Splendid love (COMPLETED)

Chapter 11

Date

Nang lumapag na ang eroplano sa siargao ay sinalubong kami ng pamilya ni Isaiah. His mom were very happy, yung kapatid niya rin na mas bata sa kanya ay masaya para sakanya.

"Congrats anak, sabi ko na nga ay mananalo ka 'don eh!"

"Kuya, dahil panalo ka ay may ipapabili ako!" saad ng kapatid na lalaki. Natawa kami sa sinabi niya.

"Ay nako, itong si Juan talaga ay 'yan lang ang palaging sinasabi pag nanalo ka..ikaw bata ka!" pag pipigil ng nanay nito sakanya. 

"Nako tita, ganyan lang talaga siguro dahil bata pa.." saad ko.

"Kahit naman palagi ako humihingi, hindi ninyo naman binibigay..hmp!" reklamo ni juan kaya napatawa kami ni Isaiah.

"Huwag ka mag alala, bibilhan kita ng gusto mo.." saad ko sakanya  at nawala naman bigla ang pagtatampo.

"Ayun! Salamat ate ganda, kaya gusto kita para kay kuya e!"

"Tumigil ka diyan, bata ka!..tulungan mo na lang ang ate at kuya mo sa malate nila nang sa ganoon ay makatulong ka naman.."

Their family seems fun even if its simple. Inggit ako sa ganoon pamumuhay at kasiyahan, kung sino pa ang nasa mababa siya pa ang masaya samantalang ang nasa taas na kung saan meron ka ng bahay, lupa, pera at iba pa ay hindi pa rin ganoon kasaya. 

Sa ibang bahay na nakatira ang pamilya ni Isaiah at iba rin ang sa'min. Iniwan nila kami ng naayos na ang lahat ng gamit, tapos na rin kaming kumain dahil pinaghanda na pala nila kami kanina. 

We are just here sitting in the couch while watching a movie. 

"Nabalita pala ako kanina, when we were in La Union.."

Napalingon siya saakin ngunit hindi nag salita na parang inaantay ay susunod ko na sasabihin.

"Someone took a video while I slap the girl,"

"then?"

"My mom called me after she heard the news,"

"At sinabi niya na hindi niya ako gusto para sayo, tama ba?"

"Yes,"

Humarap siya saakin at tiningnan ako ng mariin. 

"You know what, I'm not used to this kind of relationship kasi nitong nakaraan ay nanahimik lang ako dito sa isla...I'm living my life, on my own ways, not until you came.." huminga siya ng malalim at ako naman ay titig na titig sakanya na naiiyak na.

"..you asked me to commit, you ask me a relationship, and that day I think I like you..Hindi ko inisip kung ano ang pwedeng mangyari sa relasyon na ito..I'm just a surfer, probinsyano, taga isla, samantalang ikaw artista, you used to fame, all the cameras were following you..but I take the risk."

Tumulo na ang luha ko ng tuluyan. 

"...and you are my favorite risk to take, I want you to fight for us, life must been very hard for us, pero andito ako..I will be always here 'cause I love you." Niyakap niya ako at ganun din ako sakanya. 

"I love you too," 

I never regret all the things I did, I never regret to sacrifice my careen for him to have me. He is my home, I am her too. 

*****

On to the next day, its just a simple day. Nalaman ng kanyang mga kaibigan ang pagkapanalo niya sa kompetisyon at they celebrate it. 

Boodle fight sa tabing dagat ang napag planuhan. It was very simple but we are all so happy, kita sa mga mukha nila ang kasiyahan.

"Kasama kasi si Phoebe, kaya nanalo.." saad ni pedro. 

"Bakit 'di na lang kayo kayo mag pakasal na? Tutal ay yun na lang ang kulang!"

"Oo nga, Isaiah..hindi naman sukatan ang tagal sa pagmamahalan at pagpapakasal.." saad ng babae na surfer din.

"Tingnan natin," halakhak ni Isaiah sa likod ko. 

"Inaantay ko lang naman siya." saad ko kaya napatingin siya sakin at nakangiti.

"Talaga ba? Pwes, hindi na tatagal pa 'yang pag aantay mo."

Nagtawanan na lang kami at kumain na. Kwentuhan at tawanan lang ang nangyari pero kahit ganoon ay sobrang saya namin. 

Kinagabihan ay nauna na ako sa bahay namin dahil sa pagod, pinauna na rin ako ni Isaiah dahil may gagawin pa raw sila nila Pedro. Niligpit ko muna ang unting kalat sa sala at nag banyo na para makapag palit ng pantulog, ngunit sa aking pag labas ay nagulat ako ng nasa harap ko na si Isaiah.

"Akala ko ba may gagawin ka pa?"

"Meron nga," sabay taas niya ng kamay na may dalang panyo, nagulat ako ng lumapit siya sa likod ko at blindfold and mata ko.

"Hoy, ano to?"

"Shh ka lang muna," halakhak niya.

Naglakad kami habang hawak hwaka niya ako para alalayan dahil naka blindfold ang mata ko. Tili ako ng tili dahil hindi ko na alam kung ano ang linalakaran ko o saan kami papunta.

"Lagot ka sakin Isaiah pag saan mo ko dinala!" singhal ko sakanya.

"Shh, wag ka maingay..tulog na mga tao," natawa ako sa sinabi niya kaya di na rin nag ingay.

Nagulat ako ng huminto kami.

Naramdaman ko na pumunta siya sa likod ko at tinatanggal ang pagkatali ng panyo. Nang natanggal na ay nagulat ako sa nakita ko, petals of roses on the sand, lights on the trees, and the table with candles. Pinunasan ko pa ang mata ko dahil hindi ko mawari kung totoo ba o hindi ang nakikita ko, pero totoo nga!

"Surprise!"

Naiiyak na ako kahit di pa naman kami nag sisimula. I couldn't ask for more, he's the best. 

"Na realize ko na hindi pa pala tayo nag date simula nang naging tayo, but I can't afford those fancy restaurant so it end up here, near the shore.."Niyakap ko siya pag katapos niya sabihin iyon.

"I don't prefer fancy restaurant, I like it here..so much..thank you," saad ko ng umiiyak.

"Hush, hindi pa nga tayo nagsisimula umiiyak ka na diyan." pag tatahan niya sakin habang hinahamplos ang buhok ko.

"Ikaw kasi," sabi ko.

Umupo na kami sa table at sumipol siya. Nagulat ako ng lumapit si Pedro saamin dala ang menu, what the? Magkakasabwat sila? Linapag niya ang pagkain at kumindat sakin tsaka umalis.

"Plano niyo talaga to, huh?"

"Syempre," halakhak niya.

Ilang minuto ang lumpias at marami na kaming napagkwentuhan. 

"Phoebe,"

"Oh?"

"You know how much I love you, right?"

"Yes, and I love you too.." lumapit siya saakin at lumuhod sa harap ko habang ako ay nakaupo sa upuan. 

"Hindi ko inakala na hahantong tayo sa ganito, we just started in a bet, akala ko hindi mo ako seseryosohin, but those thought fade, mali pala ako.." titig na titig siya saakin. 

"..I want you to feel how much I love you, gusto ko na maramdaman mo kung gaano kita ka mahal at ka gusto, I've been thinking about this many times..sa tingin ko ay oras na din at hindi ko na kayang mag antay na palitan ang apelyido mo..will you marry me?"

Iyak ako ng iyak pagkasabi niya non. Hindi ko alam, I'm so inlove with him at hindi na ako makawala dahil lunod na lunod na ako sa pagmamahalan namin dalawa. In the span of time na magkasama kami kahit maikling oras na 'yon ay nahanap ko ang sarili ko sakanya and I found myself a home, kung saan hindi ko kailangan na hindi magpakatotoo dahil minahal niya ang ugali ko at ganoon rin ako sakanya. Maybe I'm not lucky in my life before, but now I feel like I won a billion dollars because of it. 

"Yes, I want to marry you..I love you Isaiah Yullo Nieves!" at niayakap siya ng mahigpit.