TAEKOOK: REMINDING THE PAST
JUNGKOOK'S POV
Pagkapasok ko sa kwarto ni Taehyung ay nadatnan ko siyang kumakain ng mga prutas pero natigilan siya nung makita niya ko
"What are you doing here?" tanong niya at hindi ko nalang siya sinagot at umupo ako sa upuang nasa tabi niya.
"Pwede ba tayong mag-usap?" tanong ko.
"We already talking to each other" pilosopo na sagot niya.
'Hindi lang pala alaala ang mahihirapan akong ipaalala sayo kundi pati ang dati mong ugali, Taehyung'
Nginitian ko nalang siya ng pilit
"Pwede bang I kwento ko sayo ang lahat ng nakaraan nating dalawa? At please wag kang kokontra kapag nagkwekwento na ko" pag papaalala ko.
"Okay" sagot niya at bumuntong-hininga muna ko ng malalim at tsaka nag kwento.
At ikinuwento ko lahat ng nakaraan namin ni Taehyung sa kanya
Simula sa pagbabangayan namin nung mga bata pa kami, sa pagtatanggol niya sakin sa mga nambubully sakin dati sa school dahil sa estado ng buhay namin at hanggang sa nagka inlaban na kami sa isa't isa na agad hinadlangan ng mga magulang niya at ipinaglayo na kami ng landas
Habang nagkwekwento ako ay maya't maya ang tanong ni taehyung na nasasagot ko naman
Lahat ay ikinuwento ko sa kanya. Walang labis at walang kulang
At nanlumo ako nung dumating na sa pagka aksidente niya sa mall ang pagkwekwento ko. Naluluha na ko pero pilit Kong pinipigilan
"Alam mo yung huling sinabi mo sakin sa mall bago ka mawalan ng Malay?" tanong ko sa kanya.
"Hindi"
"Sa araw na yun mo ko sinagot ng matamis mong 'oo' dahil sa matagal na na panliligaw ko sayo. Ang sabi mo 'Yes Jungkook, sinasagot na kita. At magmula ngayon ay boyfriend na kita' at tuluyan ka ng nawalan ng Malay pagkasambit mo nun" naiyak na na sabi ko.
At kitang kita ko din ang pagpatak ng mga luha ni Taehyung
"H-hindi ko alam ang mararamdaman ko sa araw na yun... Kung magiging masaya ba ko dahil sinagot mo na ko? O ang magluksa dahil napahamak ka ng dahil sa kapabayaan ko" malungkot na tanong ko sa sarili ko.
"Wala ka namang kasalanan diba? Tsaka hindi mo ko pinabayaan dahil ang sabi mo yung Elysa ang nanakit sakin?" tanong niya at tumango nalang ako.
Maya maya lang ay pumasok na si Jimin sa kwarto ni Taehyung at lumapit sakin tsaka may ibinulong
"Ako naman ang magpapa alala Kay Taehyung ng mga nakaraan niyo" bulong niya at tumango nalang ako at tsaka lumabas ng room.
Please Taehyung.
Help your self to remember me
Sobrang sakit kasi na hindi ka matandaan nung taong mahal mo
Hindi ko na alam ang gagawin ko para matandaan mo ko, para bumalik yung mga magaganda nating alaala sa memorya mo
Hindi ko na alam. Hindi na
Pero kung wala ka talagang maaalala kahit isa tungkol sa nakaraan natin ay handa akong ligawan ka ulit, iparamdam muli sayo ang pagmamahal ko at simulan muli ang panibagong araw na nagmamahalan tayo
Ready akong gawin ang lahat para sayo Taehyung.
Lahat... Lahat!
At nagsimula na naman ako sa pag-iyak
Ipinangako ko sa sarili ko na 'my eyes are always on you'
Pero hindi ko yun nagawa nung mga araw na bago ka maaksidente
Edi kung sana na nabantayan kita ay wala ka ngayon dito sa ospital. At buo pa din ang mga magagandang nangyari sa atin diyan sa memorya mo
Labis akong nagsisisi Taehyung
Sana nga'y matulungan ako ni Jimin para kahit kaunti man lang ng mga moments natin noon ay maalala mo
Sorry for the short UD...
Busy lang ho
BINABASA MO ANG
MY EYES ARE ALWAYS ON YOU
RandomPinaghiwalay ng tadhana ang dalwang taong nagmamahalan dahil lang sa magkaiba sila ng estado sa buhay Pero muli ba silang pagtatagpuin ng tadhana para ipagpatuloy ang kanilang pagmamahalan?
