Dong Woo Ji Yun'a yemeği haber verdikten sonra yorgun olduğunu ve uyuması gerektiğini söyledi. Ji Yun'da kafa dağıtmak için kitaplığının önüne oturdu ve beğendiği üç dört kitabı önüne açtı. Altını çizdiği yerleri defalarca okumasına rağmen bir defa daha okudu. Bir iki saat bunlarla oyalandıktan sonra o da uyudu.
Bir sonraki gün Myung Soo Ji Yun'unun yanında olmuş onu üzülmemesi için teselli etmişti. Ji Yun daha fazla dikkat etmeyeceğini ve onu hazırlanması için göndermişti. Myung Soo oradan ayrıldığında Ji Yun için uzun zamandır düşündüğü bir hediyeyi almanın tam zamanı olduğunu düşündü ve aradığını bulmak için çeşitli mağazalara girdi.
Akşama doğru istediğini bulmuştu fakat gecikeceğini düşündüğünden aceleyle eve dönmüş en kısa sürede hazırlanmaya çalışmıştı.
Ji Yun ise üzerine siyah eteğinin ucunda dantelleri olan mini bir elbise giymişti. Dong Woo Sung Gyu'nun yanındaydı. O gelene kadar bir şeyler atıştırmak istedi. O mutfaktayken Dong Woo geldi.
"Hey hey, bu gece birlikte olmamızın nedeni birlikte yemek yemekti."
Şakayla karışık ses tonunu onun duyabilmesi için yükseltmişti. Ji Yun elindeki çatalı bırakırken yüzünü buruşturdu.
"Ben acıktım."
"Az sonra doyarsın, hadi gel. Sung Yeol erkek kardeşini getiriyor. Yalnız değilsin kardeşlik konusunda."
Cevap vermedi. Üzerine ceketini aldı ve birlikte evden çıktılar. Yolda yürürlerken Ji Yun oralı değilmiş gibi konuşmaya başladı.
"Bugün daha iyi görünüyorsun. Mutluysan ben de mutluyum. Üzülme."
Bunları söyledikten sonra onun önünde yürümeye başladı. Dong Woo hafif bir kahkahanın ardından ona döndü.
"Bunları senden duymak beni daha da iyi hissettirdi. İyi ki yanımdasın." dedi ve kolunu Ji Yun'un omzuna attı. Kısa bir süre sonra istedikleri yere ulaşmışlardı.
Başkan ve menajer henüz gelmemişti fakat onların dışındaki herkes oradaydı. Ji Yun Myung Soo'nun yanına, Dong Woo'da onun yanına oturdu.
Başkan geldiğinde kısa süren bir saygı merasiminden sonra herkes birbirini tanıttı. Gecenin ilerleyen saatlerinde Ji Yun ve Myung Soo arasında olan yakınlık dikkatini çekmişti. Onlara bakarken biraz kızgın biraz alaylıydı.
Gecenin bitiminde Myung Soo ve Ji Yun birlikte ayrılmışlardı. Dong Woo yine Sung Gyu ile gitmişti.
Birlikte sahil boyu yürüdüler. En sonunda dalgaların bile vurmaya korktuğu, sessizliğin koca okyanus kadar olduğu bir yere geldiler. Dalgalara doğru otururlarken Myung Soo cebinden çıkardığı kutuyu Ji Yun'a uzattı.
"Sana olan sevgimin somut göstergesi."
Ji Yun merakla kutuyu aldı ve açtı. Gitarın, anahtarın ve sonsuzluğun simgelendiği küçük bir kolyeydi bu. Myung Soo ona baktı uzun uzun.
"Beklenmedik sonsuz mutluluklara, dinlenecek sonsuz müziklere ve sonsuzluk için."
Kolyeyi onun elinden alıp boynuna koyduğunda Ji Yun kolyeyle oynamaya başladı. Başını onun omzuna yaslarken Myung Soo da elini omzuna attı.
--------------------------------------------
Tanışmanın 1. ayının sonunda Sung Gyu Myung Soo'yu Ji Yun'la olan ilişkisi için uyarmıştı. Her ne kadar bunu istemeyerek yapıyor olsa da menajerler şirket başkanının bu durumdan rahatsız olduğunu söylüyorlardı.
Çok yoğun olmalarına rağmen haftada sadece 1 defa görüşebiliyorlardı. O da Myung Soo yorgun olmadığı zaman Ji Yun'un yanına gidiyordu. Bu bile başkanı sinirlendirmeye yettiyse daha sonra neler olacağı oldukça belli kötü şeylerdi.
