The Stone Keeper

Chapter 8

Chapter 8

I looked at my little clock in the table.It's already 9:00 in the evening but still I can't sleep.Bumangon ako sa kama at pumunta sa harap ng salamin.Umupo ako and stared my reflection.

Hindi parin ako sanay matulog sa malambot na kama.Mas komportable ako sa lapag,damo o lupa habang ginawang sapin ang balabal ko.I can't sleep.Huminga ako and I command my hair and eyes to change into the real colors.Tinanggal ko din ang brace ko.Ako lang naman sa kwarto eh so no need to worry.

Kinuha ko ang pulang comb at sinimulan kong sinuklayan ang aking mahabang puting buhok.Matagal-tagal na kasing hindi ko nagawa ito.Naalala ko pa noong bata pa ako si Mama ang nagsusuklay sa buhok ko while humming at nakatanaw sa labas ng bintana.I miss her.Pinagpatuloy ko ang pagsuklay hanggang sa sumakit ang braso ko.

Ano kaya ang buhay ko dito?Kaya ko bang makipagsabayan sa kanila?Can I communicate with them in a proper way?Can I do whatever their routines being a students?Huminga ako ng malalim at tumayo.Nakakastress lang kapag iisipin ko yun.Tumungo ako sa bintana at hinawi ang kurtina.It's curfew hours na.Hindi naman seguro big deal kung bubuksan ko ang bintana.

Dahan-dahan ko itong tinulak papuntang left side.Malamig na hangin ang sumalubong sakin.Naiangat ang aking tingin sa kulay rosas na buwan.I smiled while looking at the moon.Ang ganda niya.Nakakabighani.Marami ding bituin ang nagkikislapan.Sumandal ako sa bintana habang tinitigan ko ang mga bituin.How I wish I can reach them.

Naibaling ang tingin ko sa mini forest.Ang ganda ng mga puno dahil sa sinag ng buwan.I can see the lake reflected from the moon.Naging kulay rosas ang tubig nito.Ang linaw naman.I was roamed my eyes to the mini forest when something caught my attention.A shadow of a man I guess dahil sa tinindig nito at ayos.I don't know what he doing dahil nakatalikod ito sakin.Suddenly natumba siya bigla.Nanlaki ang mga mata ko dun.What happen?Anong nangyari sa kanya?

Hindi ako nagdadalawang isip na magteleport papunta sa kanyang gawi.Nakasuot parin ako ng pantulog.He is lying on the grass.Kahit ang sinag ng buwan ang nagbigay liwanag samin I am sure he is in pain dahil sapo-sapo nito ang tyan at napipilipit sa sakit.I can heard his heavily sighed and groans.Nagsisimula itong gumapang papuntang puno and I think gusto niyang sumandal dun.Anong nangyari sa kanya?

Mabilis akong nagpalabas ng lampara at naglakad papunta sa kanya.Napatigil ito ng mapansin ang ilaw ng lampara ko at lumingon sa gawi ko while naningkit ang mga mata.I stunned where I was.Naitaas ko ang lampara to clearly see him.Dahan-dahan akong naglalakad papalapit sa kanya.Habang papalapit ako sa kanya ay unti-unti kong nasilayan ang kabuohan nito.He was wounded at punit-punit ang pang-ibabaw nitong damit.Magulo ang itim niyang buhok habang may pasa sa gilid ng labi at sa mukha.What happened to him?Lalapitan ko na sana siya he suddenly spoke.

"Don't you dare come near me."Mautoridad at malamig nitong pagbabanta sakin.Naibaba ko naman ang hawak na lampara at mahigpit itong hinawakan.Sinubukan niyang tumayo but he failed and I also heard him curse.Ang lutong ng mura niya.

"Fuck it."Lalapitan ko na sana ulit siya ng nagsalita ulit ito.Ano ba naman yan siya na nga tutulungan siya pa ang galit.

"Stay back.Fuck off.Fuck off."Parang machine na pagkasabi niya.Kahit nahihirapan ay tumayo ulit ito.Nakatayo naman siya but not literally stand para itong lasing habang nakasapo ang kamay sa tiyan at tumungo sa puno.Dahan-dahan siyang umupo at sumandal sa katawan ng puno.Narinig ko pang napadaing ito.

Lumapit parin ako sa kanya at tumayo sa harapan nito.Inilapit ko ang lampara sa kanya para makita ang kabuohan niya ng malinaw.Nakapikit ito and I'm shocked dahil he is like a God.A-ang gwapo niyang lalaki.Almost perfect kahit may pasa ang mukha nito.Nahihirapan siyang huminga kaya umupo ako sa harap niya at binaba sa lupa ang lampara.