Ζάχαρη

Κεφάλαιο δώδεκα

Τρεις μήνες μετά.

"Πάρη, σταμάτα!" φωνάζει η Χριστίνα και μου πετάει νερό με τα χέρια της.

"Εσύ το άρχισες!" υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και της ανταποδίδω τα πυρά.

Εκείνη γελάει και ρίχνει με περισσότερη δύναμη το νερό, ώστε να έρθει περισσότερο καταπάνω μου. Τρίβω τα μάτια μου για να διώξω το θαλασσινό νερό και την πλησιάζω με μεγάλα βήματα και πέφτω πάνω της.

"Πάρη!" τσιρίζει πριν πέσουμε κι οι δύο μέσα στη θάλασσα.

Αναδύομαι στην επιφάνεια και κουνάω το κεφάλι μου για να διώξω τα μαλλιά μου μπροστά από τα μάτια μου. Ακούω έναν απότομο ήχο από πίσω μου και, πριν προλάβω να αντιδράσω, η Χριστίνα μου έχει επιτεθεί ύπουλα και με τραβάει για να με κάνει να χάσω την ισορροπία μου.

Πέφτουμε ξανά στη θάλασσα και δεν συγκρατώ το γέλιο μου όσο βρίσκομαι μέσα στο νερό, με αποτέλεσμα να χάσω οξυγόνο και να βγω κατευθείαν στην επιφάνεια, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.

"Είσαι τρελή." λέω στη Χριστίνα μόλις εμφανίζεται δίπλα μου και γελάει ξανά.

"Εσύ το άρχισες." μιμείται τη φωνή μου και κάνει ανάλογη γκριμάτσα, κάνοντας με να γελάσω.

"Άμα σε πιάσω.." λέω απειλητικά και εκείνη τσιρίζει κολυμπώντας μακριά μου.

[ . . . ]

Ξάπλωσε πίσω στην πετσέτα και με κοίταξε παιχνιδιάρικα. Μου ξέφυγε ένα χαμόγελο και ξάπλωσα δίπλα της. Έχουμε μείνει από το μεσημέρι στην παραλία και τώρα ο ήλιος αρχίζει να κατεβαίνει πίσω από τη θάλασσα. Ο ουρανός έχει αλλάξει τα χρώματά του σε απαλό ροζ και πορτοκαλί και η θέα είναι απλά μαγευτική.

Βάζω το χέρι μου γύρω από τους ώμους της και εκείνη γέρνει πάνω μου. Μένουμε αμίλητοι να κοιτάμε τον, σαν ζωγραφιά, ουρανό και για ακόμα μια φορά σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένος είμαι όταν βρίσκομαι κοντά της.

"Έχω να σου δώσω κάτι." λέει ξαφνικά και πετάγεται όρθια ενθουσιασμένη.

Την κοιτάω απορημένος και την παρατηρώ να παίρνει την τσάντα της και να κάθεται ξανά δίπλα μου. Χώνει το χέρι της μέσα και βγάζει ένα μικρό κουτί.

"Χρόνια πολλά." λέει και μου δίνει με ένα μεγάλο χαμόγελο το κουτάκι.

Το παίρνω από τα χέρια της και ένα ζεστό αίσθημα με καταβάλει. "Το θυμήθηκες." διαπιστώνω χαρούμενος και ανοίγω το κουτί.