Χριστίνα
Διπλώνω τα ρούχα και τα βάζω στη θέση τους και κοιτάω την ώρα στο ρολόι μου. Επιτέλους. Σε λίγο τελειώνει η βάρδια μου.
"Έμαθες τι έγινε με την Ζωή και τον Κώστα;" με πλησιάζει με ένα πονηρό χαμόγελο η Εύα και γελάω.
"Μυρίζομαι κουτσομπολιό." την πειράζω και συνεχίζω να διπλώνω τα ρούχα.
Εκείνη έρχεται δίπλα μου και με βοηθάει, ενώ συνεχίζει στα λόγια της.
"Η Ζωή έπιασε τον Κώστα με άλλη." λέει και μένω με ανοιχτό το στόμα.
"Πλάκα κάνεις! Με ποιά;" ρωτάω περίεργη.
"Με την Μαρία, αυτή από το coffee island που είναι λίγο πιο κάτω στον δρόμο.".
"Τι λες τώρα! Τι βλάκας! Η Μαρία, όμως, είναι καλή κοπέλα. Δεν πιστεύω να το ήξερε και να το έκανε πίσω από την πλάτη της Ζωής;".
"Όχι, ούτε καν. Αποδείχτηκε ότι ούτε αυτή το ήξερε. Μόλις η Ζωή πήγε να της μιλήσει, γιατί νόμιζε ότι τα ήξερε όλα από την αρχή, η καημένη η κοπέλα έμεινε συντετριμμένη! Που να το φανταζόταν ότι το 'καλό παιδί' αποδείχτηκε μαλάκας;" κούνησε το κεφάλι της με αποδοκιμασία και εγώ ένιωσα άσχημα για λογαριασμό των δύο κοριτσιών.
"Και τι έκαναν; Ελπίζω να του έδωσαν αυτό που του άξιζε.".
"Του το έδωσαν και με το παραπάνω. Έκαναν στην αρχή πως δεν το ήξεραν και όταν ο Κώστας πήγε στη Μαρία, εμφανίστηκε και η Ζωή και έγινε το έλα να δεις! Του την είπαν κανονικότατα και στο τέλος η Ζωή του έχωσε μια κλωτσιά στα αχαμνά και η Εύα του έριξε την κανάτα με το νερό στο κεφάλι!" ύψωσε τη φωνή της με ενθουσιασμό και άρχισα να γελάω δυνατά.
"Πλάκα κάνεις!" είπα με δυσκολία μέσα από τα γέλια μου.
Κοίτα να δεις τι έκαναν.
"Του άξιζε όμως." είπε και η Εύα γελώντας.
"Καλά, αυτό σίγουρα. Να κάτι που δεν ακούς συχνά. Πάντως, μπράβο στα κορίτσια!".
Συνεχίσαμε να γελάμε μέχρι που ήρθε μία πελάτισσα και ήθελε εξυπηρέτηση. Μέχρι να τελειώσω μαζί της και με κάτι άλλες κυρίες που ήθελαν βοήθεια, είχε περάσει λίγο η ώρα. Είχα ακόμα μία ώρα μέχρι να τελειώσω και τακτοποιούσα πάλι κάτι ρούχα.
"Οπότε.." η Εύα εμφανίστηκε πάλι δίπλα μου και χαμογέλασα. "Δεν τελείωσα αυτά που σου έλεγα πριν.".
"Τι, έχει κι αλλά; Με πόσες έχει πάει πια αυτός ο Κώστας;" είπα πειραχτικά.
"Όχι, μωρή. Κοίτα, όπως και να το κάνουμε αυτό που έπαθαν τα κορίτσια δεν ήταν και λίγο.." λέει και εγώ συμφωνώ με ένα νεύμα.
YOU ARE READING
Ζάχαρη
Short Story"Δεν θέλω να χρειάζομαι την αγάπη σου, Χριστίνα! Θέλω να... να είμαι τόσο βαθιά χωμένος σε αυτή, που να μη με νοιάζει καν."