learn to kiss //johnlock ✔️

24

5 başarısız denemeye rağmen Sherlock John'la klasik öpüşme ötesine geçememişti. Daha başka ne yapması gerektiğini bilmiyordu, arkadaşının iş yerine lanet olasıca bir çiçek buketi bile göndermişti. Duygusallık söz konusu olduğunda neden basit şeyler böylesine zorlaşıyordu ki?

"John," diyerek dikkatini çekmeye çalıştı. "Daha önce hiç bir erkekle yattın mı?"

"Hayır. Neden?"

"Sende nasıl olacağı konusunda heyecanlısın yani, değil mi? Neden bana işkence edip bu süreci uzatıyorsun ki?"

Arkadaşı sırıttı. "Çünkü çaba sarfetmiyorsun, internetten ya da filmlerden gördüğün hareketleri taklit ederek beni etkileyemezsin Sherlock. Sen bir dahisin, daha iyilerini bekliyorum."

Dedektif çaresizlik dolu bir yakınma sesi sonrası yüzünü yastığa gömdü. Merdivenlerdeki ayak seslerini duyduğunda bile başını kaldırmadı.

"Hey,"

"Lütfen o küçük beyinlerinizle çözemeyeceğiniz kadar zor bir davanın karşınıza çıktığını söyle," dedi Sherlock, hala başını kaldırmadan.

"Hayır çıkmadı, üzgünüm. Sadece nasılsınız diye bakmaya gelmiştim." Lestrade'ın ses tonu hafif eğlenir gelsede -muhtemelen ikilinin 'yatak odası' sorunlarını çözüp çözemediğini merak ediyordu- dedektif buna hitaben bir şey demedi.

"Sherlock sıkıntıdan kendi üzerinde kanlı deneyler yapmaya başlamadığı için şanslıyız," John  durumun ciddiyetini belirtti.

"Ona yardımcı olsan," dedi Lestrade. Anında Sherlock ölümcül bakışlarını ona yöneltti, konuşmaları hakkında bir şey söylerse kanlı deneylerin Lestrade üzerinde yapılacağı kesindi. Neyseki "Sıkılmaması için," diye devam ederek kendisini kurtardı.

"Ben ne yapabilirim ki?"

John'un sorusuyla Lestrade kahkaha attı, Sherlock'ta saniyeler içinde ayaklanıp kolunu arkadaşının omzuna attı. "Çok mu uykusuz kaldın Lestrade?" diye sordu. "Garip davranıyorsun."

"Hayır hayır," elini olumsuz manasına gelecek şekilde salladı. "Yani iki kişi birlikte eğlenceli şeyler yapabilir, bunu John'un sorması komik geldi. Ne demişler bir kişinin nesi var iki kişinin sesi var."

Sherlock ürkekçe koltukta oturan ve ikisini süzen arkadaşına baktı. Lestrade kesinlikle kendini ve daha da önemlisi dedektifi açığa çıkarmıştı.

"Artık gitsen iyi olacak, Sally'nin muhtemelen sana ihtiyacı vardır." Sherlock konuşurken aynı zamanda Lestrade'ı iteledi ve evden çıkana kadar buna devam etti.

"Sen aklını mı kaçırdın?!" bağırması iyi değildi çünkü pencere açıktı ve arkadaşı duyabilirdi ama gerçekten sinirlenmişti. "Eğer sana anlattığımı anlarsa yine bana kızıp araya mesafe koyabilir, bilmiyor musun?"

Lestrade hala gülerken -bir çeşit kriz geçiriyor olmalıydı- nefes alabilmek için kendini zorladı. Sherlock elleri göğsünde kavuşturulu halde yaklaşık iki dakika boyunca sakinleşmesi ve susması için bekledi.

"Üzgünüm ama tüm bunlar çok fazlaydı, o gün konuşmamızdan sonra sürekli aklıma komik senaryolar gelip durdu. Niye bilmiyorum, belkide senin sen olman ve John'unda John olmasındandır ama kendime engel olamayıp bugün ziyarete geleyim dedim, yüzüstü yattığını görüncede düşündüm ki-" Tekrar gülmeye başladı, Sherlock bıkkınca iç çekerken. "Düşündüm ki seks yaptınız ve bunu abarttınız -çünkü söz konusu ikinizsiniz- o yüzden sırt üstü yatamıyorsun. Tanrım, buna ömür boyu gülebileceğime eminim."