Shit postief, trillend hou ik het staafje vast en laat me langzaam zakken. Hoe moet ik dit nu oplossen, ik voel de tranen over me wangen glijden , wat gaat Frenkie hiervan vinden, zo snel en we hebben nog niet eens officieel. Wat denken me ouders hier wel niet van en iedereen van de media, ik schaam me dood. Ik ben pas 19 en ik zit nog op school, hoe moet ik dit oplossen?
Oppeens bedenk ik dat Frenkie ieder moment hier kan zijn, snel verstop ik het doosje met alles erin en sprint naar de slaapkamer, net als ik lig komt hij binnen. "Hey voel je je al wat beter, ik maak me een beetje zorgen om je" vraagt hij, " ja al iets beter, sorry voor dit alles" antwoord ik zenuwachtig. " Is er echt niks met je aan de hand" vraagt Frenkie bezorgd, ik twijfel om het te zeggen hij heeft het recht ervoor maar ik ben zo bang dat hij boos word. " nee echt niet" antwoord ik en ik geef hem een kus ik voel me zo slecht.
JE LEEST
"Mijn naam is Frenkie, maar ik dacht dat je dat al wist" COMPLEET
FanfictionIk wil je voorstellen aan een meisje genaamd lisa, ze is 19 jaar oud en woont iets boven Amsterdam en is sinds een jaar fan van Ajax. Samen met haar vader gaat ze naar de klassieker Feyenoord tegen Ajax, daar ontmoet ze een jongen. Langzamerhand gro...
