Hoofdstuk 13

356 18 1
                                    

LAILA'S POV

Kelvin is gestopt met huilen en we zitten in stilte op het dak, terwijl de zon ons langzaam verwarmt. Ik draai me om naar Kelvin en vraag hem wat ik het afgelopen uur al heb willen vragen: "Ik wil je niet weer van streek maken, maar ik kan er echt niet tegen om je zo te zien. Wat is er gebeurt?"

Kelvin kijkt me aan met een blanco gezicht. Zijn ogen zijn nog steeds rood van het huilen en de sporen van opgedroogde tranen zie ik nog zitten.
"Ik heb het verpest" zegt hij zacht. Zijn stem klinkt schor. "Nina had me een derde kans gegeven, zelfs die derde kans heb ik verpest."

"Wat heb je dan gedaan?" vraag ik.

Kelvin zuchtte en keek naar het kanaal, toen begon hij te vertellen: "Nina's vader is overleden door alcohol, net als haar broer. Je kunt je vast wel voorstellen dat toen ik dronken bij haar kwam toen we pas drie maanden verkering hadden, ze helemaal overstuur was. De volgende dag maakte ik een belofte aan haar dat ik nooit meer zo veel zou drinken, ook omdat ik agressief kan worden als ik dronken ben. De tweede keer dat ik dronken werd hadden we één jaar en zes maanden verkering. Ik werd toen weer dronken op een feestje van een vriend van me. Zij was daar ook en toen ze me erop aansprak sloeg ik haar. We hebben een week lang ruzie gehad. We voelden ons beiden zo ellendig dat ze me een tweede kans gaf. Alles ging goed tot vorige week. Ik had hele erge ruzie met mijn ouders gehad en het enige wat ik wilde is wat lol met mijn vrienden, dus ik ging stappen. Ik wilde niet dronken worden, maar Jard gaf me hele sterke whisky met cola in plaats van wat ik bestelde. Toen werd ik dus dronken. Ik hoopte ergens dat ze er niet achter zou komen, maar een van mijn vrienden heeft het denk ik aan haar verteld..."

"Sorry dat ik het zeg hoor, maar reageert ze niet een beetje overdreven? Je bent nog jong en een paar keer drinken kan echt geen kwaad toch?"

Kelvin's blik glijd bedachtzaam over mijn gezicht voordat hij antwoord.

"Je moet begrijpen dat ze haar vader en broer heeft zien overlijden terwijl ze dronken waren. Als ze mij zo ziet denkt ze terug aan die momenten en is ze bang dat ik ook dood ga. Ze is zelfs naar een psycholoog geweest om over de dood van haar vader en broer te praten, dus het minste wat ik kan doen is niet dronken worden. Dat wil niet zeggen dat ik helemaal niet kan drinken."

Nu schaam ik me een beetje, ik wist niet dat het zo erg was voor Nina. Het enige wat ik kan bedenken om te zeggen is: "Oh."

Voordat Kelvin opstaat zegt hij alleen nog: "Het ding is dat ik niet weet hoe ik mijn leven zonder haar moet leven, dus ik ga niet opgeven."

PETERS POV

Ik doe mijn ogen open en ik zie het plafond, niet van mijn slaapkamer, maar van de woonkamer. De zon schijnt op mijn gezicht en ik voel een zacht briesje. Wacht, een briesje? Binnen?! Ik loop door het huis tot ik de plek vind waar de wind vandaan komt. In mijn en Kelvin's kamer staan de ramen open en van beide bedden zijn de dekens afgetrokken. Ik voel al het bloed uit mijn gezicht trekken en sta aan de grond genageld. Zouden Laila en Kelvin vanacht samen iets gedaan hebben?! Of nog erger; het gedaan hebben? Dan schud ik mijn hoofd, Kelvin zou dat Nina nooit aan doen. Waarom denk ik dit überhaupt? Dan besef ik me dat ik jaloers ben. Ik voel mezelf rood worden. Dit is echt genant. Ik schud mijn hoofd nog harder in de hoop de roodheid kwijt te raken en loop mijn kamer binnen om het raam dicht te doen. Dan hoor ik voetstappen op het dak. Huh? Kort daarna hoor ik een plof en gestommel, dan voetstappen en een bons in Kelvin's kamer. Voor ik erheen kan rennen om te kijken of er een dief is landt Laila met een plof voor mijn neus in het raamkozijn. Ik probeer aan haar gezicht af te lezen wat er aan de hand is, maar dat is moeilijk, aangezien ze niet bepaald een open boek is. Wel steekt haar haar alle kanten uit van de wind. Het ziet er best schattig uit. Zonder het bedoeld te hebben begin ik te lachen, terwijl zij me raar aankijkt. Ik steek mijn hand naar haar uit om haar naar binnen te helpen. Nog steeds een beetje in de war, neemt ze hem aan en zegt ze, meer vragend dan zeggend: "Dankje?" 
Ik glimlach weer en dit keer glimlacht ze terug, een glimlach die ook in haar ogen te zien is. Ik had het mis, over dat open boek, ze stelt zich steeds meer voor me open. En ik ben daar nog nooit blijer mee geweest. 
Ze haalt me uit mijn gedachten door te zeggen: "Waarom ben je zo vrolijk? Het is zes uur 's morgens!" 
Ik haal mijn schouders op en zeg: "Ik weet het niet, ik ben gewoon een ochtendmens denk ik."

Ze lacht weer. Ik ben dan wel een ochtendmens, maar zo vrolijk ben ik alleen door haar. "Bedankt." zeg ik. 
"Waarvoor?" vraagt ze.
Ik glimlach alleen en draai me om, om ontbijt te gaan maken in de keuken. Ik kan nu toch niet meer slapen.

Een tijdje later hebben we ontbeten en zit ik samen met Laila in de zon, het is echt lekker weer. Kelvin is sporten. Laila heeft een zonnebril op en ligt languit op een ligstoel. Ik zit op de ligstoel ernaast en lees een boek. Dan komt er een boot aan, langzamer als de meeste boten, maar dat wil niks zeggen. Als hij dichterbij komt zie ik iets waar mijn nekharen van overeind gaan staan. Het is die jongen die Laila zogenaamd wilde 'helpen' gisterenavond, maar haar van streek bracht. Het is duidelijk dat hij hiermee iets wil zeggen, ik weet niet of het bedoeld is tegen Laila of mij. Ik kijk naast me en Laila heeft niks door. Ik blijf de boot in de gaten houden. Naast de jongen zitten er nog een paar anderen in de boot die ik niet herken. Mijn kippenvel groeit alleen maar als ik merk dat de jongen mij aanstaard. Hij kijkt gewoon in mijn ogen, maar er is iets vreemds aan zijn blik dat ik niet kan plaatsen. Nu weet hij dus waar ik woon en nog erger, waar Laila is. De gedachte alleen al zorgt voor een rilling door mijn hele lijf.

*Authors Note*
Heyy:) Ik heb besloten dat mijn uploaddag voorlopig dinsdag word, dat kan nog veranderen als ik na de kerstvakantie een nieuw rooster krijg, maar dat laat ik dan wel weten:) Ook kan het altijd zijn dat ik een hoofdstuk tussendoor post als ik tijd heb. En als je me op twitter wil volgen, mijn user is @LoveforKelvin. Verder heb ik niet echt iets te melden, dusja, tot dinsdag!:)

Waking up in AmsterdamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu