The Stone Keeper

Chapter 1

Chapter 1

Maingay, magulo at maraming tao. Nakapila ang mga ito sa pier papunta sa ibang bayan. They want to leave their own place dahil sa sobrang gutom at pagod. The place of commoners. Nagbabasakali silang may makain sa ibang bayan o matatrabahuan kahit imposibleng may tumanggap sa kanila because they are a commoners. Walang antas sa mundo. Walang tinatayuan kundi ang pagiging mahirap, pagiging mababang uri ng angkan o tribo.

Napatingin ako sa barko. Luma na ito at hindi masyadong kalakihan. Nakapila din ako because I want to leave this town of commoners also. Gusto kong pumunta sa ibang lugar just to kept myself alive at normal na namumuhay tulad nila. Inayos ko ang aking takip sa mukha at iniyuko ang balabal nasa aking ulo. No one can notice me. Hindi din ako madaling matunton ng mga taong naghahabol sa akin dahil iba-iba ang disenyo ang aking balabal kahit luma na ang mga ito. Hindi lang naman ako ang nakasuot ng balabal at pantakip ng mukha. Marami kami halos kababaihan dahil takot na magahasa at mapagtripan ng mga lalaki. We are commoners that's why. Sa tingin nila mahihina kami at wala kami sa posisyon na lumaban. Lalong lalo na kapag ang gumahasa sayo galing sa isang makapangyarihang clans or tribe. Hindi na ako magulat kung marami silang anak. Nakakawala ng dignidad bilang babae. Tsk. So ayun nga back to balabal. Hindi ko pinag-aaksaya ang mga tanso na hawak ko at galing sa kita. Nagtitinda ako ng mga perlas mula sa dagat ng Agua.Yan ang kabuhayan ko. Kailangan ko ng makakain araw-araw noh. Hindi nga ako mamamatay sa kamay nila pero sa gutom. Nakakahiya yun sa angkan namin.

I roamed my eyes. May nakita din akong mga bata at matatanda. Gusto din nilang makasakay sa barko pero malabo dahil ang daming tao at nasa hulihan pa nga ako kahit kahapon pa ako nakapila.Ang hirap ng buhay kapag wala kang titulo sa mundo ng Majica. Maswerte ka kung kabilang ka sa isang tribo ng mararangya kahit you're just a slave dahil makakain ka pa at may tirahan hindi tulad ng mga commoners.Walang-wala.

I will let you to know about our world. May iba't ibang clans at tribes dito.Mga mararangya at makapangyarihan. Meron ding rankings about sa kanila kung sino ang pinakamakapangyarihan hanggang sa mababang uri ng clans at tribes. Tribes ang tawag sa isang bayan. I think nasa 60 or 80+ ang tribes while the clans ay marami. Hindi ko alam kung ilan ang mga clans sa buong mundo. Halos silang lahat ay makapangyarihang tao ngunit wala namang paki sa katulad ng mga tao dito. This is the town of commoners. The Plebeu Tribes. Hindi nabibilang sa tribes or clans. Sila ang mga taong itinakwil or hindi tinanggap o nanggaling talaga sa mahihirap.

Hindi ko alam kung bakit ganito ang sistema ng buhay sa mundong aking ginagalawan. They are unfair but anong magagawa ko. I'm just a nobody. Napasulong ako dahil sumulong ang nasa unahan ko. I hope I can ride the ship. Kahit may takip ang mukha ko I can't help myself to smile dahil sa wakas nakapasok ako sa barko. Mabilis akong humanap ng pwesto. Nagsiksikan ang mga tao sa loob ng barko. I almost catch my breath dahil hindi ako makahinga at ang sikipsikip. Tumutulo na din ang pawis ko sa noo papuntang leeg but I didn't care.

Halos matumba ako ng nagsimulang umandar ang barko. Oh gosh! Mabuti na lang nakabalanse agad ako.I glanced at the pier. Marami paring tao. They even tried to jump and chased para lang makasakay sila sa barko. Napapikit nalang ako dahil isa-isa silang pinana ng mga tripulante ang mga taong nagtangkang sumakay sa barko. Huminga ako ng malalim. May kakayahan lang sana ako o titulo sa mundo o di kaya makaasawa ng makapangyarihang tao, tutulungan ko sila. Charot lang yung huli. Malabong mangyari yun. And how can I help them pati ako nahihirapan din at ang masaklap pa maraming naghahabol sakin? Sana naman makahanap ako ng lugar na ligtas ako at pansamantalang tumira dun. I will rest myself pagkatapos ay balik sa buhay na meron ako. Napapagod na rin ako eh.Sumasakit ang mga paa ko kakatakbo at nauubusan na akong matataguan. Nilibot ko na ang buong mundo sa kakatago. May lugar pa palang hindi ko pa napuntahan. Ang Middle City. The first class city. Singlaki ito ng tatlong kontinenteng pinagdugtong. Ganyan kalaki ang Middle City or Town of the First Classes. Ang teritoryo ng mga mayayaman,mararangya at makapangyarihan.

Wala sa isipan ko ang tumungo dun. Ano naman ang gagawin ko sa lugar na yun? Makikipagtitigan sa mga matatayog, matataas, kumikintab na gusali? Panoorin kung paano sila namuhay ng marangya? Hayyss.

Tumunog na ang barko hudyat na lalarga na ito at tutungo sa kabilang tribo. Sana naman tahimik ang buhay ko dun kahit isang linggo lang. I'm tired.