Κεφαλαίο δύο

309 44 142
                                    

"Επιτέλους." ξεφυσάω και σκουπίζω τον ιδρώτα από το μέτωπό μου.

Δεν έχω κάνει μεγάλη πρόοδο, αλλά τουλάχιστον το μπάνιο και το υπνοδωμάτιο είναι έτοιμα.

Αφήνω την τελευταία κούτα που ήταν στο πάτωμα στη στοίβα με τις κούτες στον τοίχο και τεντώνω τον κορμό μου. Βγάζω ένα επιφώνημα πόνου και κοιτάω το άδειο, μέχρι στιγμής, διαμέρισμα.

Που θα πάει, θα το φτιάξω όλο. Πρέπει να πάω και ΙΚΕΑ να αγοράσω ένα τραπέζι και καρέκλες για να βάλω στην κουζίνα.

Για την ώρα θα κάνω ένα μπάνιο και θα ετοιμαστώ για την δουλειά. Αφήνω τη σφουγγαρίστρα στην άκρη του διαδρόμου και παίρνω καινούρια ρούχα από την ντουλάπα μου.

Σε δέκα λεπτά έχω τελειώσει, παίρνω τα κλειδιά του σπιτιού και της μηχανής, φοράω το τζάκετ μου και βγαίνω από το διαμέρισμα. Την ώρα που κλειδώνω την πόρτα, βγαίνει από το διπλανό διαμέρισμα η κοπέλα που γνώρισα χθες.

"Γεια!" την χαιρετάω κατευθείαν.

"Γεια." χαμογελάει πλατιά.

Την παρατηρώ. Κρατάει δύο σακούλες με σκουπίδια και είναι ντυμένη με μια μακριά μπλούζα και ένα ποδηλατικό κολάν. Η αλήθεια είναι ότι αρχίζει και κάνει ζέστη τώρα τελευταία. Άνοιξη έχουμε, εξάλλου.

"Θέλεις βοήθεια με αυτά;" με τα μάτια μου έκανα νόημα προς τις σακούλες.

Εκείνη σηκώνει το φρύδι της. "Όχι, ευχαριστώ." απαντάει ευγενικά και κατευθύνεται προς τις σκάλες.

"Ούτε εσύ χρησιμοποιείς το ασανσέρ;" βάζω τα κλειδιά στην τσέπη του τζάκετ και την ακολουθώ.

"Μπα. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ όσο πιο πολύ γίνεται τις σκάλες. Κάνει καλό και στην φυσική κατάσταση.".

Τα λόγια της με κάνουν να χαμογελάσω.

"Αυτό ακριβώς! Είδες, έχουμε κοινά και γνωριζόμαστε μόνο μία μέρα." λέω και γελάει.

Έχουμε κοινά, Πάρη; Σοβαρά; Κάτι πιο άκυρο δεν μπορούσες να βρεις να πεις;

"Νομίζω ότι έχεις ακόμα τη ζάχαρη μου, γείτονα." λέει ξαφνικά με ένα παιχνιδιάρικο τόνο.

Τρίβω το σβέρκο μου αμήχανα και εκείνη τη στιγμή γυρίζει να με κοιτάξει με ένα εξίσου παιχνιδιάρικο χαμόγελο. Τώρα νιώθω εγώ να κοκκινίζω.

"Ναι, συγγνώμη, ξέχασα να στη φέρω πίσω. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα- όλο το Σαββατοκύριακο έφτιαχνα το διαμέρισμα μου και..." αρχίζω να μιλάω γρήγορα και αυτή γελάει ξανά.

ΖάχαρηWhere stories live. Discover now