimisin?"

-"İyiyim de o sütlü kekte çilek ne arıyordu."

-"Yok kardeşim onda çilek suyu varmış. Birisi tuzak kurmuş resmen." Doğan bunu sinirli bir şekilde söyledi.

-"Nasıl ya. Tabi elimizi sallasak etraf düşman dolu."

Serum biter bitmez hastahaneden çıktık. Annem okulun kamerasına baktırdı ama hiçbir şey çıkmadı. Kantinci ise o sırada orda değilmiş. Bir arkadaşına bırakmış. Geri geldiğinde ben de zaten yerdeymişim. İki gün okula gitmedim. Sabah akşam ilaç kullandım. Böyle birşey olcagını bilseydim o gün çilekte yerdim. Şaka yaptım tamam. Tabii ya. O sırada markette Ayşe vardı alerjim olduğunu duymustur. Acaba Ayşe mi yaptı? Neyse boş yere günah almayayım.