PAUNAWA sa ano mang pag kaka pariho ng kwento ninuman ay maaring nag kataon lamang malawak na pang unawa ang kailangan.
Maraming salamat
Gelo Pov...
Hoy Gelo tara gala tayo maligo tayo sa ilog tawag sakin ng mga kalaro ko munit hindi ko sila pinansin dahil abala ako sa mga gawaing bahay. At bukas ay mag tutungo ako sa palingke para muling mag tinda kailangan kung makapag ipon para may pang bili ng mga gamet sa pasukan wala rin naman akung ibang maasahan. Si lola ay may karamdaman at ayaw kung maging pabigat o isang isipin pa nya ang sabe ko ay ayos lamang ako at kaya ko ito kaya wag syang mag aalala. Mabuti nalang kahit paano nag bigay si tita ng tulong samin ni lola lalo ng malaman nitong nag kasakit sya.
Habang ang iba kung mga kamag aaral ay enjoy na enjoy sa kani kanilang bakasyon ako hito at abala sa ibat ibang trabaho. Lagi kung sinasabe sa aking sarili na hindi ako laging mahirap hindi ako laging ganito na minamata mata ng ibang tao oo mahirap ako at wala akung maayos na mga damet pero kahit kailan hindi pumasok sa aking utak na mag nakaw o gumawa ng hindi maganda sa kapwa. Sa aking pag sisikap ay nakaipon naman ako ng kaunting halaga para makabili ng gamet notebook at iba pang gamet hindi kamahalan munit maayos naman at pinag hirapan ko ito.
Naawa naman sakin ang iba kung kamag anak at binigay nila sakin ang mga pinag lumaang uniform ng kanilang anak. Kahit alam kung pinag lumaan nila ito ay subra akung nag pasalamat dahil hindi kuna problema ang pang bili ng mga ito. Sa bawat araw na dumadaan ay lubos akung nagagalak dahil mag sisimula na ako sa high school at isa ito sa hakbang ko para matupad ang aking mga pangarap sa buhay.
Sa twing mapapadaan ako sa malaking bahay tinatanaw ko muna ito ng madalas kung binubulong sa hangin na balang araw mag kakaron rin ako ng ganito. Hiy bata umalis kanga dyan mag nanakaw kaba sigaw ng isang babae sakin yong kasambahay ng malaking bahay na ito. Hindi nalang ako nag salita at umalis nalang dala dala ang aking paninda kailangan kung maubos ang mga panindang ito para may pang baon ako pasukan nasa lunes at kailangan duble kayud ako sa ilang araw na natitira sakin. Mabuti nalang at kahit paano ay malakas nasi lola kaya na nyang kumilos mag isa sa bahay gusto kuman syang samahan at ako nalang ang gumawa sa bahay munit hindi maarin.
Dahil pag hindi ako nag trabaho wala kaming kakainin hindi ako makakapag aral. Nag arkila ako ng kariton para madala ko lahat ng mga paninda ko at mas malayo ang marating kusa pag titinda kung saan ang mataong lugar ay andon ako. Walang hiya hiya at kahit mataas ang sikat ng araw ay wala akung pakialam hindi ako mayaman kaya walang puwang sakin ang arti walang tutulong sa aking sarili kung hindi ako lang rin naman kaya ko ito. Balang araw ay makakahon ako sa hirap ito ang lagi kung bulong sa aking sarili sa tuwing maiisipan kung mag pahinga at mapagod sa buhay araw araw na pag tatrabaho.
Hapon na noong makaubos ako at mabuti nalang walang mga kuripot na bumili sakin ang iba panga ay hindi na kinuha ang sukli. Lalo na yong mga taong nakakaalam ng dahilan kung bakit ako nag trabaho midyo kilala narin ako dati sa palingke dahil sa linggo linggo ako dito.masaya akung umuwi sa bahay at may dala dala pa akung isang plastik ng tinapay at kakaunting ulam na aking binili.
Share story
Ang buhay ng tao ay mabilis lamang kaya pag hinayaan mosa iisang lugar kalang ay walang mangyayare sa buhay mo. In short kailangan may gawin kasa buhay mo yong alam mong hindi ka mag sisi sa oras na timanda kana mahalaga ang may plano o goal kasa pag tahak mosa buhay na pang araw araw. Sabe nga nila di bali ng mag hirap kasa una hanggat dimo nakakamit ang pangarap mo kung sa bandang huli naman ay makikita mo ang lahat ng pag sisikap mo nasa huli ang sarap Diba? Panalo. So ayon kung may plano tayo sa buhay ay sikapin natin matupad ito hindi man sure don sa plano mo pero at least may ginawa ka at masasabi mong proud ako sa aking sarili kahit sa maliit na bagay ay may napatunayan ako. Maaring sa ngayon ay minamata ka ng tao sa paligid mo pero promise pag nakita nilang nag sumikap at may napatunayan kana yong hindi ka puro salita lamang ay igagalang at sila mismo ang lalapit sayo para mag sorry sa mga nasabe nilang masama sayo noon. 😇👍end
Gelo pov...
Dumating ang monday at pasukan abala ang lahat kung saan silang classroom nabibilang ako hito at nakasuot ng lumang uniform sabe nga nila aanhin mo naman ang bagong gamit kung tamad ka naman mag aral sayang lang diba. Proud ako sa aking sarili dahil pinag hirapan ko ang aking mga gamet kahit hindi ito ganon kamahal kagaya ng sa mga kamag aaral ko dugo at pawis ang puhonan ko. Isa isa na kaming nag pakilala sa unahan halos kilala kuna ang mga kamag aaral kusa classroom may mangilan ngilan lang na bago sa aking mukha. Maaring galing sila sa ibang section hindi rin ako mahilig makipag kaibigan o sumama sa mga gala nila kaya wala akung ganon kalapit sa aking mga naging kamag aaral iniisip ko kaysa sa sumama ako sa kanila gumala o tumambay ay gagawa nalang ako ng paraan para kumita at may pang dagdag sa pag kain namin.
Hapon na noong matapos ang unang klase nag lalakad na ako pauwi sa bahay diba yan si Gelo. Tawag ng isang batang lalaki sa pangalan ko oo pre sya nga diba bakla ka sabe nong isa hindi kunalang pinansin nako sa pangit mong yan walang papatol sayong lalaki sabe pa nong isa. Anong bakla hindi ako bakla mag sitigil kayo sagot ko aba at hindi daw sya bakla eh bakit ang lambot mo kumilos saka diba nakikipag laro kasa mga babae sus kunyare kapa umamin kana bakla bakla sabay takbuhan ng mga ito. Hindi na sakin bago ang asarin ako tungkol sa aking kasarian basta ang alam kulang lalaki ako at ganito lang talaga ako kumilos hindi kuna iniisip ang mga bagay nayon basta lalaki ako at may ari ako na pang lalaki mas maraming bagay na dapat unahin kaysa makipag talo sa mga taong kagaya nila. Kasalan kuba kung ganito ako kumilos ito ang binigay sakin ng diyos kaya pahahalagahan ko.
Itutuloy....
