Ζάχαρη

Κεφάλαιο εννιά

Αφού πετάξω το κάθαρμα έξω από το διαμέρισμα της Χριστίνας, μένω μαζί της για να σιγουρευτώ ότι είναι καλά. Δεν έχει μιλήσει εδώ και ώρα, αλλά κάνω υπομονή και δεν την πιέζω καθόλου.

Όταν θελήσει να μιλήσει θα το κάνει.

"Μας είδε που φιλιόμασταν στον διάδρομο. Είχε έρθει να μου κάνει έκπληξη, είπε, και μας είδε." λέει ξαφνικά και τα μάτια μου πέφτουν πάνω της.

"Δεν ήξερα ότι ήταν τέτοιος άνθρωπος." συνεχίζει άχρωμα.

"Δεν φταις εσύ, Χριστίνα. Που να ήξερες ότι ήταν τέτοιος μαλάκας;" λέω ήρεμα και ακουμπάω την πλάτη μου σε αυτή του καναπέ.

"Όταν με χαστούκισε ένιωσα... ένιωσα λες και ξαφνικά ήμουν ανήμπορη να βοηθήσω τον εαυτό μου. Μετά ένιωσα απίστευτο θυμό. Ήθελα να τον χτυπήσω κι εγώ, να τον κάνω να πονέσει όσο πόνεσα εγώ. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά." είπε ψύχρα και γύρισε να με κοιτάξει. "Είναι κακό που το σκέφτομαι αυτό;" η φωνή της έσπασε και κοίταξε ξανά μπροστά της.

Πήρα μια βαθιά ανάσα. "Όχι, Χριστίνα. Αυτό που σκέφτεσαι είναι ανθρώπινο.".

Είναι φυσικό να θέλει να πάρει εκδίκηση από αυτόν. Αυτό που της έκανε του στερεί το δικαίωμα να αποκαλεί τον εαυτό του άντρα.

"Δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν έμπαινες μέσα, Πάρη. Άραγε θα ήμουν ικανή να προστατέψω τον εαυτό μου ή θα παρέμενα παγωμένη στη θέση μου;".

Καταλαβαίνω ότι θέλει να κλάψει πάλι και την βάζω στην αγκαλιά μου.

"Ηρέμησε, Χριστίνα. Μη το σκέφτεσαι, δεν αξίζει." χαϊδεύω τα μαλλιά της όσο εκείνη κλαίει και δαγκώνω τα χείλη μου.

Τυλίγει τα χέρια της στη μέση μου και φέρνει τον εαυτό της πιο κοντά για να βολευτεί.

"Ευχαριστώ." την ακούω να ψιθυρίζει.

Δεν μπορώ να τη βλέπω άλλο έτσι. Αλλά τι άλλο μπορώ να κάνω; Μία σκέψη μου έρχεται στο μυαλό και χαμογελάω. Την απομακρύνω απαλά από πάνω μου και την πιάνω από τα μπράτσα για να με κοιτάξει.

"Άκουσε με, άκουσε με, Χριστίνα. Θέλω να σταματήσεις να κλαις, εντάξει; Δεν το αξίζει. Θέλω να σου δείξω κάτι. Περιμένεις για λίγο;" χαμογελάω και εκείνη κουνάει θετικά το κεφάλι της.

Σηκώνομαι από τον καναπέ και πηγαίνω τρέχοντας στο διαμέρισμά μου. Που την έχω βάλει; Ψάχνω παντού στο δωμάτιό μου και κοιτάω κάτω από το κρεβάτι. Εδώ είσαι!