Chapter 7

7 1 0
                                    

Island

Dali dali akong umalis sa venue nang nakatanggap ako ng text. Hindi naman ako ganito noon, na natatakot na mawala ang isang lalaki. Ewan ko ba, pero simula nung nakilala ko si Isaiah ay nagbago ang pananaw ko sa mga bagay bagay.

Alam ko kung nasaan siya, kung saan ang lugar na pwede siya hanapin. Pumunta ako sa hotel na pinag iistayan niya, kabang kaba ako sa pwedeng mangyari. Hindi pwede to, hindi pwede!

Nag punta ako sa receptionist.

"Isaiah Yullo Nieves." Saad ko para mahanap niya sa logbook ang pangalan nito, pero nakatunganga lang siya at manghang mangha sa itsura ko.

"Miss, I don't have time to scold you right now. Please, let me know the room number of Isaiah Nieves.." saad ko ng diretsahan.

Nataranta siya sa paghahanap at muling bumaling ang tingin saakin.

"I'm sorry ma'am but Isaiah Nieves checked out this afternoon.." The fuck. Bakit siya umalis? Ganon ba siya kagalit saakin? Fuck, di ko alam kung ano ang dapat kong gawin.

I text him.

To Isaiah:

What? What are you talking about? I'm not playing with you. Let me know where you are, we should talk.

Bumalik ako sa condo ko at ang manager ko naman ngayon ang tawag ng tawag sakin. Iritang irita na ako, from this and all of the issues na binabato sakin and now my boyfriend was mad at me because of that fucking issue. Maybe it's time to let go everything? time to feel free myself from all of this, it makes me drained and I'm so tired of this. I text my manager.

To Manager Rellie:

I quit.

****

Months passed after I quit showbusiness. Isaiah and I are now get back together and living in an island peacefully. We can do want we want, we are feel free to do everything not thinking about those people who will judge and make an issue for us.

After that night when Isaiah texted me, I realize everything because of him. Maybe showbusiness is not really for me, even you dreamed for it.

Sumabay ako sa hampas ng alon, for weeks na tinuturuan ako ni Isaiah nito I learned very well. Nang lumaki ang alon na paparating ay mas nasayahan ako, binalance ko ang sarili ko nang sa ganoon ay hindi ako mahulog.

Ilang saglit pa ng naramdaman ko na ang pagod at dumiretso na sa pangpang kung nasaan si Isaiah na nag-aantay sakin.

"You did very well! Natututo ka na," bati niya sakin at hinagkan ako para ilapit sakanya.

"Ang galing mo kasi mag turo.." I chuckled.

"Well, you learned from the best eh?" sagot niya pa.

"Yabang mo," pang aasar ko.

"May ipagmamayabang e," Alam niya kasi na magaling siya kaya ang yabang niya ngayon.

Hawak hawak niya ang surfing board na binili niya saakin noong nakaraan habang ang isang kamay at nakapulupot sa bewang ko.

"Tomorrow we will do cliff diving, is it okay?" Nagulat ako sa sinabi niya, I've never do cliff dive in my entire life!

"Wow, totoo?"

"Yes, I planned it last week, ngayon ko lang naalala."

Kaya nang mag umaga ay excited ako.

"Go, kaya mo'yan!" Sigaw niya sakin galing sa baba ng cliff. Nauna siya na tumalon at ako na ang sunod.

"Ma'am mababa lang po iyan," saad ng guide sa likod ko.

Kabang kaba ako pero I want to face it. Huminga ako ng malalim at tumalon at nag padala as paghulog hanggang sa humampas na ako sa dagat. Umahon ako at natawa, shit I really made it!

"Told you, kaya mo.." natatawang sabi ni Isaiah sakin ng nakaabang na pala siya pag nalaglag ako."..just trust me, trust the process, and it well end up smoothly."

We enjoy the whole month by living our life in island, surfing, cliff diving, snorkeling at iba pa. This is the life I want, I deserve this kind of peaceful life after all.

Wala akong alam sa nangyayari sa manila, kung anong kaganapan doon pagkatapos ko umalis sa showbiz industry, kung ano na ba ang nangyayari sa pamilya ko. I just want to be happy, living this kind of life with the person I want to be with.

Hapon na ng nakauwi kami sa bahay namin. It was a very fun day, it feels like ngayon ko lang naranasan ito kaya ayaw ko nang matapos.

"Thank you," pagpapasalamat ko kay Isaiah dahil siya ang dahilan ng lahat non.

Lumapit siya sakin at yinakap ako.

"No..I'm the one who should thank you," binulong niya iyon sa among tenga at hinalikan ang aking noo.

"Thank you for being with me, I love you so much." Saad niya at hinigpitan pa ang yakap sakin.

Splendid love (COMPLETED)Where stories live. Discover now