The Stone Keeper

Chapter 5

Chapter 5

Napatingin ako sa dadalhin kong bagahe papuntang Middle City.Tama pupunta ako ng Middle City dahil papasok ako sa Akademya.Pagkatapos ko kasing pinil-apan ang enrollment form ay nawala ito bigla.Sabi ni Lola ay automatic na yun sa Akademya.I sighed.Ito ang gusto ko.Makahanap ng lugar na poprotekta sa buhay ko.Gusto ko ding mamuhay tulad nila.Tahimik.Simula kasing tumira ako dito sa bahay ni Lola napag-isip-isip ako na bakit di ko subukang mamuhay tulad nila kahit pasamantala lang naman?I want to live without thinking about bad people whose chased me.Ito na ang pagkakataon ko sa loob ng Akademya ang mamumuhay bilang estudyante at walang problemang iniisip.

Pumunta ako sa harap ng salamin. Tinitigan ko ang mukha ko.Ayaw kong ipakita ito sa kanila.I want to hide my real eyes and hair baka magtataka sila kung bakit kulay ginto ang mata ko at bakit puti ang buhok ko.I command to change my hair and eyes color.Ginawa kong itim ang buhok ko hanggang ibabaw ng balikat at may highlights din na puti katulad ng mga healer.May pagkacurly ang dulo ng buhok ko at ang kulay naman ng mga mata ko ay itim.I command also to have a brace and eyeglass.Ang cute kong tingnan ibang-iba sa tunay kong mukha.Ginupit ko ang kulay pulang tila at ginawang headband with a ribbon style.Ang cute ko talaga.

I wore fitted long sleeves at nakatuck-in sa mahabang saya.I also wear a flat doll shoes.Umalis ako sa harapan ng salamin at kinuha ang bagahe sa ibabaw ng kama.Binitbit ko ang bagahe at kinuha ang kulay puting balabal nakasabit sa dingding at bumaba.

Nakatalikod si Lola Hilda sakin habang may ginagawa.Lumapit ako sa kanya at tumabi.Lumingon naman ito sakin at muling pinagpatuloy ang ginawa niya pero agad ulit itong napalingon sakin habang nanlalaki ang mga mata.

"Ikaw ba yan Eleitheia?Hindi kita nakilala.Nagbago halos ang mukha mo dahil sa buhok at mata mo isali pa ang suot mong anteoho at bakal nasa ngipin mo."Gulat na gulat niyang sabi.Napaayos naman ako sa eyeglass at nahihiyang ngumiti sa kanya.

"Tara na baka maiwan ka pa.Maglalakad lang tayo papuntang paradahan ng karwahe malapit lang naman yun."Tumango ako at siya ang unang lumabas ng bahay sumunod ako.

May mga katulad ko ding nagdadala ng bagahe at patungo rin sa Middle City.Apat na karwahe ang nakahilara sa paradahan para samin.Lumingon ako kay Lola na katabi ko.Tumingin din naman ito sakin.

"Lola."Simula ko.This is my first time to say thank you with someone.I hold her hand using my right hand.Masuyo ko itong hinawakan at tumingin sa mga mata niya.Nangingilid ang mga luha niya kaya binitawan ko muna ang bagahe ko to wiped her tears.I smiled to her kaya napangiti na din siya.

"Salamat sa lahat Lola.Lalong-lalo na itoh.Salamat.Napakabuti niyo po.Wag kayong mag-alala magpapakabait ako dun at ako ang tutupad sa pangarap mo.Ang makapasok sa Akademya."Napatawa siya sa sinabi ko kaya I chuckled.

"Ikaw talagang bata ka.Walang anuman basta ito lang ang tatandaan mo.Wag kang gumawa ng maipapahamak sayo at maging masaya ka dun.Mahal kita apo kahit kakilala ko lang sayo.Ang gaan-gaan kasi ng loob ko sayo hija kahit masyado kang misteryosa.Wag kang mag-alala walang makakaalam sa tunay mong mukha kahit naguguluhan ako.May tiwala ako sayo apo."I just hug her and lean my head to her shoulder.

"Mahal ko din po kayo at maraming salamat."Mahina kong sabi.Kumalas siya at tumingin sakin.

"Sige na.Sakay na.Mag-iingat ka dun hah?"I nodded and kissed her right cheek.

Hila-hila ang bagahe kong tinungo ang karwahe.Bago ako sumakay ay kumaway muna ako kay Lola at ganun din siya sakin.Tumingin ako sa loob ng karwahe at nakita ko ang tatlong tao na sakay dito.Dalawang babae at isang lalaki.Walang katabi ang lalaki.Sumakay ako at tumabi sa kanya habang nasa hita ko ang bagahe.Hindi naman ito masyadong mabigat mga damit lang naman ang nasa loob nito at baon ko na niluto pa ni Lola.Baka daw kasi gugutomin ako sa byahe malayo-layo pa naman ang Middle City.

Sumulyap ako sa aking kasamahan dito sa karwahe.Ang tahimik kasi nila.I think they felt nervous like me.Kita kasi sa kanilang mukha at mukhang magkakilala ang dalawang babae sa harapan namin ng katabi kong lalaki. Sumulyap din ako sa kanya.Sinandal ang ulo niya sa karwahe at natutulog kahit umaandar ang sinasakyan naming karwahe.Umiwas nalang ako ng tingin at tumingin nalang sa labas ng bintana.

This is my new journey.Journey without chasing from bad people.My new pot and I hope maging masaya ako sa loob ng Akademya kahit malabo dahil halos mga anak ng makapangyarihang tao at may titulo sa buhay ang nandon. I am thankful that I met Lola Hilda kung hindi dahil sa kanya I can't live like them.Sana tuloy-tuloy na toh to protect the stone.