Come In With The Rain (#CIWTR_ON-GOING)

CHAPTER 14_WRITE ABOUT LOVE

Write About Love
DIM

Ramdam ko ang inggit ng ilan ng marinig ang broadcast sa broadcasting system. Kung maituturing bang broadcast yung ganon kaikling anunsiyo.

"Ah ang sweet!"

"Yah Men should do that!"

"Ang swerte naman ni Psymin. Nagpa broadcast pa talaga ang boyfriend niya para lang sabihing I'm sorry. Ang cute!"

"Grabe gusto kong makilala si broadcaster. Boses pa lang nakakatakam na."

If I'm not mistaken. Del Vienna the broadcaster said just a while ago is none other than the Del Vienna I know. She's the one who murdered my nose the last time.

Ha!

She's crazy.

And Dale...

What are you doing Man! Ba't mo ginawa yun?

Alam kong si Von Dale Moskov iyon.

Sino bang hindi makakakilala sa malagom niyang boses. Eh sa aming lima siya lang naman ang may ganoong boses.

Muli kong ibinalik ang aking paningin sa aking sinusulat. Essay with a creepy title Write About Love.

I've never been in any good relationship before. Kadalasan ay pulos lamang iyon tudyo nina Min at hindi naman humahantong sa panliligaw dahil hindi ko masikmura ang arte ng mga babae.

Tsss.

They're just a waste of time.

Muli kong tiningnan ang aking blangkong papel. Ramdam ko naman ang pagbigat ng aking silya. Mula sa aking babang nakatuon sa kamay kong may hawak ng ballpen ay tiningala ko ang hambog.

"Hindi ka pa ba tapos?" Tanong nito sa akin. Inilahad ko naman ang aking papel.

"Huh! Nice one bro! Empty space ah!"

Sa inis ay hinablot ko ang papel at nilamukos iyon sabay tapon sa tambak ko ng papel sa gilid.

"Alam mo bang ang daming puno ang isinasakripisyo para sa piraso mg papel?" Sabi pa nito.

"Tss. Tigilan mo 'ko sa mga trivia mo BrennZon, nagugutom ako!" Asik ko at tumayo mula sa pagkaka-upo sabay higit ng bag sa aking balikat at prenteng naglakad palabas ng silid. Vacant namin tuwing hapon kaya wala akong mapagkakaabalahan.

"Here he goes again. Budd ba't di mo kaya muna tapusin yung seatwork mo bago kumain?" Asik pa ni Brenn. Naiinis ako.

"Gawin mo kung gusto mo!" Sabi ko at nagpatiunang nilakad ang hallway.

Wala akong alam sa love. All I kew is Hate, Pain and whatever. Hindi ako obligadong sabihin ang nararamdaman ko. Pansin ko ang marahang paghawi ng daan habang dumadaan ako. Sanay na ako sa ganoong senaryo araw-araw. Bahala sila kung anong gusto nilang isipin sa akin. Basta ako walang paki-alam. May mga babaeng di mapatid ang tingin sa akin, magsasalita ng di ko maintindihan.

Tsss. Bahala sila.

Sumunod naman sa akin ang huli. Mas dumami ang impit sa mga nadadaanan namin. Tss. Babae nga naman. Hindi ko na sila pinansin pa.

"Done with your seatwork Budd! So pano? San tayo?!" Tanong nito. Sa aming limang magkakabarkada kay Brenn ako pinaka malapit. Naiintindihan niya ang sitwasyon ko.

"Gutom nga diba!? Alangan naman sa library!" Asik ko sa kaniya. Ayoko sa mahabang usapan. Kung pwede namanng paikliin.

Its just a waste of time.