• 14|" VERYANSIN "
thebluedaisy_ Hediyemdir.🥀♍
Kan.
Bütün bedenini yarıp ruhuna kadar sızmıştı.
Vebaline girdiği adam, o kanda boğuluyordu.
Vicdan kalın bir urgan ipi olmuş, ince boynuna dolanmıştı.
Özgürlüğü elinden alınan kadın, bir cellatın esiriydi.
Soğuk kanlı katil, pençereleri arasında öldürdüğü kadının yanına bir maktul daha eklemişti.
Ölüm yakındı, kara tahtaya yazılan isim silikleşiyordu.
Kimin kurban olacağı ise hâlâ belirsizdi..
Hicran titreyen gözlerini, kehribar gözlerde korkuyla gezdirdi.
Ruhunu talan eden vicdan azabı, kalbindeki bütün surları ateşe vermiş, kadın ise yüreğini saran dumanda boğulmak üzereydi.
Ellerine bulaşan kan, yüreğini sızlatan adama aitti.
"Özür dilerim, ben.."
Hicran kesik kesik nefesler alıyor, buda göğsünün hızla inip kalkmasına neden oluyordu.
"O seni öldür-ecekti, benim suçum. "
Kafasını iki yana doğru salladı. Yüzü çektiği acıyla kasılmış, titreyen kirpikleri sürekli bakış açısını puslandırıyordu.
"Hayatına girmemeliydim, senide kendi cehenn-emime çektim."
Hicran hıçkırarak ağlıyor, sarsılan omuzları onu daha kötü gösteriyordu.
Korhan, kendini suçlayan kadınla sertçe yutkundu.
Kurumuş kanın sardığı parmaklarını kadının yanağına doğru götürdü.
Acıyan bıçağın açtığı yara değildi. Tam kaburgalarının altında acizce atan şey acıyordu.
"Hicran."
Korhan'ın erkeksi ses tonu bir fısıltı şeklindeydi.
"Ben ecelim gelmeden ölmem, bir tek Allah'a boyun eğerim diğerlerini takmam!"
Korhan korkuyla titreyen kadını teselli etmek istedi.
Korksun istemiyor, onun için bile olsa canının yanmasına katlanamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAŞAYAN İZLER
Novela Juvenil"Korhan git artık." Dudaklarından dökülen sözler ruhuna ağır geliyordu. "Kıyamıyor musun ona." Adamın sözleri birer zehir gibiydi. Korhan iğrenerek dudaklarını ayırdı. "Kıyamadığın için mi yok sayıyorsun sana yaşattıklarını!" Korhan artık ne söyleye...