Finali yayınladım az önce, malesef bitti kitap :'(Açıkçası alışmıştım bu kurguma bölüm atmaya ve bunun eksikliğini hissedeceğimi biliyorum 💔
Finalin burada olmasını istedim AMA AMA AMA hayatlarının belli kısımları da var aklımda ve ben oraları yazacağım.
ÖZEL BÖLÜMLERDE BULUŞUR MUYUZ :')
Onların hikayeleri daha bitmedi ve arada atacağım özel bölümlerle telafi etmeye çalışacağım. Umarım o zamanlar da hâlâ benimle olursunuz 🖤
Finale herhangi bir açıklama yazamazdım. Sadece onlar olmalıydı, ondan dolayı bu duyuru bölümünü paylaşıyorum.
AYRICA bundan sonra yaklaşık 2 yıldır ara vermek zorunda kaldığım kurguma devam etmeye çalışacağım, sizi orada da görmek isterim. Şu an 12-13 bölümü yayında.
Ve #wattys2018 yarışmasında 13.751 hikaye arasından ilk 600'e girdi. (Tam olarak kaçıncı sırada olduğunu bilmiyorum.) Yani boş bi kurgu yok, onu anlatmaya çalışıyorum gsajsvsksbzkzv
Bu kurguma ihanet etmiş gibi olmak istemiyorum ama diğer kurgumun yeri bende bambaşka. Eğer okursanız olumlu/olumsuz eleştirilerinizi bekliyor olacağım. (Kırıcı, hakaret içerikli olmadığı sürece tüm eleştirilere açık bir insanım.
Seviliyorsunuz, kendinize mutlaka iyi bakın UltrAslan'larım. 💛❤️
Kapak fotoğrafını ve açıklama kısmını da buraya iliştiriyorum, beğenirseniz sizi orada da ağırlamaktan mutluluk duyarım.
"Ruhunu istiyorum Savaş!"
"Ruhum... o zaten senin"---
Yanağımı avucuma yaslayıp dersi dinlemeye çalıştım. Daha 10 dakika geçmişti ki kapı aniden açıldı, bakışlarımı o tarafa çevirdiğimde kaskatı kesildim. Gözlerim şokla açılırken elim sıraya düştü. Kalbim... ah o şimdi bambaşka yerlerdeydi.
İçeriye üç kişi girdi fakat aklım, kalbim, ruhum, her bir uzvum... hepsi tek biri için deliye dönmüştü sanki içimde.
Savaş, buradaydı.
Ben hala şoktayken sanki içerim mevsim değiştirdi birden. Hızlı hızlı atan kalbim bu defa sanki ölmemi istiyormuş gibi göğüs kafesimi delip çıkmak için daha fazla çırpınmaya başladı. Beynim sanki tüm uzuvlarım işlevini yitirsin diye durdu.
Ruhum...
O şu an boynundaki ipte asılı kalmış, sallanıyordu.
İçim bu kadar kötüyken sadece bir yaş dökülmüştü gözümden.
Ah gözyaşım, nelere bedelsin sen öyle...
---
"Beyefendi" diyip duraksadım.
"Konuşmak için 3 yıl kadar geç kaldınız." Barlas'tan aldığım gözlerimi Savaş'a çevirdim kısa bir süre. Sonra tekrar Barlas'a döndüm. "Şimdi, sipariş verecekseniz alayım, yoksa diğer müşterilerle ilgilenmem gerek."
Hepsi susarken önlerindeki menüleri aldım. "Pekâlâ, sanırım siparişiniz yok. Size iyi eğlenceler."Instagram: Hyersya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Galatasaray Gibi || Yarı Texting [TAMAMLANDI]
General Fiction0531*******: Aklın yok, keyf ediyorsun. Yiğit: Allah Allah, sen nereden biliyorsun?! 0531*******: Ha yani aklının olmadığını kabul ediyorsun? ••• 0531*******: Sana, beni Galatasaray'dan daha çok sev demiyorum. 0531*******: Beni Galatasaray gibi se...